Güneş Lazım Değil

Tesadüfen pencereye yöneldim de,manzara cidden iç burkucuydu.Dışarısı güneş,cıvıltılı,rengarenk,tatlı,ışıl ışıl.Buna bir itirazım yok tabi eyvallah,ama beni üzen birşey var.Herkes öylesine sarhoş ki,bu sahte makyajın esiri olmuş.Anlayamıyorum,insan bu kadar mahçup mudur buna?Ne değişir renkler soluklaşsa,insanlar soğukaşsa?

Bunun mutluluk veren yanı nedir ki,sadece birkaç makyaj ve ışıltı.Bu dünyanın görünen yüzü işte,ne de hayret verici;öte yanı da var bu dünyanın,hiç bilinmeyen berbetlıkların timsali.Ölüm,açlık,yoksulluk,özlem,hasret,hüzün,üzüntü,öfke,şiddet,savaş,kan,çaresizlik,muhtaçlık var o dünyada.Bazıları o kadar el bebek gül bebek yetişmiş ki,o tarafa geçince hemencecik çarpılıyor;ben gibi bazıları ise oranın havasına öylesine uyum sağlıyor ki oranın bir paçası oluyor,sonra ise adı karamsara çıkıyor.Doğru nedir,yanlış nedir söylesenize!


0 Yorum:

Yorum Gönder