Git gide daha da sessizleşiyor günlerim, Oysa ben rüzgarlı bir söğüt altı olmak isterdimKalabalık şarkılar, sıcak kokular, uykusal şeylerBaşımı okşayan birliktelikleri bir aradalıklarHiç kırılmamışça kanadım, eskimemişçe yüzümTelafisi gibi güvensiz ve yalnız gençliğiminDerininden çıkmayı isterdim bu eski denizinDeğmeyen onca insanda tükenmiş o güzel yanlarımÜrkek bir yabancı kıldı beni dünyaya;Bedenim demir atmış ruhum yitik zamanda, nerdeyimKesin olan o ki kimseyleyim, ne

Gecenin tam üçündeİçimde kırık çiçeklerleBir cam altında yazınUzanıyorum rüzgarlaUçar belki kafamdakKaygılar kargaşalarNasıl tanışılırdı biriyleBalık nasıl tutulurduÇok şey var öğrenmem gerekenNereden geliyor bu yol sesleriNereye gidiyor aklım da ben dahil değilBir gün bir gece ısmarlasam kendimeTanıdığım herkesi, her şeyiEmanet olsam kapayabilsem gözlerimiBirer çift duygulu gözün seyrinde veArtık mutlu değilse de en azındanKaygısız, kaygısız.

Kendime çarpıyorum düşünmenin mümkün olmadığı yüksek hızlardaGeri sayıyorum eş-dostumu, kişisel big bang'ime dönüyorumBir defa aldım müsamaha göstermemenin tadını, bile bile ladesim artık;Herkese her şeyi en yüksek perdeden bildiriyorum ayıpsızRektör müsün atasın, patron musun kovasın diyorumDurmuyorum ezene kadar tam manasıyla; görüp, çekip gidiyorum.Ben ki bir bıçak gibi batmayı, bunca yıl kalakaldığım yerdenBana yakışmayacak diye dile getirmediğim hakikatlerdenÖğrendim çekecek bir

Yoluna koydum gibi her şeyi aksak ritimli de olsaŞimdi yalnız gitmek kaldı ki o da belki bakiMevzu ne bulunduğum yer ne buradalık esasen;Kendimi gerçekleştirmiş, onca olup bitmişe rağmen,İlmek ilmek dokuyup o kafamdaki hayatı kurmuş olacağımİşte asıl o zaman, açıkçası afedersin bir tarafına koymuş olacağımEski dostların, yaraların, değmeyen kadınların...Çünkü o vakit boş verebilecek kadar önüme dönmem gerekenGüzel bir şeyim

Yolları denize çıkan her yeri hep sevdim, iki elim kanda olsa, iki elim kan da olsa gideceğim;Kalmak için ne bir yerim, ne birim var, tüm gücümle gideceğim.Dikiz aynalarını kırdım zamanın, işte yine yalnız ben varım,Gidip de başımı bile çıkarmayacağımÇekip gideceğim denize en yakın yerlere, oralarda kuracağım hayatımıO herkesten her şeyden uzakta, ilk fırsatta ve tereddütsüzDenize düşüp, kendime sarılacağım

Etrafta dostluktan, arkadaşlıktan söz ederlerUtanıp sıkılmaz, bizi attıkları kuyuyu hatırlamazlarSanki o neşeli sofraları öldüren onlar değilmiş gibiYanlarına bir gün tereddütsüzce bırakacaklarıYeni bir salak alıp her zamanki gibi çok mutlu olurlarBu kadar ağır olacağını bilsem kimseninYanından dahi geçmezdimHerkes için bu kadar kolayken üstelik çekip gitmekAma senle ben de söz verdiğimiz gibi, gideceğizBoktan bir sahil kasabasına gideceğizBalık malık tutacağız, denize

Bugün ben ne içindeyim ne dışımdaEski her şey bir ölüm ışığındaBen yokum, dost yok, gün yok artıkUnuttuğum karanlık kesti bugün içimiGeçti sanmıştım her şeyi, iyiyimKanım çöktü dibe yine veHatırladım zorla birdenNe kadar yapayalnız,Ezilip çöpe atılmış bir tip olduğumuHatırladımTaşınıp gitsem de,Cihandan insandan çekilsem deKendimi işe güce versem deYanlarına kâr kalacağını hatırladımEski dostların

