En Doğru Karar
Hayatımı şöylece bir analiz etme ihtiyacı duydum son zamanlarda,tamamen objektif yaklaşıp sorun tespiti yapmalı ve çözüm üretip uygulamalıydım.Sonunda doğru yolu buldum galiba,her ne kadar yüreğim için zor bir seçim olsa da tek şıkkım bu galiba.
Kararım artık bazı hususlar hakkında yazmamak oldu,böylece hem strese girmeyecektim,hem de olacak olanlardan kaçmak gibi bir ümit beslememe de engel olacaktım.Her açıdan baktığımda aynı şey görünüyordu,bu kadar somut ve hatta neredeyse nesnel sayılabilecek bir gerçeği inkâr etmek son derece bariz bir aptallık dışında birşey değildi.
Yazmak çizmek yoktu bundan sonra,en azından ayda 1 gibi uzun aralıklar ile;çok zor bir seçim oldu bu,sürecin de bir bu kadar sancılı geçeceğinin farkındayım.Fakat kararlı ve bir o kadar da hazırım;madem başka bir ihtimalin lafı dahi edilemez,bu saatten sonra bize tek düşen yolumuza bakmak ve belki de çekip gitmektir.
Yanlış mıyım dostlar?Hiçbirşey yapamayıp kıvranmaktansa o tek şıkka kendini mecbur hissetmek daha yerinde bir tercihtir bence.
Çok önceden görmüştüm ben doğru olanı,yanlışlarımı ve doğrularımı adım gibi biliyordum o sıralar.Ama umudu da kesmemiştim hani,yanlış olduğunu bile bile.Çünkü o zaman da tıpkı şimdi olduğu gibiydi;daha gerileyemezdim,kaybedecek en ufak birşeyim yoktu.
Ama şunu öğrendim ki;
Siz bir yola kendinizden emin çıktığınızda o yolda yenik dahi düşseniz asla tam olarak yıkılmıyorsunuz,hep ayakta kalan bir parçanız ve bir gururunuz kalıyor sizi siz yapan...
-BU YAZIDA BAHSETTİKLERİM SON DERECE NET,SONRALARINDA HİÇBİR KİMSE TARAFINDAN BU YAZININ BAHSİNİN AÇILMASINI TASVİP ETMİYORUM...
Kararım artık bazı hususlar hakkında yazmamak oldu,böylece hem strese girmeyecektim,hem de olacak olanlardan kaçmak gibi bir ümit beslememe de engel olacaktım.Her açıdan baktığımda aynı şey görünüyordu,bu kadar somut ve hatta neredeyse nesnel sayılabilecek bir gerçeği inkâr etmek son derece bariz bir aptallık dışında birşey değildi.
Yazmak çizmek yoktu bundan sonra,en azından ayda 1 gibi uzun aralıklar ile;çok zor bir seçim oldu bu,sürecin de bir bu kadar sancılı geçeceğinin farkındayım.Fakat kararlı ve bir o kadar da hazırım;madem başka bir ihtimalin lafı dahi edilemez,bu saatten sonra bize tek düşen yolumuza bakmak ve belki de çekip gitmektir.
Yanlış mıyım dostlar?Hiçbirşey yapamayıp kıvranmaktansa o tek şıkka kendini mecbur hissetmek daha yerinde bir tercihtir bence.
Çok önceden görmüştüm ben doğru olanı,yanlışlarımı ve doğrularımı adım gibi biliyordum o sıralar.Ama umudu da kesmemiştim hani,yanlış olduğunu bile bile.Çünkü o zaman da tıpkı şimdi olduğu gibiydi;daha gerileyemezdim,kaybedecek en ufak birşeyim yoktu.
Ama şunu öğrendim ki;
Siz bir yola kendinizden emin çıktığınızda o yolda yenik dahi düşseniz asla tam olarak yıkılmıyorsunuz,hep ayakta kalan bir parçanız ve bir gururunuz kalıyor sizi siz yapan...
-BU YAZIDA BAHSETTİKLERİM SON DERECE NET,SONRALARINDA HİÇBİR KİMSE TARAFINDAN BU YAZININ BAHSİNİN AÇILMASINI TASVİP ETMİYORUM...
0 Yorum:
Yorum Gönder