Kütüphane Temmuz 2014

Mekan Muhteva Temmuz 2014

Yine bir başka bayramın 1. günündeyiz.Yine mutlu insan profilleri sokaklarda,eğlenenler hatta coşanlar çoğunlukta.Herkes sevdikleri ile birlikte,hiç kuşkusuz herkes öyle.Ben de öyleyim aslında,ailem yanımda.Ancak benim gibi bir adamı uzun zamandır takip eden arkadaşlarım da bileceklerdir ki elbette bir sorun var,o da onun olmayışı.Bir gün de birileri çıkıp''Hep aynı bahane!''diyebilir,hakikaten de öyle zaten.Peki ya şu gün,gerçekten kime bayram?Deliye mi yoksa kendini akıllı zannedene mi bayramı yaşatır bu dünya?En çok seven mi,yoksa sevilen mi bayramdadır aslında?Bayram,bayram ve bayram;her sene birkaç bayram yaşıyoruz,klasik ve alışılmadık durumlar işe biraz olsun renk katmayı başarıyor...

Biraz da benden bahsetmek gerekirse;
Bugünün bayram olduğundan bile haberim yok sayılır,çünkü benim için bayramın sadece çikolata ve harçlıktan ibaret olduğu günler çok geride kaldı.Ben artık gerçek bir bayram arayışı içine düştüm sanırım,ya da gönlümde bayram havası estirecek birilerinin veya birşeylerin...

Bugün de yine değişen birşey yok,yine aynı bildiğiniz bahaneler.Bazıları ısrarla''Nedir onlar?''diye soracağı için cevaplamak durumundayım;
Şu hayatta gerçekten aşık olduğum tek bir insan var,ve o ne yanımda ne de benimle.Benim durumumda olan pek çok insan vardır biliyorum,bu yüzden bayram bayram sızlanmaktan daha başka birşey yapmak istiyorum.Acaba bir kere daha mı seni seviyorum demeli gelmeyene,ya da bir kere daha mı şiir,şarkı yazılmalı gelmeyecek olanın ardından.Ah çekip oturmak,zaten sık sık yapıyorum;bari bayram günü,oh çekmesek bile,en azından sırıtalım kifayetlice...

Az daha unutuyordum bakın,bu aralar hafızam biraz dalgın sayılır.Amaan!Ne diyorum ben be!İyi bayramlar dostlar,iyi bayramlar okuyucular.Aslında gönlüm el vermiyor da sürekli beni takip eden bu güzel kitleye ve aramıza yeni katılanlara karşı yapacağım sıradan bir kutlamaya;ve söyle diyerek bitiriyorum bir dörtlük ile...

İnsan mutluyken güzel
Yanındayken sevdiğinin özel
İnsan özler,bayramı bekler gözler

Beklenir sevdikleri heyecanlı
Aranır uzaktakiler,kanlı canlı
Yaşadığın bayram dostun hatrı
Ramazanın sonunda,sevinci yaşattı
Akrabayı dostu,birbirine kattı
Mesut oldu kavuşanlar,sevenler
Leyla gibi,Mecnun gibi gözleyenler
Aydınlığa kavuştu,bayramı bekleyenler
Ramazan'ın sevincine,şimdi erdi gönüller

...İYİ BAYRAMLAR...

-Alptuğ Dağ

Bugün yine her zaman olduğu gibi biraz hüzünlüydüm ve cesaret edip birşey yapmaya karar verdim.Eski bir defter vardı,bir hatıra defteri,açtım ve her yazanı bir bir okudum,ama en çok da birtanesini.Onu boşvarin,ama şunu anladım;
En çok güvendiğim dostlarımın ve en yakın arkadaşlarımın hepsinin benim için yazdığı şey aynıydı,hepsi unutmamı ve vazgeçmemi yazmıştı.Aşşağı yukarı bir sene geçmişti bunların yazılmasının üstünden,ben ne vefasız bir dostmuşum ki hala dediklerini yapamamışım...

Tabi bu kadar yakın olunca çok şeye şahit olmuştu onlar da,belki de benim ne durumda olduğumu benden çok bilebilecek olanlar bile vardı.Ahh ah,böyle deyince neler geçti gözlerimin önünden.Gözyaşlarına boğulduğum zamanlar olmuştu çok derinlerde,bazen tutunmaya değer bir dal bulamayacak kadar umutsuz bile olmuştum.Herşeye şahit oldu dostlarım,hayatımın özel konuşmalarından birini yaparken araya girenin boğazına sarıldığım günden.Kendimi dış dünyaya kapatıp kös kös bir pencereden sessizce baktığım güne kadar her günü biliyordu dostlarım...

Bir bildikleri vardı elbet,doğru olduğunun da farkındaydım tabi;ama yapamıyordum,hala da yapamıyorum.Ben de o kadar zıt bir adamım ki;severken ölümüne yürüyüp,vazgeçmeye gelince''Olmadınmı olmuyor!''diyebiliyorum...

Benim saf ve masum olduğumu düşünüyor pek çoğu,azınlığa karşın benim hiçbir suçum olmadığını söylüyor dostlarım.Şimdi diyeceksiniz ki'' Onlar senin dostların,elbette hakkında iyi düşünecekler!''Orası öyle tabi ama bu insanlar benim o kadar iyi dostumdu ki söylemeleri gereken şeyi sakınmamaları gerektiğini de bilirlerdi.Yine beni düşünerek sakınanlar oldu tabi,ama benle birlikte benden çok da onlar kaybetmişti...

