Yazıyorum Ki
Şu neden yazdığım konusu herkesi olduğu gibi beni de kuşkuya düşürmeye başladı şimdilerde.Yazmayabilirdim,ama olmazdı;neden derseniz,yakışmazdı.Ben kendimi burada buldum,şimdi dönüp tüm yazdıklarımı okuduğunuzda karşılaşacağınız en yegâne şey kimsenin bilmediği bir ben olacaktır.
Birşeyleri değiştirme umudu ile yazıyordum önceleri,herhangi birşeyi;şimdilerde ise sadece içimdekini yazıyorum,hepsi bu.Engelleyemiyorum bu yazma işini,durduramıyorum kendimi.Biliyorum ki yazmayı durdurabilmek için ilk baş yüreğimi durdurmam gerekecek,bu da ancak ölünce mümkün.
Yazdığım şeyler değişiyor;hepinizin bildiği üzere genelde birileri için veya birilerine yazıyorum,ama bazen de içim kabarıyor ve toplumun kanayan yaralarına sivri bir dil ile açıklık getiriyorum.Ne yazık ki asla kurtaramadım kendimi içimdekini yazmaktan,asla yalan yazamadım bu yüzden.
Yazdıklarımın hiçbiri en ufak bir kötü amaç beslemiyor,kimseyi üzüp kırmayacak yazılar yazmaya dikkat etmişimdir çoğu zaman.Böyle olunca da en çok bana dokundu tabi yazdıklarımın etkisi.Beni anlamayan ve de anlamaya kalbi yetmeyenler türlü türlü karaladı beni,ama onlar bilmiyordu ki umrumda bile değillerdi.
Temel olarak bakacak olursak insanlık için yazdım ben,insanların yüreklerinin ilkellikten çıkıp daha yumuşak olması için çabaladım çoğu zaman.Ne kadar başarılı olduğumu bilmiyorum,sanırım bunu insanlık gösterecek.Yazdıklarımın siz değerli okuyucularımdan bu kadar beğeni toplayışının tek bir sebebi var bence,o da yazdığım herşeyi tamamen kendi duygularımı içine katıp en iyi çekilde yansıtarak yazmam sanırım.Çünkü eğer okuduğunuz şeyi hissedebiliyorsanız,elbet birgün anlarsınız demektir...
0 Yorum:
Yorum Gönder