Kütüphane Mayıs 2014

Mekan Muhteva Mayıs 2014

Şuna da bakın;bir deli bir haftadır bir yatakta aralıksız yatıyor,artık ben,beynim,kalbim ve de iki alçılı bacağım dost gibi olduk.İnanır mısınız bilmiyorum ama onları bu kadar yakından tanımıyordum,meğer hepsi babacan uzuvlarmış☺

Gecem gündüzüm karışmış,normalde sabahın körü diyerek uyumak için heryeri talan ettiğim o saatlerde çoktan kahvaltı yapar oldum bile.Gün içinde oturuyorum;bakıyorum ki televizyonda Seda Sayan veya Müge Anlı,sonra bir de bakıyorum ki meğer kumanda bendeymiş ve ben de birkaç saattir onları seyrediyormuşum iyi mi☺

Durumum iyi değil benden söylemesi,ne yapıyor olduğumun bile farkına varamaz olmuşum da haberim yokmuş...

Çok uzadı bu süreç,henüz o denli sıkılmamış dahi olsam bütün günlerim de neredeyse saati saatine aynı geçmeye başlayınca biraz tuhaflaştım.Monotonluk tam da bana göredir de,sanırım bu sefer başka türlü.

Hayır düşünüyorum düşünüyorum sebep nedir diye ama bulamıyorum,mesela diyorum bu iki kıytırık alçı olmasaydı,hatta ağrı ve yaralar da olmasaydı bundan farklı mı olurdu diye ama zihnim bunun hayalini kurabilecek vaziyette olamadığından dolayı emin de olamıyorum doğrusu...

Hepsi o morfin midir her neyse onun suçu be abi,bir de o anestezi teknisyeninin.Suratıma nasıl da alaycı bir şekilde gülerekten boşalttı o tüm bir serumu içime.Aynı anda tüm beyin hücrelerinizin helaya gittiğini ya da halay çektiğini düşünün,işte o kadar fenaydı tüm bu hissettiklerim.

Fazla saçmalamadım çünkü ilacın etkisinde olduğumu anlayabiliyordum,görüntüde oluşan o donukluktan,etrafımdaki herkesin hızlı ama bir o kadar yavaş hareket ve konuşmalarından,tepemde asılı lambaların güneş gibi parlayışı ve diğer pek çok şeyden...

Ama emin olduğum bir şey ise herkesin bunu hayatında bir defalık bile olsa yaşaması gerektiğidir,üstelik size garanti verebilirim ki içebileceğiniz en ağır içkiden bile daha sağlam etkili ve çok daha sağlıklı☺

Herkes sanıyor ki o şeyi beynime çekince içimdeki bütün kaygı ve stres kuş olup uçtu,aslında hala ilk anki gibi hissediyordum ama kendimi o anın o saçma büyüsüne bırakmayı bu hisleri hissetmeye tercih etmiştim.

Pek çok insanın merak ettiği bir şey ise ne hatırlayıp hatırlamadığım;
Anestezi asistanına''Yavaş ulan eşşoğlueşşek!''dediğimi,ameliyathanede bana''Nasılsın Alptuğ?''diye seslenen doktora''Nasıl olayım işte kötü.''ve bana''İyi uykular''diyen o ne iş yaptığını bilmediğim kadına da''Ama benim uykum gelmedi ki,oturmaya mı geldik!''dediğimi hatırlıyorum ama sonrası kayıp bende☺

Uyanışımı hatırlayamıyorum ama herkes kadar benim de en çok merak ettiğim şey küfür edip etmediğim tabi,ya da ağzımdan hiç söylememem gereken bir sırrı,sırrımı falan kaçırmışımdır belki de olamaz mı.Umarım öyle bir şey olmamıştır,hem olsa bile bunlar hipokrat yemini etmiş adamlar,bunlardan da sır çıkarsa artık...

Aslında birkaç gün önceden de yazabilirdim sizlere,ama malûm ağrı sızı falan derken odaklanamamıştım.O günün sabahından sürdürüyorum yazmayı,

Hastaneye vardığımda son derece durgundum,sanki dokunsanız ağlayacakmış gibi;ki öyle de oldu zaten,birkaç dakika kendimi tutmanın sonucunda doktoru görür görmez boşa çıktım aniden.
Odaya çıktığımda da bu artarak devam etti tabi,bir süre sonrasında kendimi oradan gitmek için şartlandırmışcasına ve gayet çaresiz bir şekilde yakarışlar yayıyordum etrafa.

Sonrasında gelen gidenler,hemşireler,iğneler falan derken biraz olsun yatışmış gibiydim;yatışmamıştım ama odaklanamıyordum o kadar da.Sonrasında vakit gelip çattı tabi,kalp atışlarım ve nefes alışlarım aten nırmalin üzerinde olmasına rağmen resmen doruğa çıkmıştı diyebilirim aslında.

