Kütüphane Mart 2015

Mekan Muhteva Mart 2015

Bazen için kendimi benden başka biryerlerde öylece bekliyormuş gibi hissediyorum;7. sınıfın son gününde eski okulumuzdaki 3 küçük binadan ana kapının önünde olanının önündeki basketbol potasının tam önünde sevdiği kadından cevap beklediğimdeki;yahut Çankaya hastanesinin ikinci katının en dipteki iki yataklı odasının kapıya yakın yatağında(ki sonradan diğer yatağa yerleştim), çocuk aklım ama büyük bir ciddiyetle ölümü beklediğimdeki gibi...

Ve o 13 yaşındaki çocuk hala o bahçede,o kareli gömlek,o mavi şapka,o eski gözlükle ve en çok da son bir umutla bekliyor...

Yine o çocuk daha hala o hastanede öleceğini beklerken hüznün daliskasını yaşıyor,ama önceki gün,okuldaki son günü sevdiği kadının ona''Seni görmek istemiyorum''dediği için bir yandan isteğe de kıvrılıyor ölüm korkusu...

Onun gibi onlarca çocuk içimde,hepsi uzakta ya seni,ya da seninle-en azından düşünle-şimdi bile bekliyor;başka yerlerde,başka zamanlarda,ama hala...

Benim hafızam iyi değil inan bana,13 Haziran 2013'deki senin yüzünü,heyecandan olsa gerek ama ölsem hatırlayamam mesela...

Kindar falan da değilim,aksine;ben var ya ben,o günkü söyleşimde aşk konusu açıldığında sana olan aşkımı kahkahalarla anlattım.Geçtiği,unuttuğum,umursamadığım için falan değil,sadece içimdeki hangi yaraları yeniden deşerken''Dramatizeye yer yok''diye söz verdiğim için onlara..Ben sözlerimi tutuyorum,öyle ki senden sonra bir başkasını sevmek aklımdan çok geçti,deli gibi istedim belki yalan yok,ama asla sevemedim;hatta tut ki gelsen şimdi-umuda bağlamıyorum,farzımahal yani-,artık çok geç diye geri çevrilebileceğine inanıyor musun gerçekten seni?İşin kötüsü de bu ya;bu yalanı ben,kendime söyledim,ama ben bile inanamıyorum...

Çocuklardan biri hala 6. sınıfın ilk gününde ve yine okula ilk defa geç geliyor,yine senin yanın boş..Bunların hepsi aynı çocuk,hepsi ben,ben de çocuğum,dibine kadar;öyle ki inansan da inanmasan da kuş tüyü gibi bir kalbim var,belki yalnız sana,zira uçamıyor da başkasına...

Gönül de koymadım,sen mutluysan burada tabak kırılır anca;hüznümü örten mutluluğuna,kırdıkça kendimi,eğlendikçe seni hatırlatacak bir de sirtaki yapılır...

Müslüm babanın da dediği gibi hem''Artık geri ver..Geri veremezsin aldıklarını..!''

Tanık olduğum bir olay üzerinden lafa gireyim...

Sevdiği kadın için ölenler iyice arttı,ölen dediysem bunu iddia edenler;bu birşey değil de,intiharı da bundan sayanlar çıktı onları n'apcaz?Bu kadar salak olmayın be oğlum,bu''onun için''ölmek midir gerçekten,sevdiğin de seni seviyorsa-her anlamda-buna üzülür ve daha da kötüsü bunun sebebi olduğunu düşünür.Ha sen dersen ki ona tüm bunları yapıp,sonra da onun için öldüm diye geçinmek istiyorum,geber bence de...
Onu mu kendini mi düşündüğünü iyice düşün derim,hiç koşulsuz ''O''diyemiyorsan,seni sevmiyor diye intihar etmeyi düşünecek ve onun mutluluğu için aşkını gömmeye çabalamıyorsan aşık da değilsindir sen..Şimdi istediğine inandır kendini,ben zaten yalancının tekiyimdir inan bana...

