Untitled Yazı
Kendi gözlerine bakabilsen ne söylerdin okuyucu? Daha zor bir soru da: Sen onu söylediğinde, kendin sana ne cevap verirdi?
Ben gördüm çünkü biliyor musun. Sanki bir seçenekmişçesine cazibesine kapılıp yavaş yavaş hiç istemediğim, benle alakası olmayan, berbat ve kötü birine dönüşüşümü gördüm. Neyse ki en azından bu konuda akıllı bir adamım, bir gün kendimi tanıyamayıp pişman olacağımı bildiğim için durdum, etrafımı kuşatan prensiplerim sayesinde durabildim, ki onları da hayatımdan geçip giden onca geri dönüşsüz pişman insana borçluyum, asla onlardan biri olmayacağım.
Ben çok film izledim okuyucu, çok da gerçek gördüm ve ikisinde de şu hiç değişmedi: Özürle gitme demeyi gururuna yediremeyenler, saman alevi gibi çabuk yükselenler hep yenildi, gözlerimle gördüm. Ben asla öyle biri olmayacağım, bu ki zaman zaman çok avuç içinde kılsa da beni kötü insanlara karşı.
Ya duramayanlar okuyucu? Çok kişi eksildi bu yüzden hayatımdan, artık tanıdığım kişi değillerdi, bunu anlamamsa her defasında bir öncekinden kısa bile olsa uzun sürdü, yakıştıramadım çünkü, kendime olduğu gibi.
Duramayan gitsin okuyucu, sen sen ol ben gibi "herkese" alma alttan, güneşi bile göremezsin yoksa bir gün.