Sonrasında anestezi asistanının bir koca tüp dolusu serumu sıkıp neredeyse yarısını aniden beynime boşaltması sayesinde kendimi kaybeder olmuştum.Ne kadar ürkütücü bile olsa her insanın hayatında bir kez olsun o hissi yaşaması gerekir bence☺O an gözleriniz bir saniyeliğine yükseliyor ve sonrasında kafanızı kaldırıp baktığınızda ise görüntüde kayma hissediyorsunuz.Hani halk arasında''Kafa bi'milyon!''derler ya,aynı o hesap işte.

Herşey oldu bitti,ama''O kadar ağlayıp sızladığına,tir tir titrediğine değdi mi?''derseniz aynen de değdi.Ama Haziran 2013'den beri kafamda yer edinen en büyük şey buydu,ama bu da geçti birşey kalmadı artık düşünecek☺

Şimdi ise geçmişle geleceğin karmakarışık,tuhaf bir sentezi mevcut içimde;çünkü herşeyin çok farklı olacak ve değişecek olması hissi,çok mu çok tuhaf.Üstelik böyle şeyler genelde imkansızdır ama şu an benim durumumda fazlasıyla normal,ama bunun normal olmasıysa benim için fazlasıyla garip.

Onca haykırıştan sonra yine burada sizlere karşı yazabiliyorum ama,işte bu da bu konuda içimi rahat tutan şeylerin en büyüğü.Çünkü onca şeyden sonra yine birşeyler böyle eskisi gibiyse devam etmekte bir sakınca yoktur...

Hamdolsun be dostlar,okuyucular ve sevenler..Şu gün de buradayım ve sizlere yazıyorum ya bu bile bana yeter işte.Hamdolsun ki bir kimseye yanlışım olmadı,haram lokma yemedim ve yalan konuşmadım bu yaşıma gelip de;bana yanlış yapanlar elbet ki oldu ama kimsenin kimseye birşey demek haddi değil tabi,ben onları affettim,canları sağ olsun ve Allah affetsin derim sadece onlara...

Kimseyle ne bir derdim ne de bir husumetim,verecek hesabım desem hiç yok.Kendime kızıyorum ama yine de başım dik;iyi ki de sevdim be aga,kimselerin sevemeyeceği kadar sevmişimdir belki de.Ne mutlu ki sevdim,ne mutlu ki sevebildim;doğru veya yanlış kişiyi sevdim ama bunun bir önemi yok,duygusal olarak olgunlaştım.Yani uzun lafın kısası;yalnızım belki ama gündelik aşklar yaşayıp aynı anda pek çok kişiye sözde''aşık''olanlardan kesin ve kesin daha iyi bilip yaşıyorum aşkı.

Aşkı anca sen yaşayabilirsin ama,karşındaki insana bunu yaşatabilmek ise kimilerine göre bir zanaat gibi görünse de aslında bu sadece karşındakinin aşk anlayışına bağlıdır.Yani diyeceğim o ki;sen aşkı bilmeyene istediğin kadar aşık ol,hatta o da sana,ama yine de yaşayamazsın bunu-en azından gerçek tanımıyla-

Şimdi o yok,olmayacak belki de asla.Ama biliyorum ki ben o dahil hiç birşey kaybetmedim;o beni kaybetmiştir o ayrı dava tabi ona diyecek sözüm yok,ama ben pek çoğunun bilemediği''sevmeyi''kazandım.Çok şey kazandım aslında,hele ki bu devir için gerçekten çok şey.
Sevilmeyi de kazanabilirsem ne âlâ,kazanamazsam da sevenim sevmeyenim hepsinin canı sağ olsun.

Kimseye bir düşmanlığım,kinim,nefretim olmadı ve olmaz da;aslında çabuk parlarım ama değmediğini biliyorum.Kime kızsam,kime üzülüp dert yansam değmez;bu hayat böyle işte,of çek puf çek bitmiyor.
Onu sevmek,aşk,hastalık,sağlık,doğumlar,ölümler,maddi manevi her türlü sıkıntı;kendimi en az 50 yaşındaki koca bir ihtiyar gibi hissediyorum,yorulmuş,hayatın ucuz anlamını en dibinden kavramış ve herşeye,herkese güvenini yitirmiş yalnız bir ihtiyar...

Var mı birileri,daha geçmeden geçmiş kadar olan senelerimi bana geri verip,bakışlarıyla beni benden almak yerine bizi bana verecek birileri?Yok mu,bu da mı gol değil?☺Nasip kısmet derdim önceden,ama pek de kısmetlik değil sanırım...

Uyandığımda saat sabaha karşı 03:00,yarı uykulu bir zihin yapısındayım.Karanlık ve sessiz o gece de yine hep olduğu gibi içimden kendi kendime konuşur olmuştum.Hafiften devam ediyordu rüyalarım,çeşitli insanların suretlerini duyuyor ve seslerini işitiyor gibiydim.Birkaç saat yatağın içinde öylece kalakaldım,artık o uykunun da etkisiyle sanki delirmişcesine halisünasyonlar gözlemliyordum.