Bir de birtakım laflar edenler var,neymiş''Seni benim gibi seveni bulamazsın''falan,doğru dahi olsa bunu söyleyen aşık değildir;misal ben,bir hiç pahasına aşkım için herşeyi yaptığım gibi,şimdi ise umarım seveceği kişi onu benden daha çok sevmenin bir yolunu bulur diyorum..Ben illa ki bir Tomris,Lavinia,Milena bulurum,yalnız da ölebilirim sıkıntı değil,ama bir kere sevmiş olduğum bir kadın,ona olan sevgimi geride bırakacak bir sebep yaratmadıysa mutlu olsun isterim...
Şimdi bazılarınız da diyecek ki''Hala aşık mısın yazar bey?'',ben de diyeceğim''Allah sizi ne etmesin''Şaka bir yana ben de her ortamda''Bu aşk meşk işlerini bitirdim,kendimi kariyerime,diğer insanlara adadım''dediğime inanmıyorum,son kısmı kesinlikle doğru belki,ama ilk kısmı da bir o kadar yalan...

Diyeceğim o ki,bu kişiler bahsettikleri kadınlar için hiçbirşey yapmamış insanlar;bense artı olarak vazgeçtim''Asıl aşkından vazgeçiyorsan aşık değilsindir''diyebilirsiniz,ama ikisini kıyasladığımda ben bunu''onun için''yaptım,ve bu bana yeter..Onu bu kadar severken onun için yapabileceğim en iyi şeyi yaptım,mecnun çöllere düştü onu seven Leyla için,ben sevmeyen için aşkın dibine..Kıyaslamıyorum tabii,sadece gurur duyuyorum,seviyor gibi geçinenlere inat...

Şimdi şu ergenlerin kullandığı birşeyle final yapayım;
''Kimin daha çok sevdiğini tartışmayalım istersen?''

Seni aldatmak istiyorum ya,seni seni..Ölümsüz aşık olmak istiyorum,belki olmuşumdur bile bilmiyorum;ama eminim ki yalnız ölmek istemiyorum,yüreğim başıboş kalsın istemiyorum..Bir aşkı bitirmek için tek yapılabilecek şey başka bir aşk,ki şuan sana aşık olduğumdan dahi tiksiniyorum.Hayır hayır,senden değil;istesem de asla,çünkü ben sana aşıkken imkansıza yüz sürüyorum...

Belki de sana aşık değilimdir,ya da daha kötü ihtimalle soğumuşumdur ama hala aşığımdır.Evet olabilir,nasıl oluyor da deme n'olursun...

Geçen gece,yine çoğu gece gibi dua ettim,tahmin edebilecein kadar klasik dualarımdan birtane;ama bu sefer içinde sen yoktun,belki de varsındır ama belli ki yoksun.Allah'la samimi oldum,''Mevzuyu biliyorsun ama...''diye anlatmaya başladım ve ağladım.Ben hep ağlayabilen bir insanım,her ne kadar bunu bilebilecek kadar yakın olmasan da bana,benim sana olduğum ve olmaya çalıştığımın 10'da 1'i kadar.Ama bu sefer durum farklıydı,hüzünlendiğim için,üzüldüğüm ya da umutlu olduğum için ağlamadım,ilk defa yanlışlıkla ağladım...

Sonra devam ettim,beklemeye;yani seni,onu,bunu,başkalarını..Kim gelirse diye bekledim,her zamanki gibi;kimse de gelmedi,senin gibi;ama ben yine beklerim,kendim olduğum gibi...

Seni aldatmış sayılır mıyım,yarın bir kadına tutup seni seviyorum dediğimde,sana yazdığım onca satır için pişkince ona yazdığımı söylediğimde yalancılaşır mıyım?Yani kötü bir adam olur muyum,olmayışın korktuğum gibi yangına sürükler mi beni,yazarak kaçmaya çalıştığım herşeyin kucağına mı düşerim?Bunların hepsi olur ya da olmaz,umurumda değil,senin gibi,''senin gibi''...

Ama peki ya mutlu,seni aldatırsam hayatımın devamında''Her ne olursa olsun,ben verdiğim sözü tutmadım''gibi bir hisse kapılır mıyım,o zaman dahi olmayan sen için yanımda olan bir kadını bırakır mıyım?

Beni sevmeyen seni sevmeyi bırakırsam zalimleşir miyim,duygularım paslanır da,yüreğime zincir vurulur mu?Hayallerim dahi suya düşebilir mi?(zira inansan da inanmasan da hayallerime ulaştıysam temelinde sen varsın)Belki yazarlık falan hepsi hikaye olur,bir daha asla tek kelime yazamam;onun yerine KPSS'ye girer,bir devlet dairesinin basit,sıradan bir memuru olurum..İki oda bir salon evim olur,tutku duymadığım bir kadınım,beni hayata bağladığını sandığım iki de çocuğum..60'ımda da ölür giderim...