Nerde gizli saadetim; söğüt mü altı, kenarı mı denizinYaşanan yer iyi gelmez, nerde olmadığındır meseleSevmediğin insanlarla ya da hüzünlü hatıralarla değilse doluYapayalnız olduğun bir balıkçı kulübesi de pek tabii okeydirYine de nerede benim saadetim, yani her ne yönde en azındanCamda beklediğin misafirin nerden geleceğini bilme ihtiyacı gibiYaklaştım mı? Sıcak? Soğuk? Umarım sıcaktır, donmak üzereyimAklıma gelmelerini engelleyemediğim kişiler burda

Epeydir herkes diğer, kuytu köşe her yer, aç-kapa bir gözünüKim kaldı bizden, bizim, bizle yahut biz'e her ne eklenirseŞimdi her yer yabancı, kolay kılan da bu ya gitmeyiAidiyetsizlikten doğan özgürlük, eksiklikten başka neDiğerlerinden değilim ben, kalmak için çıkacağım yola,Hiç olan bir yerde ve tüm kendiliğimle kök salacağımÇok kişiye açıktı bu kapı,Herkesi ısıtasım vardı içerideBasit birer yazlıkçıymış meğerKalbimde kirasız

Çoğulcu demokrasiye, modaya inanmayan benKaldırınca kaşlarımı, daha net görüyorum dayatmayıYaşıma göre davranmıyorum, emekli hayali benimkilerSizin olsun partiler, eğlenceler; denize bakan salıncak evla banaGeceleri düşündükçe anlıyorum, ben hiç sakin olmadımHep koştum mecaz, hem mecaz hem değil epey düştümSizin olsun konserler, dünya turları; bana ışığı kapatın yeterCanımın çekmemesi niye anormal kılar beni anlamam,Ama açmıyor işte, bir şey ifade etmiyor ortaklaşa

Kendi sesimi duyamıyorum, ağır geliyor göğsümdeki mecazi hırıltıÖnceleri üstüme örttüğüm yalnızlıktan battaniye, beton formunda şimdiDerimin altında uzun bir ezgi, aklımda silik yüzler, hak etmediğim şeyler...Tahta bir kapının kapanış yankısında uyuyor gibiyimFarkımdayım. Bir tek ben.Görmeye değer birini arıyor gözlerim galiba Görse düş der, yanından geçse bakamazHer şey bir başkasının gibi artık, tüm hak edişlerYakıştıramıyorum her neyi kendime düşünsemBenim değil bu

Ben de biliyorum pek tabiiEski şarkılar gibi mırıldanmayı bekleyen o yanımıParanın bize düşündüğümüzden bile azını verebildiğini veParamı arttırma arzumun sadece beni oyaladığı için olduğunuMaverahünnehrin nereye dökülmediğiniYanlış insanlara yaptığım "iyiliklerin" beni "kötü" hissettirdiğiniHer şeyin biraz mavi olduğunu ama asla öyle kalamadığınıEskisi gibi kendiliğinden bir neş'em olmadığınıSözünü ettiğim hiçbir gidişi -evet onu da- gerçekleştiremediğimiİyiden iyiye yalnızlaştığımı ve bunun artık sağlığımı

Ben öyle izbe bir çatı katında değilVurulduğum alnımda rastladım yalnızlığaAnladım, sorguladım, nihayetinde alıştımVerdiğim değerlerin karşılıksızlığınaHakikaten betermiş alışmak iyi mi,Bir tür yabancı madde tezahürü yapıyor insanlarKendi kendime kalmayı özlüyorumMutlak sessizlikler arıyorum, dışımda çıt çıkmasınTahammülsüzlük de değil bu, dedim ya, yabancı artıkBunalıyor içim birileriyle, sanki yeterince kendim olamıyorumBünyem almıyor, eskiden çoksa şimdi hiç hissedemiyorum Duyamıyorum yakınlık; birinden hoşlandım sanıyorum misal,Bir ömrü