Yazarken en çok beslendiğim şeyler bu anlarda meydana gelir,neredeyse her gece.Öylece düşünürüm,hayatı,olanları,olacakları,insanları,duyguları ve durumları.O saatlerde beynimin mekanizmasının yavaşlaması ise düşüncelerimdeki doğuluk payını arttırır,yani bir diğer deyişle bilinçaltıma gizlediğim her türlü şey ile yüzleşebilme imkanı edinirim.

Göz bebeklerim büyür,sanki bir film fragmanı gibi gözlerimin önünden geçen yaşanmış yaşanmamış hayat senaryoları.Karar vermek için en mükemmel an,tabi oluşan duygu yoğunluğu ve mantığın kısmi felci sonucu çeşitli duygu nöbetleriyle yanlış kararlar alma ihtimali de azımsanamayacak kadar fazla.

Ama o anın iyi de bir tarafı,hissetme hassasiyetinizin artması ve 6 hissinizin birden olağanüstü etkin hale gelmesi.Yani hayalleriniz daha gerçekçi bir hal alır,bu yüzden en derin tutkularımdandır o zamanlarda düşlere dalmak.Ama ertesi sabah bir uyanırsınız ki hiç birşey olmamış,işte o zamanki hayal kırıklığı her şeyin ötesine geçer.

Yalnızların geceleri uyumaması/uyuyamaması tam da bu sebepten aslında,insanlığın en temel özelliklerinin doruğa ulaşması,mükemmeliyet döngüsünün zirve yapmasıdır bu.

Delilere saygım vardır,yani sözde''aklı başında''insanların deli dediklerine.Çünkü onlar bu doruğa tamamıyla ulaşmış insanlardır;ancak zihin yapıları duygu olgunluklarından düşük bir seviyede kalmış olduğundan dolayı yıpranıp sarsılırlar.Yani aslında bu korktuğumuz insanlar aramızda dolaşan pek çoğundan daha merhametlidir,sadece kendini kontrol etme yetisini kaybettiğinden ötürü istemsiz hareket eder...

Gece uzun,umarım siz de bu doruk anına bir saniye olsun ulaşırsınız...

Yok yok ben sensiz yapamayacağım;başından beri biliyordum ve inkar etmedim de,zaten bu yüzden ya herşey.Kabul sen benden hep bir adım uzaktın,yani uzak olmasan bile istediğim gibi yakın değildin;ama yine de sensiz geçecek onca güne uyanacak olmak zor.Yüzünü son bir kez görebileceğime seviniyorum,ama son bir kez olması dağlıyor içimi.
İşte benim,seni seven adam;ve yine onca şeyden sonra bir gün daha aynı sensizlik.Ben ve keşkelerim başbaşayız,senin elinde olan keşkelerim.

İyi ki hayatıma girdin be melek;iyi ki varsın,yanımda olmasan bile içimde,en derinimde varsın.Pişman olmadım ben asla;bundan seneler sonra yine sen olsan,yine seni severim ben inan.
Senden şaşmam ben,onlar istediğine inanır ama ben gerçeği bilirim;bu sevgiyi hak etmediğini söyleyenler,bana kötülük yaptığını söyleyenler,seni suçlayanlar,beni buna inandırmaya çalışanlar var etrafta.Hepsini biliyorum ben,adım gibi biliyorum;hepsinin de defterini dürümesini bilirdim ama onları ona bırakıyorum,ben zaten seninim de sen bana kalasın.

Yani ben gitsem de papatya,sen bende kalacaksın kusura bakma.Zaten öyleydin ama bundan sonra da dört mevsim satırlarıma baş tacı ettiğim yine sen olacaksın,adına tatlı bahar akşamlarında usul şiirler karaladığım,yazın deniz kenarında gökteki o en parlak yıldıza bakıp adını andığım,her kış vakti karlar ve sonbaharda yağmurlar yağarken düşlediğim de,her gece rüyamdaki ve gündüz hislerimdeki de sen olacaksın.

Benle değil belki,ama emin ol ki mutlu olacaksın;şu dünyada en çok hak edenlerdensin sen mutluluğu,hem ben de hak etmiyor muyum her ne kadar göremesem bile senin yüzünün güldüğünü bilmeyi.Benle ya da bensiz,senin biryerlerde birileriyle mutlu olduğun hissi değer işte herşeye.

Şimdi gidiyorum,gözlerim yaşlı;sen için,yalnız sen için yanıyorum.Ama değdi,iyi ki sevmişim seni diyorum,iyi ki sana adamışım aşkımı.Aşkın yanlışı yoktur zaten,ama doğrudan da doğrusuydun sen.Sana aşığım,deli gibi olmanın aksine aklın ve mantığın yetemeyeceği kudrette.
Umarım okumuşsundur kitabımı,ya da okursun;bu sayede daha iyi anlarsın,sana karşı hissettiğimin tam olarak ne olduğunu.Son bir sözüm de bu olsun;umarım sen de birgün seversin beni,daha da söze gerek kalmaz o vakit...