Nefret ettiğim,olmaktan kaçtığım adam olur muyum seni aldatırsam?Ama daha da önemlisi,gelmeyeceğini bile bile sana bağlı kalarak neleri kaybedebilirim?

Bugün günlerden ne?Hah,23'ü;hayatımın azar azar değiştiği dönemler bunlar,o bakımdan tarihlere takıntılıyım bu ara.Unutmadan,geçen cumartesi de Dünya Down Sendromu Günü'ydü,ve yine aynı manzaralar;söz gelimi duyarlı medya patronlarının bu hastalığa sahip insanların adının başına''Otizmli''getirip bunun üzerine vurgu yapmaları falan,vurgu da değil bu,direkt olarak duvar örüyorlar...
Hastalıklı olanların yanında bunu gayet iyi niyetiyle yapanlar tabii vardır ama yine de yanlış;serbest çağrışımımı(bilinçaltı da diyebiliriz) etkin tutup bununla ilgili bi'10 tane falan haber izledim,bilinçaltım artık o kelimeden tiksinir ve korkar hale gelmişti,neredeyse bir nefret..Bizi zehirliyorlar,bunu böyle yapıyorlar,dayatıp maruz bırakıyorlar;birimizden biri nefret duymaya başlayınca kendisi de dahil anlam veremiyoruz,sırf beynimize çiviyle çakıyor gibi önyargı duvarları ördükleri için,hem de sessiz sedasız.Ali demek,Ayşe demek zor geliyor,illa ki oraya en vurgulusundan bir tane''Otizm''lafı sıkıştırmazlarsa rahat uyuyamıyor bu hastalıklı insanlar...

Konuyu dağıttım lan uyarsanıza beni!Şaka yapıyorum tabii,yoksa jargon tercih etmem..Düşündüm de,birşey değişmemiş hayatımda;demin bahsettiğim mevzunun bi'benzeri gerçekleşmiş sadece..Siz daha iyi bilirsiniz,bi'4-5 ay öncesine ait yazılarımdaki gam,keder unsurlarını;ve de bu dönemden sonraki optimistik hallerimi de öyle.Olay sadece inanmakta bitiyormuş ya be,valla bak;yani birkaç zibidi sana kötü durumdasın dediğinde ve hastalıklı bir biçimde sana kendini aciz,kötü durumda hissettirme çabasına giriştiğinde,ya da matematik zekan ağır basıp duygusal zeka içinse bir aptal olduğun zamanlar başına gelen kötü şeylerin iyilerden çok olduğu gibi yanlış hesaplar yaptığında...
Matematiğimin iyi olduğunu sanmıyorum,IQ'um da iyi değildir tahminimce;beni daha ziyade EQ'ilgilendiriyor,yani duygusal zeka...
Şimdi diyebilirsiniz ki''Bir dönem gamlı tasalı yaşayan yine sendin,akıllandın falan mı?''O zaman da tüm bunları bilerek yapıyordum,inanmak istedim yani,kötü olacak birşeyin iyi olduğuna,onu başarınca da bu''iyi''şeyi elde edebileceğime,edersem iyi olacağına...

Karışık mevzular bunlar,meyve suyumu getirin bana,hani şu kırmızı meyveli olanından,kanseri falan önlüyormuş...
Kanser dedik bak şimdi lösemi geldi aklıma..Olamaz mı?Ayrıca size ne kardeşim,burası benim ve bugün tıbbi vurgular yapacağım;pembe aşk şeysi de şeyederim,ama canım bunu istiyor...

Adamlar hastane kuruyor,hayır işi;dizi filmlerdeki kara para dönen o hayır işlerinden de değil bu ha,halk bayağı kendi rızasıyla gönlünden kopanı ateşleyiveriyor..Tüm bunlar olurken sen niye taş koyuyorsun ki,şimdi birşey diyeceğim ama çoluk çocuk da okuyor..Hukuki temellere dayandırıyorlar bunu,yok bilmem ne maddesi,bilmem ne kanunu falan filan;ya sen git onu başkalarına anlat-mesela kendin gibi hastalıklı hakim ve savcılarına-,ya da gel ben sana vicdani hukuktan,vicdani adaletten söz edeyim ne dersin?Ağırına gider değil mi henüz 15 yaşındaki bir çocuktan nasihat almak;onca hastanın ve halkın hakkına,emeğine el koyarken gitmediği kadar ağırına gider..Tek kişiye hitap etmiş olabilirim,ama buna sebep olan herkes içinden payını alacak,tüm hastalıklılar...