''Seni kırmak istemiyorum''diyor bazıları.Diyemiyorum ki''Neyi kıracaksın,sağlam mıyım ki kırasın!''Diyemiyorum ama öyle işte,ne yapayım.İncindikçe yeni yaralara bağışıklık kazanıyorsun bir süre sonra,amakazandığın bu bağışıklık eskinin acısını da derinlerinde tekrar tekrar yaşatmayı biliyor sana...
Kimselere dargın veya küskün değilim,bir kimsenin dahi gerçekten suçlu olduğunu düşünemedim;bana suçsuz olduğumu söyleyenlere inat suçu kendimde aramayı seçtim,bulamadım ve yalnızca acı çektim...

Suçlayableceğim bir kimse veya olay da yok,herşey gayet düzene uygun ama ben acı çekiyorum.Bu durumda suçlanılabilecek yegane şey benim yüreğim olmalıydı,ama onu da suçlamaya yüreğim el vermiyor iyi mi?

Ya dostlar yanlış anlamayın da,bazen de diyorum iyi ki böyle olmuş.Çok düşündüm ben şu son zamanlarda,o bir göz odanın içerisinde çok düşündüm.Herkesleri kapı dışarı ettim,biraz olsun yalnız kalıp bol bol düşünmeyi diledim.Üstelik bir karara da vardım;
Olan biten herşeyi,insanların tepkileri ve düşüncelerini,benim düşünce ve duygularımı ortaya koydum.Haftalarca belki de aylarca bunun üzerine kafa yorup nihayet kesin bir sonuca vardım,lakin hala duygularım aldanmama sebebiyet vermeye çalışıyor...

Diyeceğim o ki dostlar;
Ben kimsenin günahını almayayım tabi,kimsenin arkasından da bir laf ettiğim yok.Ama bize böylesi nasip oldu,bu da iyi oldu kanaatimce...
Ben birini sevmiş olabilirim evet,doğru ya da yanlış kişiyi.Şöyle bir bakıyorum etrafa,sanki kimse beni,bir başkasını benim onu sevdiğim gibi sevmemiş...
Anladım ki herşey yolunda gitse de yapamazdım ben o kişiyle,yani onunla.Neden biliyor musunuz;o da beni sevip bana aşık olabilirdi evet,ama o asla bu aşkı ve sevgiyi benim gibi yaşayamazdı.Tekrar söylüyorum,benim amacım kimseye bir çeşit önyargı yapmak değil,yalnızca düşüncelerimi açığa vuruyorum...

Yine aynı sorun,şu anda olan asıl sorunum yüzünden uğruna kendimi feda ettiğim o çift taraflı aşk gerçekleşseydi bile bu sorun yine kalacaktı;o sorun da neydi biliyor musunuz,kimsenin aşktan benim anladığımı anlayıp onu benim gibi yaşayamayacak olması...
Yani o,o olsaydı bile nasılsa benim gibi olmayacaktı ve dolayısıyla olmayacaktı.Olmuşken olabilen olsun diyorum ben de,işte bu yüzden hayırlısının gerçekleştiğine henüz duygularımca olmasa da mantıken inanıyorum.

Umarım zaman geçtikçe bazı insanlar değişir,yahut hep baki kalacak bir insan çıkar karşıma.Kimseleri kandırmayayım şimdi,bakınız Allah yukarıda;
Ben bunun gerçekten gerçekleşebileceğine gönülden inanamıyorum ve belki de bu yüzden gerçekleşemiyor.Ama bunun sebebi ise benim gerçekten gönülden kopmak için hazır olmamam...
Hayatımdaki pek çok acı,hüzün,dert ve sıkıntının da sebebi bu zaten;gönlümle kopamadığım herşeyin bir bir uzaklaşmış olması,ve de zaten bağlanamamış olduklarımı gönlümün bağlı sanması...

Bundan böyle bu aşk defterini kapattım ben dostlarım,ama''bu''aşk defterini.
Ha şimdi zamanında bu konuda bana ağzını bile açamayan birtakım 3. şahıslar da gelip''Al işte senin aşkın da bu kadarmış!''gibisinden ithamlar ile hitap edemezler.Çünkü bendeki biten şey aşk değil,aşk hep benim içimde vardı ve var olacak;benim bitirdiğim tek şey vardı,tek taraflı aşık olduğum kişiden vazgeçerek aşkımın samimiyetini daimi kıldım sadece...

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )

Sabah Esintisi

Gözlerin Masumiyeti

Bir Başka Bayram

Mecnun Olmak İçin

Sevmek Kuru Gürültü

Keşke Be Güzel

Değişmiyor

Aynı Sözler

Masalcı Yazar

Sahte Olsa

Hey Gidi Günler

Gönül İşi

Ne Değişti

Hüzünle Karışık

GAZZE VE İSRAİL(13+)

Ben Olsay-dım

Tavan

Ruh Eşime Mektup

En Başındayız

Değişti ''Keşke''ler

Bildiğin Ama...

Anka Kuşu

Avlanmak

Fazlalık

Benim Yazılarım...

Yine Yapamadım

Lise Stratejisi

Hayırlısı Oldu

MAZERET AÇIKLAMASI

Yeni Üstbilgi Tasarımı Hakkında

Neden Şiir?