Yolun Başında
Henüz yolun başında,yorulmak için fazla erken değil mi sizce de?Bir laftır tutturmuş insanlar''Büyüyünce anlarsın!'',ama onlar bilmiyor ki mesele de burada;anlamak,insanın içindeki o yaşama sevincini ve hayata bağlılığı söküp alabilecek kadar güçlü bir kavram.Beni yoran tek şey bu,bilinmeze sürükleyen,saçma sapan bir cesaret sergilememi sağlayan,insanlara sanki hayatı hiç sallamıyormuşum izlenimi veren tek şey bu.Bilmediğimi sananlar var,bir de neyi bilip bilmediğim hakkında bir fikri olmadan atıp tutanlar.Sonuç olarak sözde''tecrübe merkezi''haline gelmiş türlü türlü insanla uğraşıyorum.Hak vermiyor değilim tabi,ama bir yere kadar.Lafa gelince herkes daha büyük olduğumu söyleyebiliyor,öyleyse neden bazıları birşeyleri bilmediğim konusunda ısrarcı?Şimdi söyleyiniz bana;onlar mı salak,terslik bende mi?Bende bir sorun olduğunu düşünenlerin çoğunlukta olduğunu seziyorum,çünkü ben de böyle hissediyorum.Kimilerine göre bu bir''üstünlük''sayılsa bile hayata 1-0 önde başlamak aslında 1-0 geride yaşamanıza sebep oluyor.Öyle bir durumun içerisindeyim ki,çevremde benim gibi düşünen veya yaşayan insan olmadığını söyleyebilirim-en azından bana yakın bir yaşta-Şimdi kimilerine göre pek çok orta yaşlıdan daha çok çözmüşüm hayatı,madem öyleydi neden bana haber vermediniz?Bu kadarı da haksızlık değil mi?Kimilerince süper sayılan bir özelliğim varmış,oysa ki ben bunu bir zaaf bildim yıllarca.Bilmiyorum nasıl alışacağım,belki de alışmayacağım...
0 Yorum:
Yorum Gönder