Bugün yine doğdum,on beşinci bir defa daha doğdum;her zamanki gibi de yaşlandım,ruhum beyazladı..Büyüdüm mü?bilmem,ama pek çok şey oldu...
Bir kadına seviyorum demeyeli uzun zaman oldu,birini düşünmeyeli,uykusuz kalmayalı,şiir yazmayalı bile bayağı bir zaman..Bugün bir yazım Dokuz Eylül Üniversitesi'nin Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü'nün edebiyat dergisinde yayınlandı mesela,neredeyse ağlayacaktım;sevinçten de tabii,ama başka şeyler de var...
Nereden nereye diye düşündüm,sen tut 12-13 yaşında veledin biriyken aşk-meşk ile kafayı boz,millet top oynasın sen şiir yaz,onlar karneden zayıf getirsin sen gelmeyenlerin derdine yan..Ha bi'de 3 sene,yüzlerce yazı,şiir,bir kitap,gözyaşları,umutlar,hayaller,hedefler ve istekler...
Kadının biri için yazdığın üç beş satır,giderek çoğalır;başta tek bir kişiyi umursarsın,sonra kendini hatırlarsın,sonra ise yine başkalarını...
Nankör bi'adam da değilsin belli ki,tutup teşekkür edersin o kadına;kadın anlamaz tabii''Ben ne yaptım ki''der,belki mütevazıdır belki de saf.Ama bilseydi de olmazdı zaten;ne sen buralarda olurdun ne de aşk aşk olurdu,ne kadar,ne koşullarda sevildiğini ve çoğu zaman umursamadığı kendinin nelere sebebiyet verdiğini...

Bir nebze,yalnızca bir nebze daha faydalı,daha nitelikli olabilmek için bu çaba;biraz feda birşey eksiltmez,biraz hüzün tat kaçırmaz..Allah izin verirse yüz güldürmek,mutlu etmek,tercüman olmak,derman olmak uğruna yaşayacağım...
Bi'bu kadar daha şiir,yazı,söz, kitap;belki yine olmayan kadınlara,belki yine bütün insanlığa..Bu uğurda emek harcamanın tattırdığı hazzın sayılı mutlulukla denk olması...
Yorumlarınızın içtenliği,kötü dahi olsa samimiyeti mesela,ya da sizlere birşeyler hissettirebilmek;bana kendimi güçlü hissettiriyor,doğru yolda olup olmadığımı da buradan anlıyorum...

Bu yaşa kadar bunlarla,masumiyet ve niyet ekseninde,yapıcı ve verici düşünceyle geldim,bundan sonra da öyle gideceğim,yanımda ve arkamda olan hepinize çok teşekkür ederim...

Geçenlerde yine nette bir moda çıkmış,kızlar''Çok güzel adamlar var;bekleyen,şiir yazan,vazgeçmeyen.Bi'de ben varım ki onlara hiç rastlamadım''falan diyor...
Bu durumda ben de hayatın raslantısal olmayışına da,kaderin bir raslantı gibi sunuluşuna tekme atarak geçiriyorum günlerimi..
Yüzlerce yazım,şiirim,mecazi olmayan bir de Aşk kitabım,beklediğim ve muhtemelen de devam ettiğim onca sene,uykusuz,hüzünlü,ama en çok da ölümlü...
Pişman değilim tabii,olunur mu hiç;ama bunu söyleyenlerden biri de beni aradı mı?benim onların olmayışlarına,var olmayan suretlerine yazdığım özlem dolu mektuplardan olsun bir tane karaladı mı?
Hem bir tanesi bile benim gibi beklememiştir olmayan birini,şöyle inanarak,emince;ya da bir tanesi bile olmayan ve daha kötüsü de olmamış birinin yokluğunda hasret çekmemiştir benim gibi,sanki yanıbaşındaymış da uzanamıyormuş gibi bir inançla beraberinde...

Aklı yüreğinde olan her insan aşık olmak ister tabii ama benimki biraz aşırı sanki,oysa ben aşıktan sayılmayalı uzun zaman oluyor;aşk dediğin bir andır,anın öncesine ve sonrasına oluş ve olmayış olarak bir mikrop gibi yayılmasıdır;iyi de ben iyileşmek istemiyorum ki bu durumda,bilakis kıvrana kıvrana şahlandırmak istiyorum bu tanıya göre ölümümü,Ah Muhsin'in de dediği gibi''Modern bir alışkanlıktır ölmek''çünkü...
Yeniden aşık olabilir miyim bilmiyorum,zira tecrübeyle sabit ki bir aşkı bitirmenin tek yolu daha büyük bir aşk;ki bana göre bu daha''büyük''ten ziyade daha''olası''olacaktır,ama benim gibi biri için bu zati bir ruya...
Bilirsiniz her insan şiir sevmez bile,ki ben şiirlere dokunan,ağlayan insanlardanım;filmlere ağlayan,şarkılarla dona kalan,kitaplarla kurgu yaratan...