Belki de göğsüm kararıyor artık bilmedenYavaş yavaş tümüyle hissizleşiyorum genel olarak insanlaraEn son ne zaman gümbür gümbür birini sevip önemsedimYa da vakit geçirmeyi isteyip keyif aldım bilmiyorumİşte bu yüzden hastası oldum paranın artık, harcamasam daBakıp bakıp mutlu oluyorum hesabımdaki rakam çoğaldıkçaYeterince boşa gittim insan konusunda, paraysa gelir çalıştıkçaKeşke sadece çalışabilseydim, bu kadar düşünemezdim.Açıkça kandırıyorum kendimi var olduğum masalıylaSon

Yandı ipin ucu, bölündü şiir; alıp başımızı eve döndük En kalabalık günlerim, artık bakamadığım her yerde kaldıArtık bakmadan geçtiğim her göz değil suçluDağlanmış bir yara yakınlığım, kuramıyorum artık kimseyleEn sevdiklerim yabancı geliyor içten içe, bir gün yapar her şeyiGardım bu mont değil, üşüyorum istemedenSevgiden önceki güveni oluşturamıyorum içimdeNemrut bir herif değilim vallahi, billahi de değilimSade sıcak olamıyorum artık, unuttum

Zamanın durduğu yerdeyim karacaYumuşatayazıyorum göğüs dikenlerimiEllerim boş ama  gözlerim değil, biliyorumAsla sahip olamayacakları zenginliğim:Onların hatalarını yapmamış ve gencim.Masadaki baş aşağı sandalyeler gibiKapanma emaresi bir bildiğim varGeri sayıma sıfırdan başlıyorum Yanıyor gül, ölüyor şişeGüzel bir şarkı seç yokuş aşağıYeniden oluşuyorum istemeye istenmeyeHiç benim olmamış geçmişin yalanını özlüyorumSıcak değil neye sarılsamOlamaz da, tüm hiçbir gücüyleSiliniyor yüzümden o eski çehreYara kapanması gibi

O ki hiç var olmamış perdeleriyleZamanı kapatmaya çalışıyorduAdından fazlasını bilmeyen bu herkes kadarGözünü kapadığı şeyler de oradaydıGeceleri eski nefesleri çıkardı piyasayaBir hesap hatasının içinde hissediyordu bazenYanlışlık olmuş denip telafi edilmek istiyorduKötü bir şakanın mağdurundan ibaret olmakÖnce hafif kızıp sonra affetnek için bir sebepKutular öyle her zaman açılmazYa gözün görüp varlığı aklına düşecekYa bir şey ararken rastlyacaksın kıyıdaO da

Ey benim şu göğsümü içeriden tıklatan kimAçsam önüne yığılmayacağım hangi kapıBir duvar esiyor üzerime, yüzümden ama benim değilEski bir şeyler yerlerini hatırlatıyor uzuvlarımdaBilmiyorum artık ne dahil sevmeye sevilmeyeÇalar çalar giderler nasılsaAsla geri getirmediklerinin benim bile olmadığını bilmedenBir akşam havasında ansızın belirip anca kafamı karıştırırlarBir de bakarım soğumuş geceOnlara kapanayım derken ben kısılmışım aradaÇalar çalar giderler nasılsa,Çalmadan bile gittiler

Neyin üstünü neyle örttüğüm değil Üşümemek ilgilendiriyor beniDeğişir sandım zamanla bir şeyler amaEn eski yerinden kanıyor hatırladığım...İnsan unutur mu üstüne az basıyor diye ayağınıDaha kötüsü ayağının insanı yok saymasıSaatte yüz seksenle gidiyorum ta kendimeBoktan bir karartı önümde, gelen kim giden neÇek ellerimi üzerimden!Uğruna öleceğim on kişi sayardım eskiden olsa Bir yerden tanımıyorum şimdi hayırKim onlar, kimin bu esen yelYaz geldi

Buncadır kaça kaça hakikatleşmiş yaradanŞimdi uzaklardayım işte, flu ve koyuTam geçti gibi olunca bir kabus basarKendimi oyalarım sabahınaAdını anmadım diye bitti sanırsınBurda işte budalaSen ne anlarsınSevgi neydi? Galiba artık bana içten duyulmamış olandı“İyi çocuk ya” düşüncesinden öte gitmeyenBen madem iyiyim bu kadar, kötüler nerdeBir başına iyi olmak da diyorum sahi iyi miİyi değilim, istediğin gibi anla iyisiGelmezsin nasılsa,