Nil Karaibrahimgil - Kanatlarım Var Ruhumda | izlesene.com

~~Bugün ameliyat günü,17 Mayıs 2014~~/Bugün ameliyattan 3 gün öncesi.Bu yazımı tam 1 ay öncesinden yazdım aslında,otomatik olarak ~~bugün tam da ben ameliyettayken sizlere ulaştı tahminimce.~~
Aslında üstü karalı olan satırlardaki gibi yayınlamaktı planım bu yayını;lakin beni bilirsiniz işte,6 aylık çocuk yine sabredemedi anlayacağınız☺Ama sizlere orjinal metni hiç bozulmaya uğramamış bir şekilde bırakıyorum,hani farz edin ki o gün okudunuz☺

17 Nisan 2014
Bir nevi vasiyet de diyebilirsiniz-şaka yapıyorum canım,kızmayın hemen☺-Kitabım bir şekilde cânım ciğerim ülkeme tanıtılsın,insanlar aşkı anlasın.. ve blog yazılarım derlenip bütünleştirilsin istiyorum maddi olarak,manevi olarak ise sadece ne denli sevdiğimin bilinmesini,en azından da olsa saygı duyulmasını isterim sizlerden,insanlardan...
Ardımdan delikanlıydı,adamdı deseler yeter benim için.En büyük isteğim de o aslında,o bilsin yeter sevdiğimi;zaten biliyor ama,neyse...
Ve son olarak da herkese edecek bir çift lafım var yine;

Gerçekten gidecek olsaydım sizlere söyleyeceklerim tam da bu olurdu dostlarım;
Elveda,sadece elveda.Çok sevdim ben bu hayatta,hayatı da çok sevdim.Belki çok yıprattı beni,delicesine acı çektiğim günlerim de olmuştur mutlaka;ama hiç bir zaman dönüp de şikayet etmedim,her ne kadar kötü hissetsem de hepsinin birer netice olduğunun bilincindeydim.Çok of ettim bilirim,ama sitemin aksine sadece umutlu sabredişlerimin kanıtıydı bu.Asla kadere ve Allah'a bir isyanım değildi bu,sadece içimden ya sabır çekerken ettiklerim.
Hayatım boyunca-her ne kadar belli etmemiş de olsam-insanlar için,onları mutlu etmek ve incitmemek için yaşadım.Ben sadece babama,o çok sevdiğim babama verdiğim sözü tuttum bir bakıma,''Ne olursan ol,adam ol!''demişti zamanında.
İşte kendim hakkımda yaptığım bir analiz bu linkte,umarım düşündüğüm gibi düşünüyorsundur babam;
http://alptugunmekan.blogspot.com/2014/05/iyi-ki-ben.html

Babam be,ne olursa olsun o adam benim babam!;
Babama sevgimi göstermezdim pek,hatta diklenirdim de çoğu zaman;ama dikleneceğimden değil,bazen sinirimi bozardı o kadar.Çok tartışmalarımız,kavgalarımız oldu babamla bazenleri;ani bir kızgınlık ile çok kötü olduğunu bile düşündüğüm zamanlar olmuştu çok çok önceleri,ama her ne kadar göstermese bile altın gibi bir kalbi olduğunu ben dahil herkes bilirdi.Arada birbirimize kötü kötü laflar eder,bildiğin dalaşırdık;ama sonradan kendi de içi yanar gelir özür dilerdi.
O herşeyi benim için yapmıştı aslında,ben de farketmiştim tabi,ama her nedense dinlememiştim.

Umarım sözümü tutabilmiş,bir baltaya sap olabilmişimdir.Kimseler farketmese bile iyi kötü pek çok şey yaptım ben,kötülerden pişman olmama rağmen amacı iyiydi hepsinin ve o yüzden de bu uğurda asla şaşmamak için şartlandırdım kendimi.
Asla kötü bir amacım,niyetim olmadı;olmasın diye de hep gelişmeye ve bilinçlenmeye adadım kendimi,dünya 3 günlüktü belki ama bitmek bilmiyordu çünkü.

Öyle ya da böyle pek çok şey yaşadım,ama iyi ki de yaşadım;
''Keşke yaşamasaydım!''diyemedim ben asla,çünkü yaşamasaydım ben olmayacağımı adım gibi biliyordum.
Pek çok insana umursamaz,kaba ve birşeyleri anlamaktan yoksun gözüktüm yıllarca,oysa ki bu sadece ne denli anladığımı hissettirmemek içindi.Umarım bu yazdıklarımı okuduktan sonra gurur duyarsınız benimle,ailem benim;biliyorum siz zaten gurur duyuyorsunuz benimle,benimkisi de laf işte canım...