Edebiyat öğretmenim bile söyledi,o çok sevdiğim nam-ı değer''sıfırcı Ulviye'';''Senin gibisi yok oğlum bu devirde,yeni nesil böyle işte...''Hoş,o onu kastetmemişti tabii ama,evet ben çok eski sayılırdım,bir nevi Vintage...

Şimdi bu hanımlara sorarım,hadi madem;güzel adam var da,hanginiz seveceksiniz beni?Ya,olmuyor işte öyle;bırakın bu masal erkeği arayışlarını,maziyi söyletmeyin bana..Masal oldum da n'oldu?güzel bir adamım da n'oldu?Kadının biri için yüzlerce şiir yazdım,kitap yazdım,çiçek aldım,kolye aldım;ama bunları geç uykusuz kaldım,gözyaşlarımın haddi hesabı yoktur Allah bilir,onu anıp hüzünlenmediğim gün yoktur,en fazla sayılıdır;o ise yüzüme bakmaz,daha doğrusu bakamaz gönlü başkasındayken.Suç mu?değil tabii,hele ki ben onu sevmemek için çırpınıp dururken...Pişman olduğumu falan çıkartmayın ha,aşk ne kadar ızdırapsa o kadar güzel,kutsaldır tabii...

Hem benim de hayallerim vardı,hepsi de gerçekleştirebileceğim hayaller;romantik yemekler,aşk filmleri,hastalandığında çorbalar,şiir okumalar,çay demlemeler,şiir yazmalar,çiçek almalar falan;ve tabii ki çok dahası..Belki siz bunları kimseden görmediniz,beklemediniz bile;ama benim tek vaadim budur,aşk gibi aşk...

Bugün nasılsın sevgilim?sahi,biraz eksik gibisin;öyle ki seni tanımasam yok diyeceğim kadar..Olmayışının kara tacını başıma takmış da''Sen yalnız değilsin,yalnızca bana aitsin''diyerek dudaklarıma öpücük kondurmuşsun gibi sanki;ya da daha var olmadan,var olduğumu bilerek kısmetimi kapatmış,senden öncesi de sonrası da olmasın diye dua etmişsindir belki..Bunu hesaba katmamış olabilirsin tabii,yani bir kadına aşık olmamı ama onun beni sevmetişini kastediyorum...
Kim bilir belki sen de benim gibisin,hatta yanıbaşımdasın ama ben birini seviyorum diye saklanıyorsun;ya onu da beni seviyor sandığından,ya onu hala sevmek istediğimi sandığından,ya da ben onu severken benimle mutlu olamayacağına inanırken,seni ondan daha çok sevebileceğime inanmadığından...

Kimi kandırıyorum ben be,kiminle konuşuyorum;yine rüyalara daldım anlaşılan,imkansız olamayan ama imkansız olmamasının gerçek olup olmadığını da kestirmemi engelleyerek beni hergün biraz daha paranoyaklaştırdığı şu rüyalardan birine...

Öyle ki başka başka kadınlar ağzından kendime mektuplar yazıp kendime postalayabilirim Cemal Süreya gibi,olmayacak şey değil,yeterince mantıksız da değil henüz;yani sen olsan mantıksızlaşırdı,hele ki seni şuanki sen gibi var olmayan türlü kadınla aldatmış olacağım düşünülürse..Ha unutmadan söyleyeyim;hani olur ya,eğer ki olacak olursan kıskanma,onların hepsi senden ibaret..Neyse,zaten yoksun;öyleyse bunu da olmadığın günlerin acılarına,hasretine,bekleyişine sayarsın ödeşiriz;böyle diyorum ama bakma küçük hanım,ola ki dubleks,havuzlu bir gecekonduda geçen hayallerimden daha gerçek birisi olursan bi'sıcak çikolata ısmarlarsın sanırım...

