Ben hep beni mazideki halimle tanıyorum, son zamanlarda olduğum kişi için çekip dövesim geliyor kenara kendimi; büyütme gözünde ha, sen duysan dersin ki "Bunun için mi yani yuh!" lakin tam da onun için okuyucu, çünkü ben kendimi bilmemle meşhurum.

İçim sarsılıyor okuyucu, ipini koparmış bir hiçliğin her şeye bulaşması gibiyim şu sıralar; tutunmam, kalmam imkansız ve de ölümcül silinmeler bırakıyorum dokunduklarımda.

Kim bilir, belki de zamanı değil kedini geri almak istiyor asıl insan.

Kimi konuda kendini temize çekmek elindedir de yapmaya gitmez ya elin, altının boş olduğunu bildiğin şeylere kapılır peşinden sürüklenirsin de bilirsin ya bunu, bile bile ama bile isteye mi tartışılır, zira dönen bir başın isteğinden nasıl söz edilir.

Uzaklaşmadan geri dönmem dileğiyle... 

Dediğim gibi okuyucu, "Bu muydu ulan." diye kahkahalarla gülersin belki saatlerce ama benim için mühim işte.