Şimdiki sözüm ise dayıma,onun öğütlerini hiç dinlemediğim ve bana sıkıcı geldiği konusunda ısrarcı olan dayıma.Beni tanıyamadığını hep söylemiştim,gırgır geçiyor gibi yaparken aslında hep ciddiye alırdım.Hissettirmemeye çalışırdım bunu insanlara,şimdi ise düşünüyorum da bunun için bir sebep bulamıyorum☺

Bir sonraki sözüm ise dostlarıma,gözüm kapalı ölüme gideceğim ve asla tereddüt etmeyeceğim o adam gibi adam olanlara;sizlere bir emanetim var dostlarım,her ne kadar biraz saçma bulacağınızı tahmin etsem bile sizden bana bunun için bir söz vermenizi istiyorum...
Ben yokken o sizlere emanet dostlarım,ona iyi bakın ve göz kulak olun.İzin vermeyin darılmasına,canının acıtılmasına ve kendini üzmesine.Son sözüm;o bilir gerçi,ama siz yine de her fırsatta söyleyin onu ne denli sevdiğimi.

Adam gibi bir veda edemedim sizlere dostlarım,yani edememişimdir;vedaları beceremem çünkü ben,içerim yanarken bir de''Hoşcakal!''lafını işitmek ağır mı ağır gelir bana.Hem ne yaparsam yapayım yine de olmazdı be dostlarım;çünkü vedaydı bu,illa ki hüzünlü olacaktı.
Dilerim her biriniz mutlu olursunuz;siz mutlu olun da başka söze hacet yok,sizler için tek dileğim bu.

Son sözüm de elbet ki ona,ne bekliyordunuz?İzin verin başlayayım vakitlice;
Bu zamana kadar yazılmış nice şarkılar,şiirler aşkı bile tam anlatamamış,ben sana nasıl anlatırım seni sevdiğimi.O yüzden sana önceden yazdığım bir yazımı da bırakıyorum buraya;
http://alptugunmekan.blogspot.com/2014/05/sen-unutma.html

Şimdi ise senin için,ama en çok da kendim için tek bir dileğim var aslında;umarım birisi çıkar karşına,seni benden çok çok fazla sevecek birisi.Evet,belki ben kendiminki gibi sevgi görmedim şu hayatta,kimsenin kimseyi öyle sevdiğine şahit olmadım;ama imkansız değil,yani bir sözüm de;

''Umarım bana imkansız olan aşk,senin imkansızını gerçek kılar...''

Bundan sonrasında yüksek bir ihtimalle ayrı düşüyor yollarımız,Allah bilir.Ama diyeceğim şu ki,eğer olur da bambaşka bir gün,bambaşka bir yerde ve hiç ummadığımız bir sırada karşılaşırsak aklına şu son sözüm gelsin;

Sevmiştim seni,yılların da öncesinde,sevginin de ötesinde.İşte bu göz göze gelişimiz,demek ki bitmemişiz.Son bir bakış,sonrası kalabalıkta kaybol;ama önce fısıldayışımı dinle,''Seni seviyorum..!''

Sizler için playlist'e manidar mı manidar güzel bir parça koydum sevenlerim,dostlarım,okuyucularım.''Hadi bana eyvallah!''der ve çeker giderim Allah'ın izniyle;

Volkan Konak - Aynalar | izlesene.com

İyi ki benim ben,ben olmak süper güzel bir his.Hayat üstüne düşeni yapmadı belki bana,ama ben yaptım;pişman değilim,her ne olursa olsun iyi de yaptım.Sevdim,belki de pek çoğunun sevemeyeceği kadar çok sevdim;yanlış sevdim ya da yanlışı sevdim,ama yüreğimin bu kadar geniş olabildiğini fark etmek pişman olmamamı sağladı.

Şimdi içimde koca bir yürek,doğruluğumdan,iyiliğimden,insanlığımdan,duyarlılığımdan ve duygularımdan en ufak şüphem yok.Hayat bana güzel be abi,oh ki ne oh;3 günlük dünya anasını satayım,adam gibi geldik adam gibi gidelim bari.Yalnızım ama iyi ki de yalnızım;çünkü herşey başka türlü olup da o yanımda olsa mesela,tahmin ediyorum ki hiç de başlamazdım yazmaya.Değer miydi dersen güzel abim;değerdi be,ama şimdi de değdi sen merak etme.

Yazmak böyle bir iş ben ne yapabilirim,içinde birşeyler olmadan yazamıyorsun işte;tek korkum da bu ya,birgün duygularımdaki ve hislerimdeki bu yoğunluğu kaybetmek.Çünkü eğer kaybedersem ben ben olmaktan çıkarım,beni ben yapan kimi zaman gözyaşlarımı akıttığım şiirlerim,en saf haliyle duygularımı döktüğüm satırlarım;çok şükür Allah'ıma,şükür ki iyi ki ben gibi bir insanım,tam olmasını istediğim ve olmam gereken kişiyim.