Bu işler hızlı olur,yani en azından biz geç kalmışlar için öyle olmalıdır,ben soğukkanlı ürkek ve üşengeç bir şair;sen ki damarlarında hala türlü coşku,girdap gibi içine çeken gözleri,ödül gibi alıkoyan dudakları olan şiir seslendirmekten haz alan bir üniversite öğrencisi mesela;olur ya şiirle alakan dahi olmaz,belki ben ederim seni müptela,iki-üç satırsız anlamsız hissetmeye başlarsın...

Ayrıca da kusura bakma,teşbihte hata olmamasını isteyemezsin yokluğunda...
Ha ne diyordum..Önce biz tanışırız,ki sen diye başka birileriyle tanışmadığımı düşünürsek ben aşık olurum o an sana,sen biraz daha sonradan;başka kadınlar için yazdığım şiirleri senin adına imzalarım belki,yenileri ve niceleri süzülür uğruna;en olmadı alırız İkinci Yeni'cilerin bi'şiir kitabını parklara,bahçelere,yaylalara,aklımızın esebileceği türlü mekana pervasız hücum ederiz..Omzuma yaslanırsın,Ah Muhsin'den''Belki şair olurum ve seni de aldırırım yanıma''derim,yanağıma bi'öpücük beklerim ama sarılsan da olur tabii...

Diyorum ya hızlı olur,sonra evleniriz,balayına Kireçburnu sahiline bile gideriz istersen,bi'otobüslük zaman dilimi..Sonra da bir kızımız olur,sana benzer,fevkalade güzel gözleri olan minik bir insan bağışlarız dünyaya.Adını ne koyalım tartışmasına girme sakın,''Şiir''olacak,başka birşey onu betilmleyemez...
Şimdi es kaza kapı falan çalar da rastlaşırız diye kapının önüne beklemeye gidiyorum,telefonumu da aldım,hani ola ki ararsan...

Son zamanlarda karşılaştığım,kimileri yalnızca yanlış anlaşılmadan doğan,absürd,mantıksız,iğneleyici,bi'açık kollayan,ökfe,kıskançlık,hased ve daha pek çok şey içeren her mecradan tepki oldu..Bunların hepsini yine bunları yapanların gözünden kaleme aldım...
Elbette ki içlerinde şükür ki henüz karşılaşmadığım pek çok abartılı örnek de olduğunu tekrar tekrar belirtiyorum...

Yalnızca bana,sanatıma,fikrime,duygularıma,yaşantı ve hayatına tümüyle düşman birisi benim hakkımda en fazla ne düşünebilirdi diye yola çıkıp,olağan mantıksız ve saçmalıklarla yazdım,umarım bu hırçın ironiyi beğenirsiniz...

Hacı ya Alptuğ Dağ diye bi herif çıkmış piyasaya,haberiniz var mı?15 yaşında veledin teki,güya hem yazar hem şair;yok aşkmış meşkmiş falanmış da filanmış,biz yer miyiz o numaraları.Her yerde şiirlerle,havalı laflarla falan geziyor ama bize sökmez,ki her iddiasına girerim bi'bok da bilmiyordur..Anca abuk sabuk laflar etmeyi bilir,kimsenin anladığı ettiği yok onu;aşk aşk diye debelenip duruyor ama bir tane bile sevgilisi olmamış sap gibi takılıyor,sevdiği kız desen çekip gitmiş,acaba neden?(!)
Yalnız birşey söyleyeyim mi bu var ya bu kesin prim yapıyor bak gör,öyle toplumsal içerikli,ırkçılık ve şiddet karşıtı,ya da ne bileyim insanlık falan diye inleyen 3-5 birşey karalayıp millete gönderiyor.Neymiş efendim fikirlerini soruyormuş,daha çok insanın eleştirisini almak,duygularını hissetmek falan istiyormuş;bana mı anlatıyorsun ufaklık,sen ki en ufak eleştiriyi dahi hakaretten sayıyorsun,ne var yani birkaç argo kullandıysak,ahlaksız düşüncelerimize seni de alet ettiysek yani..Al sana eleştiri;bu huyunu,bu ayakları bırak...

Delisin oğlum sen,tam bi'deli,çok fevrisin bi'kere;bir yanda kadınlara şiirler,çiçekler ve güzel türlü söz,ama sana karşı edilen en ufak bir sözde de dünyanın en agresif,saldırgan adamı haline gelebiliyorsun.Bu ne pehriz bu ne lahana turşusu arkadaş;sen ben şöyleyim böyleyim diye geçin ama bi'an bile öfkeni bastırama,bi'de diyorsun ki''Bir an için mecburiyetten aynı ortamda,aynı muameleye maruz kaldığım kişiler beni kendilerine benzetti''falan,ya bi' git işine...
Kavga etmek istemediğin,şiddetten kaçındığın da yok bana göre;sen kavga edemezsin bunu ikimiz de biliyoruz,güçsüzsün,itseler yere yığılırsın;arkan falan da yok zaten,bilmem nerenin reisi,falancanın en şeysi tanıdıkların...

