İstemiyorsan Sevmem
Şu konuya bir açıklık getirelim hele,istemiyorsan sevmem seni.Onca yazdıklarım,sen bilmesen bile onca yaptıklarımdan sonra istemiyorsan sevmem.''Neden Seni Seviyordum''adlı yazımda da bahsettiğim onca ilan-ı aşk latifesinden sonra yine''sevme!''diyebiliyorsan yine canın sağolsun.
Sevmeyi de keserim aşkı da,hem de yine senin için yaparım bunları.Belki çeker giderim,belki de gitmiş kadar olurum emin ol.Bilmiyorum aslında,fazlasıyla karışık kafam;seni sevmeye devam mı etmeli,yoksa her yönüyle bir son mu vermeliyim?İçimdeki bu sonsuz ve amansız aşkı tek kalemde çöpe atamayacağım bir gerçek tabi,ama en azından sana sevi sevmiyormuş gibi hissettirebilirim.Sanılanın aksine fevkalade bir oyunculuğum vardır,eğer istersen ruhun bile duymadan severim seni.3 gündür içim içimi yiyor aslında,3 aydır,3 yıldır hatta.Hep içimde bir düşünce dolanıyor adeta;''Acaba okudu mu?'',''Acaba inandı mı?'',''Ne düşündü?''diye sormaktan kendimi bir türlü alamıyorum nedense.Üstelik her gün soruyorum sana bu soruları,okuduğunu bilerek soruyorum;ama nedendir bilinmez,sen cevapsız kalıyorsun her seferinde.Bundan bıktım biliyor musun,sürekli bir duvara yazmak ve hatta neredeyse sürekli bir''duvar''ı sevmekten bıktım ben.Neden bu kadar kayıtsızsın acaba;seni ürküten birşey varsa hoş karşılarım elbet,fakat neden belirtmeksizin beni bu şekilde kasman sanki benimle alay ediyormuşsun hissine kapılmamı sağlıyor diyebilirim sana.
''Sevmiyorum!''desem ne değişecek,veya tüm yüreğimi bir anlığına saf dışı bırakıp''Sana aşık değilim!''desem?Hiçbirşey olmayacak,başlamadığı gibi bitecek herşey.Birgün arkaya dönüp baktığımda ise koca bir boşluk göreceğim,tıpkı herşeyin hiçten gelip hiçe gidiyor oluşu gibi.Ben bir hiçtim,sen vardın;sen de yoksun,hiçbirşey yok...
Sevmeyi de keserim aşkı da,hem de yine senin için yaparım bunları.Belki çeker giderim,belki de gitmiş kadar olurum emin ol.Bilmiyorum aslında,fazlasıyla karışık kafam;seni sevmeye devam mı etmeli,yoksa her yönüyle bir son mu vermeliyim?İçimdeki bu sonsuz ve amansız aşkı tek kalemde çöpe atamayacağım bir gerçek tabi,ama en azından sana sevi sevmiyormuş gibi hissettirebilirim.Sanılanın aksine fevkalade bir oyunculuğum vardır,eğer istersen ruhun bile duymadan severim seni.3 gündür içim içimi yiyor aslında,3 aydır,3 yıldır hatta.Hep içimde bir düşünce dolanıyor adeta;''Acaba okudu mu?'',''Acaba inandı mı?'',''Ne düşündü?''diye sormaktan kendimi bir türlü alamıyorum nedense.Üstelik her gün soruyorum sana bu soruları,okuduğunu bilerek soruyorum;ama nedendir bilinmez,sen cevapsız kalıyorsun her seferinde.Bundan bıktım biliyor musun,sürekli bir duvara yazmak ve hatta neredeyse sürekli bir''duvar''ı sevmekten bıktım ben.Neden bu kadar kayıtsızsın acaba;seni ürküten birşey varsa hoş karşılarım elbet,fakat neden belirtmeksizin beni bu şekilde kasman sanki benimle alay ediyormuşsun hissine kapılmamı sağlıyor diyebilirim sana.
''Sevmiyorum!''desem ne değişecek,veya tüm yüreğimi bir anlığına saf dışı bırakıp''Sana aşık değilim!''desem?Hiçbirşey olmayacak,başlamadığı gibi bitecek herşey.Birgün arkaya dönüp baktığımda ise koca bir boşluk göreceğim,tıpkı herşeyin hiçten gelip hiçe gidiyor oluşu gibi.Ben bir hiçtim,sen vardın;sen de yoksun,hiçbirşey yok...