Ben doğrultumu buldum dostlarım,artık ömrüm boyu ben bu yoldayım.Hep kendi bildiğimi okuyacağım,buralara kadar da böyle geldim;hep başkalarını düşünmememi,başkalarına değer verirsem kaybedeceğimi,bu kadar da merhametli olmamam gerektiğini,gözüm kapalı bir yola kapılmamam gerektiğini ve de en önemlisi ise çok düşünmememi söyleyenleri dinlemeyeceğim bile.

Ben bunlarla geldim buralara,yanlış veya doğru olmasından çok şu an nerede ve ne durumda olduğum ilgilendirir beni.Diyorum ya çok şükür;kimi delilerin saygınlığını yitirmiş olsam bile bu tımarhane dünyasında,en azından ben kendimi biliyor ve güveniyorum.Çoğu kişi yapamaz bunu,çünkü damarına kadar şerefsizdir ki bunu kendi bile bilir.

Hata yapmayı çok sevdim ben,hele ki bile bile aynı hatayı tekrarlamayı;çünkü hata aynı olsa bile sonucun hep değiştiğini öğrendim küçüklükten,o yüzden hata yapmaktan değil de sonucundan korktum sadece.Bu iyi birşey,hem de çok iyi;hatalarımızı,yanlışlarımızı ve olmayanları düşünürken bunların bizden ne götürdüğüne değil de ne getirdiğine bakabilmek gerçek bir erdem.

Belki her insan yapabilir bunu,ama pek çoğumuz hayatımızın az zamanında yapabiliriz bunu,kolay olsa bile zordur.
Arkamda bırakmak zor şimdi birilerini,birşeyleri ve onca yaşananı;ama bitti,sevdamız sonsuz olsa bile yalnız bir olmazdan ibaretti,işte bu yüzden bir hiçten bile daha hiçti.Ama beni var eden de o hiçti,işte size Allah'ın yoktan var etmesinin felsefi bir açılımı...

Beynimdeki senle müstesna bir finale gidiyorum,finalin adı kabullenmek.Bu hiç olmayacaktı,biliyordum ama bir ümit...Bir ümit bekledim işte;kaybedecek birşeyim yok diye,yok pahasına direndim.Ama olmuyor,yoruldum sonunda.Sen hiç sevmemiştin beni-o anlamda-,ben ise...Cümlelerin sonunu getiremiyorum işte ne yapayım,öylece kalıyor onlar da ben gibi.

Senin bi'suçun yok,ikimiz de''bal gibi''biliyorduk ki kabahatin hallicesi benden kaynaklıydı.Kim dedi ki bana sev,kim dedi iste,kim dedi uğruna şiirler,kitaplar,boylu boyunca uzanan yazılar yaz,kim dedi bekle,kim dedi kal,kim dedi söyle,kim dedi?
Gelirsen beni nerede bulacağını biliyorsun,istersen anında bulursun bunu da biliyorsun.

Şimdi ise sadece gidiyorum,bundan uzun zaman önce de olduğu gibi bir yola koyuldum;başka kalplerde kaybolmak,insanların zihinlerinde edindiğim yerlerde huzuru bulmak,başkalarında seni unutmaya çalışmak için.Hala seviyorum ve seveceğim,aksi halde tıpkı oncasının söylediği gibi içimdeki bu hissi ve tutkuyu biraz olsun dizginleyebiliyor olsam zaten aşk olmazdı bu.Anlaşılan onlar gibi sen de kitabımı okumamışsın,çünkü buncasından sonra hala beni tam da tanıyamamışsın.

Beklemiyorum bundan böyle,en azından seni beklemiyorum;senin için başkalarına sarılıp sahte tenlerinde kaybolacağım sanma,sadece beni hissetmemeleri için bana benim hissettiğimi hisseden insanların hislerini gerçek kılacağım.Sonra uzun zaman geçecek,ben de unutacağım ve gerçek gerçek olmaktan çıkacak.Bu yüzden zamana bırak derler aşkta,kendi uydurduğun yalana inanmanın tek şartı yalan söylediğini unutabilmektir çünkü.

Umarım seni benden daha çok sevebilecek kudrette bir insan vardır ve tesadüf dahi olsa sana denk gelir.Beni boşver sen,farklı denizlerde farklı insanlarla farklı hayatlar yaşamak için varım ben.Ölümsüz bir kelebek gibiyim,hergün başka birinin ellerine ölüp başka bir kozada başka bir can bulurum.Bugün senin için sınıf arkadaşı,yarın birisinin yazarı,ertesi gün birisinin kader yoldaşı ve birgün de başka birisinin hayat arkadaşı.Sonuncusu sen olabilirdin;ama sen ilk olmayı seçtin,ilk göz ağrım olarak tarihime yazılmayı.Ben tamamen sana bıraktım,sen ise seçtin ve bitti,işte bu kadardı.

