05 Mart 2014

Dostumu Bırakmam

Belki aile terbiyesiydi bu,ya da yaşayış tarzı demeliyim.Ama şunu biliyorum ki ben hiç kimseyi yüz üstü bırakmadım,aynı şekilde sırtından da bıçaklamadım.Benim mevzum veya değil,yanımdaki adamın başı sıkıştığında gereğini yapmak ibadet sayılır bizce.Hem delikanlılığın kitabına sığmaz ki böylesi,hanginiz gördünüz öyle delikanlı.Klasik bir laftır tutturmuş bazıları;yok''Araya girme'',''Sen bulaşma'',''Başın belaya girer''gibi saçma sapan bahaneler uydurmuşlar.Yahu varsın başım belaya girsin,varsın dayak yiyeyim;ama kimse de demesin''Lan bu nasıl adammış,savunmadı arkadaşını''diye.Herkese olabilecekler sınırlıdır,en sonu da ölüm işte;ama ne zaman ki biri birisinin insanlığına laf etmeye hak kazanır,işte o zaman ölüden daha beter olur insan.
Adaleti savunmak,insan olmak kötü birşey mi?Gerçekten anlayamıyorum,sırf başım belaya girer korkusu ile birşeylere engel olmak yerine uzaktan seyirci kalanları.

Tamam kabul,bazen ben de fitilini ateşliyor olabilirim böyle şeylerin.Ama sırf adalet sevgimden yapıyorum bunu,sırf birilerini düşündüğümden.İşte sırf da bu yüzden bugün,daha öncesi ve daha sonrası için kimse suçlayamaz beni.Ben doğru olana inandım,doğru olanı yaptım.En ufak derecede pişman değilim,hatta sorumlu olduğum herşeyi gururla taşımanın rahatlığını yaşıyorum şu sıralar.,Madem ki bizim korkumuz yok,başkalarının da olmasın

Bugün bendim,ama yarın da ben sıkıntıya düştüğümde bugün arkasını kolladığım adamların arkamda olacağını bilmek bile ayrı bir tebessümdür,kimileri anlayamaz...

Alptuğ'un Mekanı