Benden Duymak
Şimdi tutup da sizlere''Aşk yoktur!'',''Ben hiç sevmedim!'',''Vazgeçtim!'',''Pes ettim!''desem inanmazsınız,çünkü beni uzun zamandır okuyan takipçilerim az çok anlamıştır nasıl birisi olduğumu,öğrenmiştir kişiliğimi.Ben yalan söylemeyi beceremem,gülerim genelde;zaten söylemem de,hem neden söyleyeyim ki.Ben bu saatten sonra ne dersem diyim yalnız kendimi kandırmış olurum,tıpkı önceki yazılarımda da bahsettiğim gibi.Ama düşünüyorum bazen,acaba bunları söylerken içimden bir gram olsun geçiyor mudur diye.Bakın,kendi içini bile bilmiyor insan;işte bu kadar körüz biz,içimiz bile kör.Ne kadar da acınası şu insanoğlunun hali,ne kadar da tuhaf hayatla imtihanı.Saçma sapan bir düzene kondurulmuş gibi hissetmiyor değilim bazenleri,ama bu da işin zevki.
Bu durumda ben söylersem inanabileceğiniz tek sözcük''Bitti!''olacaktır.Neyi anlıyorsanız,neyi anlamak istiyorsanız o bitti.Şöyle söyleyeyim sizlere;otobüsü beklemezsin,ama gelmesini istersin ve gelince de binersin.Şimdi ise bu örneğin biraz daha ciddi ve daha gerçekçi anlamlı olanını düşünün,işte buna''aşkın finali''adını veriyorum ben.En kral jübile gibi bu,aşkı susturup bastırmaya çalışmadan önce son bir kez en derin tutkuyla sevmek gibi birşey.Denize dalmadan önce çekilen o derin nefesten hiçbir farkı yoktur bunun,tabi eğer denize bir amaç uğruna dalıyorsanız.
Benimkisi de bir amaç,bir nevi kahramanlık diyelim biz buna.Kimin için mi?Sadece kendim için,belki diğerleri için,belki de aşk tarihini kurtarmak veya bir şekilde herkesi mutlu etmek için.Ben mutlu olur muyum derseniz de eğer,başkaları mutluysa ben zaten mutluyumdur.Fazla birşey mi,herkesin mutluluğu ve iyiliği için bu...
0 Yorum:
Yorum Gönder