Eziğin tekisin lan sen,acizsin,eminim sen bile kendine acıyorsundur bazen;insanların hikayeni bilmediklerini,zaten asla da bilip anlayamayacaklarını falan düşünüyorsun biliyorum ama alakası yok,sen sadece kendi hayal dünyanda eksikliklerini örtbas ediyor,avunmaya çalışıyorsun..Herkes beni kıskanıyor havalarındasın,kimse benim gibi olamaz falan diyorsun;ağzıdan çıkmasa da beni kandıramazsın enin ol,ben bunlara benzemem...
İnsanları küçümsüyorsun da sen,reşit olmayanlar beni anlayamıyor der gibi bi'havan olduğu ortada,yani aslında bi'halt etmeyen ifadelerini saçma buldukları için insanları suçluyorsun..Sürekli saygı bekliyorsun ama asla saygı göstermiyorsun,küstahın önde gidenisin...

Hem bu devirde kim bi'başkasını düşünür ki,hem de karşılıksız,çıkar gözetmeden,bir beklentisi olmadan;anca masallarda olur o iş,o yüzden gerçek bir düzenbaz bu herif..Eğer 3-5 kızı ağına düşürmeye çalışmıyorsa,tüm bu çabası,entel dantel görünmesi,konuşması falan bu yüzden değilse ben de birşey bilmiyorum bak yaz bunu kenara.Bu öyle şairim falan filan diye caka satıyor ama yazmayı a beceremiyor,pek okuyucusu da yoktur zaten eminim,Twitter'da takipçilerinden çok takip ettiği var,instagram desen aynı,hashtaglerle ayakta duruyor...
Popüler olmaya,takdir görmeye çalışmaktan başka da birşey değil bununkisi,soba gibi asla doymayan bir egoya sahip,yoksa diğer şeyler umurunda olduğundan falan değil,gösteriş budalası,taklitçi,özenti bir aptal bu;kendi tarzım falan diyor ama yazış şekli bariz yaşanılan gibi,dokunmuyor bile neredeyse yazıya,olduğu gibi tutuyor herşeyi...

Eminim ki bu da yazmıyordur zaten bunları,yoksa dokuz yüz bilmem kaç tane yazıyı kim ne ara yazabilir allahasen?bu kadar paranoyak olmayın dostlarım...

Kadınlar arkadaşım,onlar sevilmeyi sever;kendilerini seven,aşık olan birisinin var olduğunu bilmek mutlu eder,rahatlatır,sevindirir onları,o adamı sevmeseler bile...
Bir kadını seviyorsan bu seninle ilgilidir,hatta benimle bile ilgilidir ama onunla değil;eğer onunla tek bir ilgisi varsa,o da onu mutlu edişindir.Ve eğer ki gerçekten seviyorsan dostum,bununla yetinmek durumda kaldığında gocunmazsın;kız mutlu işte,o mutluysa biter...
Şayet işlerin de ufak ufak değişmeye başladığı bir nokta vardır,imkan ve umudun olmadığı bi'nokta-hoş hiç olmamıştır ama''tak ettiği nokta''diyelim biz ona-;o an için seni sevmeyişi onun mutluluğunu gölgeleyerek senin sonsuz hüznüne sebebiyet verir..Bu böyle gitmez diye geçirirsin içinden,gitmemeli;yalnız ölmek sıkıntı değildir belki,ama buna gerek yokmuş gibi hissetmeye başlarsın içten içe,yorulmuş,bıkmış ve hayli anlamsız...

Böyle hissederken sevmemeye tabii ki de başlamazsın,ama öyle sanarsın.Başarmış gibi mal mal sevinirsin,sevmiyorum artık onu falan;ancak hem kendini kandırıyorsundur,hem de önüne geleni sevmeye hazırsındır.Aklı başında olan herkesin içten içe bildiği fakat ruhunun örtbas ettiği bir gerçekten başka birşey değildir bu.Ondan vazgeçtiğini sandıktan belki uzun belki kısa bir zaman sonra bir başkasını sevecek olursun veya seviyorsun sanırsın;ona olan sevginin kopyası gibi,ama bu o da aşk olduğunun onun öncekinden bozma olduğunun kanıtıdır...
Oysa bu da kısa sürer haliyle,kendini kandırdığının farkına varmazsın da kabullenirsin diyelim...