Bu hikaye uzun yıllar dillerde,akıllarda ve kalplerde dolaşmak üzere kayboluyor;ölmüyor bu aşk,hala kendini hissettiriyor olmasına karşın bugün daha umutsuz sadece.Ama belki de ilerisi için bir umut vardır,bundan yıllar sonrasında sen ve ben için bir adet umut tanesi kalmıştır belkide.

Seni seviyorum,bitiyorum,bitiriyorum ve seni seviyorum...

neden delirdim - zeus kabadayi | izlesene.com

Hayal dediğin çoktan gelip de geçmişti,o ki zaten fazlasıyla bitti;yoktun ve olmayacaktın,ama yasını tutmak hataydı.Üzülmek,acımak,yanmak,ölmek,bitmek eyvallah da yorgunum.Aşk anlaşılmaz kara kutu,ben desen 30'lu yaşlarında bir kuruntu.
Olmamalıydı be peder;bu kadar büyümek olmadı,bu kadar büyük yaşamak.Sorsan 9/10'u der ki''Salak bu çocuk'',ki haksız da değil pek çoğu.Çocukla çocuk olmak,aslında sadece çocukların kendini büyük ve seni çocuk sanmasına yarıyor.

Hayat bu kadar düz ve sıradan,aşk ise bu kadar uçuk,sınırsız ve anlaşılmaz olmamalıydı;kimilerine göre yerin dibinde bir yerlerde,kimilerine göre neredeyse gökteyim.Mantık yalnızlığı bu bendeki;çünkü benim gibi düşünen,aşkı ve hayatı benim gibi yaşayıp anlayan,birşeylere benim baktığım açıdan bakan kişilerin pek çoğu yaşlarca büyüğüm sayılır.
Kimilerine göre bu bir artı özellik,tabi canım kesin öyledir(!)

Tek sorun bu aslında,koca hayatımdaki tek sorun düşüncelerime tercüman olabilecek birisinin var olmayışı-en azından burada değil-O ayarı tutturamıyorum bir türlü bunun farkındayım,ya çok çocukca ya da çok ciddi.Kılıktan kılığa girmesem çok sıkıcı bir adamım aslında,işi gücü hayat ve yazıp çizmek olan saçma bir adam işte.Aşkı yazıp anlattık,ama ne oldu bitti elde olan yine hiç gibi bir hiç.
İşte bu yüzden seçtim ben yazarlığı,yani sırf yalnızlıktan;insanların benim baktığım açıdan bakabilmelerini sağlamaya adadım kendimi,çünkü böyle olursa herşey çok daha farklı ilerleyecekti sözde.

Ama kaderi zorlamakla biryere gidilmiyor,hayatın en iğrenç yanlarından biri de sen ne yaparsan yap yine biryerden sonra yapacağım şey için başkalarına muhtaç olacağın gerçeği.Aşkın,sevginin en kötü yanı da bu aslında,içten içe biriken o sürekli karşılık beklentisi.

Yani diyeceğim o ki;sensiz olmazdı,ama senle(düşünle) de hiç olmuyor...

İLK SÖZÜM KATİLLERE;

Hey gidi cânım ciğerim ülkem,''Değer miydi?''demeden duramaz olmuş.Yazık be abim,çok çok yazık;harbiden de değmezdi,ama can için değerdi.Ağzımı açmayayım sonra suçlu ben oluyorum,ama şu üstlerdeki''abilerimiz'' yüzünden.Senin kazandığın para pul,sorumsuz olmanı gerektirmezdi be bay şerefsiz.
Trilyonlar diz önüme,ama kömür karasından suratı gözükmeyen işçimin,emekçimin o cansız bedeni yanında 3 kuruşluk bile değerin yoktur benim gözümde.Aksini düşünen varsa yaşamasın ölsün direk,bari işçimiz,bari gariban emekçimiz bize kalsın.

Ne anlıyorsunuz bundan,ne kazanabiliyorsunuz ki insan hayatına kasıtlı yaşayabilecek kadar,siz birşey kazanmıyorsunuz aslında;siz tıpkı bazı kadınlar gibi,kendinizi satmaktan başka birşey yapmıyorsunuz!Ama onlar bile cana kastetmiyor sizler gibi,yani siz onların da,insanlığın da çok çok aşşağısındasınız.
İstediğin kadar paran pulun olsun babacım,eğer ki sen bu memleketteki tek bir ananın,evladın gözyaşını döküyorsan ben de senin suratına tükürürüm bilesin.

