Özgür Tutsaklık
Ben karamsar bir insanımdır,sürekli bardağın boş tarafını özümseyen,sürekli birşeyler ve birileri için kendini yakan,her defasında kahredip isyan çıkaran,içindeki o kötü hissi her an yayan,ümitsizliğe kapılmaya hazır bir adamımdır.Ama bunu ben istemedim be kaptan,cidden de istemedim;hem kim ister ki söylesene?Hayatım,belki herkesin hayatı karmaşık,kötü,tuhaf ama benimkisi daha farklı.
Doğduğum günden bu yana olanlar,yaşananlar ve bunları yaşatanlar getirdi beni bu hale.Sorsan koca birer ıvır zıvır hepsi de;zaten sorun da bu ya,küçük şeylerde kendimi kaybettim.Şimdilerde pek çok insanın düşünmeye dahi cesaret edemeyeceği büyük kavramlar dört dönmekte kafamda,lakin gel gör ki ben yine o en küçük engelde kalakaldım.
Basit bir insan değilimdir aslında,kolay devrilebilecek,pes edecek tiplerden asla.Zoru seçer zordan yol alırım genelde,çünkü sen neyi seçersen seç gideceğin yer aynıdır.Ben de madem öyle dedim,hayatın şanslarını,sınırını zorlayayım.Ne zaman ki mantığın ve zihnin düğümü çözüldü,işte o zaman ki ben bir kuş misali uçuştum göklerde.
Hayatın en sonunda nereye gidebileceğinin bilincindeydim,en ama en ötesinin ne olduğunu adım gibi biliyordum;hayır hayır ölüm değil,%100 çaresizlikten bahsediyorum sizlere.Kendi kendime en kötüye karşı hazırlık yapmıştım,artık durdurulamazdım.Artık hiçbirşeyden korkmuyorum,birşeyleri kaybetmek,ceza almak,yanlış anlaşılmak,hor görülmek,suç işlemek ve çok dahası;bunların hepsi basit geliyor bana,basit ve ötesi olmayan şeyler.Ne dediğimi umarım kavrayabilmişsinizdir dostlarım,çünkü benim bu kadar lakayt ve iplemez oluşumun yegâne sebebi de bu işte...
0 Yorum:
Yorum Gönder