Bunun en öte aşaması da nedir bilir misin?O senin tarafından sevilen kadın var ya,hani şu hala sevdiğin;ben de bir başkasını seversem benim onu sevdiğim gibi bir başkasını seven kadını seven kimse kalmaz diye geçirirsin aklından.Çünkü sen umurunda ol olma,yalnızca ihtiyacı olduğu anda hatırlasa dahi tutunabileceği bir dal gibisin.Ve hala öylesine ölesiye seviyorsun ki,dün zaten gocunmadığın şeyle bugün avunur hale geliyorsun...
Aşk işte arkadaşım,hep vezir olup bazen rezil taklidi yapıyor,buna kendin dahi inanabiliyor,lakin inansan da memnun olabiliyorsun;kimse bana aşk kötüdür demesin,laf işte...

Fevkaladenin fevkinde salak bir adam olduğumu söyleyebilir miyiz?bence söyleriz.Çünkü henüz bu gece yani bundan birkaç saniye evvel ve yine bir mallık icabı sevdiğim kadınla mesajlaştım;yürek yiyip de meydana fırlamış gibi en yanlış kişiyle aşk konuşuyorum..Meğer bir ortak noktamız varmış bizim de,aşık olmak gibi;öyle ki ben ona kendini,o bana el oğlunu anlatıyor ve hiç gocunmuyoruz...

İroninin Allah'ını gördüm belki bu gece benden özür dilerken,benim onda hissettiklerimi bir başkasına hissettiğinden ötürü..Peki ya benim onu teselli edişime ne demeli,buysa züğürtlüğün daliskası;onun cesaretimden ötürü beni tebrik etmesiyse çok ama çok ayrı...
Rahatlamam falan gerekir şimdi,içerimden uçan bir domuzun kalkması;içimden geçeni söyledim sonuçta,sanki hiç söylememiş gibi..Ama ne oldu,ne olur Allah bilir...

Tanrım sevdiğim kadın beni anlıyor ve farklı insanlara dahi olsa aynı duyguları paylaşmaktan haz alıyor gibiyiz,birbirimizi anlıyor olmanın mayhoş hüznü içimizde..Absürd bir adam olmasam da böyle absürd diyalogların kıyısında hep beni bulursunuz;hele ki şimdi,sevdiğim ve yüzlerce şiir yazdığım kadına"Bana birini ayarlasana"diyebilecek raddeye geldiğim an.Kankayla sevgili olunur da ben bayağı başka bir furya başlattım bence şuan...

İçkiler müessesenin ikramı olmalı bu gece,bana da ayırın belkim lazım olur;es kaza sevdiğim kadın ona yazdığım yazıları duygusalın yanında edebi açıdan takdir ettiğine beni onunla ayıltın...
Sanki bir ölüyle azrailin dedikodusunu yapmış gibi gıybetteyim kendime...

Onu annesinden sonra en iyi anlayanın ben olduğumu hissettiğini söylüyor,bunu çok işittim ama inanır mısınız o söylüyor.Ve şimdi rağmenlerle mutluyum,sanırsam o da;önemli olan buydu,dayımla muhabbetini daha bu sabah ettiğimiz anlık mutluluklar hani...
Demek ki imkansızı beklemek değil belki ama umut etmek o kadar da yanlış sayılmazmış ha?bunu söyleyenlerinki de mantık evliliği zaten,aşk değil de para...

Beklemediğim birisi gecenin bu vakti bi'anlığına mutlu etti beni;sırf mallık olsun diye mesaj yazıp aniden enter tuşuna basabildiğim için..Sanırım dedikleri kadar varım ben,her anlamda...
Ayıp olmaz diye şeytanın bacağını kıralım;"Seni seviyorum!"

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )

Ben Bekliyoruz

Hangi Hayat?

Niye Rüyada

Onun İçin Mi?

Sosyal Etkinlik Hocası

Seni Aldatırsam

Hastalıklı

Yeni Yaşımda Da

Film Gibi

Güzel Adam Var Da

Olur Ya Olursan

Düşmanlarımın Gözünden

Vicdan-ı Sine

Sevilen Kadının Seveni Olmak

Mesajlaşma