Hatta öyle ki senin suratına tükürmeyen,yaptıklarını görmezden gelen hatta seni savunanlar bile böyle bir durumda en az senin kadar katildir,sen bir katilsin!
Kim olursan ol,bu ülke ölen yüzlerce işçisini asla unutmayacak;senin yanında yardakçıların var anca,ama elbet ısrarla tüküren de çıkacak suratına.Sana küfretmek bile küfre yapılacak saygısızlıktır.Sana dediğime bakmayın okuyucularım,''sen''diye hitap etmek durumunda kaldığım bu herifler bu ölümlerde en ufak bir ihmal ve sorumsuzluk sahibi olan,bunlarla en ufak ilgisi ve münasebeti olan ama en çok da buna göz yuman insanlıktan uzak ruhsuzlardır.Bunlara canlı demeye bile utanıyorum,milletim adına söylüyorum ki hepinize binlerce defa yazıklar olsun.

SON SÖZÜM GARİPLERE;

Sizin bir günahınız yok,bana kalsa hepiniz cennetliksiniz;kimse sizleri,kimse ailesini geçindirmek ve evlatlarının yüzünü kara çıkarmamak için binbir güçlüğe karşı en ufak ses çıkarmadan usulca ve sadece çok düşük bir maaş için sayısız sefalet çekenleri suçlayamaz.Sizin hakkınızı savunan olmadığını sanmayın sakın,buncalarına inat bu ülkedeki sivil toplum örgütleri,işçi birlikleri,sosyal mevkilerdeki insanlar ve en önemlisi de duyarlı vatandaşlar sizlerin hakkınızı savunur merak etmeyin.Bu yazımı da sizler için yazdım,madencilerimiz ve bütün diğer emekçi,işçilerimiz için;ben sizin yanınızdayım,ben ve gerçek duyarlı Türk milleti her zaman için mazlumun yanındadır bundan şüpheniz olmasın.

Başta bu faciadakiler olmak üzere tüm hayatını kaybeden işçi ve emekçilerimize Allah'tan rahmet ve sevenleri,eş,dost,akrabalarına sonsuz baş sağlığı ve sabır dilerim.
Kalan işçilerimiz,uğruna emek etiğiniz her bir vatandaşın hakkı sonuna kadar helaldir size,unutmayınız...

Hayko Cepkin & Kurtalan Ekspres - Maden Ocağı
Hayko Cepkin - Maden Ocağı feat. Kurtalan Ekspres | izlesene.com

Aşkı geçmek,zor ve hatta imkansız;öyle ki buna cüret edecek olan bile çok azı şu dünyanın.Aşkı geçmek harbiden bayağı bir mesele,kafaya taktığımız pek çok şeyin aksine harbi''fifi''bir mevzu.
Aşkı bitirmeyi isteyemezsin,anca zorunlu olarak istersin yani;gönlün hep iyilik güzellik ister,ama lanet hayat yine birşeyler sunarcasına çok şey almasını bilir senden.Aşkı bitir,bitirebiliyorsan çok güçlü ama çok da yalnızsın,bitiremiyorsan ise çok güçsüz ve de çok yalnızsın.Bitirmek için bir sebebin olması ise en gerzek durumdur neticede...

Ben aşkı bitirmek istemiyorum,hatta içimdeki aşk sonsuz yaşında ilerlemekte.Lakin bir yanım da içine gömmekte ısrarcı bu aşkı,''Unut!''diyor içimdeki ses,''Git ve bitsin!''Ama en kötüsü de birşeylerin düşündüğüm gibi olmadığı hissi,çok daha batıyor bu.Ne yapayım be dostum,kendimi''Acaba yanlış kişiyi mi seviyorum?!''demekten alıkoyamıyorum.Ki bazıları onun bu aşkı hak etmediğini bile düşünüyor;bu kişilerin çoktan suratına tükürüp gitmiştim,ama lanet olsun ki bilmiyorum ve elde var hiç.

Keşke herşey farklı olsaydı dediğim burada bile pek çok kez oldu,ama diyorum ki keşke düşündüğümden bile farklı olabilseydi.Onu seviyorum,hatta artık bunu söylememe bile gerek olmadığı bariz ama birşey kaybetmeyeceğimden yine defalarca dile getiriyorum.Ama diyorum ki keşke kader bu yola sürüklemeseydi beni,çıksaydı hani başka birisi;aşkı benim gibi anlayan ve hissedebilen,benim gibi gerçek bir aşk yaşayıp sonsuz sevgiyle kollarıma sarılmaya hazır birisi.İhtiyacım olan tek şey budur belkide ha,eğer böyle olursa herşey kökünden çözülür belki.

En başından beri bilip de inkar ediyordum diyebiliriz aslında,oysa ki benim tek bir ihtiyacım vardı;beni onca düşünen ve seven insan gibi değil de,zora düştüğümde yanında huzur bulup tüm dert ve tasamı kollarına uzanıp saçlarını okşayınca kaybedeceğim,ne olursa olsun yanımda olduğunu ve beni düşündüğünü bileceğim,aşk gibi aşık olabilecek birisi.Eş dost demiyorum bilader,farklı birisi,özel birisi...

hayko cepkin melekler 3.klip | izlesene.com

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )