Artık İstiyorum
Ben artık beni sevmeyen bir kadını sevmek istemiyorum,onu beklemek;bana değer vermeyeni,onun için hiçbirşey ifade etmediğimi..50 yıl önce de istemiyordum,biliyorum;zaten de tüm bunlar istediğim için olmadı,ama istemediğim için mi oldu onu bilemiyorum...
Ben artık sarılmak istiyorum;beni sevmeyen birini,onu nasıl mutlu ederim diye gözünün içine bakmak değil de,sevgisine karşılık bakışmak istiyorum,hayatımda olmayanı değil hayatım olanı,seveceğim veya sevileceğim de değil direkt olarak sevişeceğim(duygusal anlamda) kadını istiyorum çok mu..En çok da;beklemek değil,olsun istiyorum...
Çok şey mi istiyorum,ayıp mı inat mı ediyorum bilmiyorum,bilmek istemiyorum;
Dahildir de buna yanlış insana aşık olmak,arkadaşına,eski arkadaşına,arkadaş olmak istediğin ama..Her neyse...
Bunların hiçbirini istemiyorum,istediklerimin biri bile olmayacaksa yalnızlık kaf dağından görünsün bari diyorum,biraz değil de bolca saygı,bolca anlayış ve gönülden kopan kadar merhamet..Dilenci gibi oldum di'mi böyle söyleyince,neden bahsettiğimi gerçekten anlıyorsanız içiniz sıkılır şuan,bunu da yadırgamazsınız...
İçimde sahipsiz,başıboş bir sevgi tanesi,o biraz vurdumduymaz,biraz başına buyruk,ama çok çocuk..Onun böyle ölmesine izin veremem çünkü hiç mutlu olmadı o,tek ben yetemedim ona,sunamadım da kimselere;pardon sundum sundum,hatta hiç olmayacağı gibi sundum ama bunun bir önemi yok..Çok yıprandı bu çocuk,bazı geceler ona''Olmayan Kadın''ın masalını okumaya başladığımda bana yalnız mısın diye soruyor,her defasında''Sen mi ben mi?''diye neşelendirmeye çalışırdım ama sonra anladım ki bu adamı daha da kötü ediyormuş,çünkü henüz 15 yaşındaysanız ve 30 yaşında,dul bir adam gibi,içinizdeki sevgiye bakmaya başladıysanız çocuk misali;işler çoğu zaman umduğunuz,istediğiniz ve beklediğiniz gibi gitmez..Alıştım buna,ama sanılanın aksine yıpranmamı daha da baki kılar oldu bu,dayanılmaz oldu,eriyorum işte o oldu,şuan okuduğunuz bu satırları yazarken eriyorum sadece...
O çocuğa bir anne lazım,artık tutamıyorum,birgün nefessizlikten ölecek de kalbimi karalar bağlayacak,kötü bir adam olacağım diye nasıl korkuyorum bilemezsin..''Seni seviyorum!''cümlesini bir kez de bana hitap edilirken,duymaktan da öte hissetmek istiyorum yalnız,suçsa suç..Çabuk da kandırılırım ben bu yüzden,olmadı da değil eskiden ama konumuz bu değil...
Gözüm kapalı güvenmek istiyorum;biri olduğuna,geleceğine,seveceğine,üstelik sonsuza kadar.Böyle bir söz vermek o kadar zor değil,ben ki defalarca verdim ama bu karşı tarafa bir anlam ifade etmediğinden sözüm de hiç edilmemiş oldu,tıpkı''Bu geceyi unutalım''demek gibi birşey..Böylece ben de sözünde duran bir adam olmaktan şaşmamış oldum,hala da bekleyen ve umut eden bir adam olmaktan...
Sadece sevgiyi paylaşmak istiyorum,hep bunu istedim,hatta bir izin verselerdi değil paylaşmak,içimdeki tüm insan sevgisini üzerlerine ipotek bile ederdim;daha da acı olanı bunun farkında olmaları,en buruklaştırıcısı bilinmeyen sebepler,en fenası da geçen değil harcanılan zaman,çaba,özellikle de umut gibi insanların beş para etmez bildiği ama uğruna hala senin benim gibi 3-5 kişinin de olsa direndiği değerler...
Fazla yazdık bu gece,neyse...
Ben artık sarılmak istiyorum;beni sevmeyen birini,onu nasıl mutlu ederim diye gözünün içine bakmak değil de,sevgisine karşılık bakışmak istiyorum,hayatımda olmayanı değil hayatım olanı,seveceğim veya sevileceğim de değil direkt olarak sevişeceğim(duygusal anlamda) kadını istiyorum çok mu..En çok da;beklemek değil,olsun istiyorum...
Çok şey mi istiyorum,ayıp mı inat mı ediyorum bilmiyorum,bilmek istemiyorum;
Dahildir de buna yanlış insana aşık olmak,arkadaşına,eski arkadaşına,arkadaş olmak istediğin ama..Her neyse...
Bunların hiçbirini istemiyorum,istediklerimin biri bile olmayacaksa yalnızlık kaf dağından görünsün bari diyorum,biraz değil de bolca saygı,bolca anlayış ve gönülden kopan kadar merhamet..Dilenci gibi oldum di'mi böyle söyleyince,neden bahsettiğimi gerçekten anlıyorsanız içiniz sıkılır şuan,bunu da yadırgamazsınız...
İçimde sahipsiz,başıboş bir sevgi tanesi,o biraz vurdumduymaz,biraz başına buyruk,ama çok çocuk..Onun böyle ölmesine izin veremem çünkü hiç mutlu olmadı o,tek ben yetemedim ona,sunamadım da kimselere;pardon sundum sundum,hatta hiç olmayacağı gibi sundum ama bunun bir önemi yok..Çok yıprandı bu çocuk,bazı geceler ona''Olmayan Kadın''ın masalını okumaya başladığımda bana yalnız mısın diye soruyor,her defasında''Sen mi ben mi?''diye neşelendirmeye çalışırdım ama sonra anladım ki bu adamı daha da kötü ediyormuş,çünkü henüz 15 yaşındaysanız ve 30 yaşında,dul bir adam gibi,içinizdeki sevgiye bakmaya başladıysanız çocuk misali;işler çoğu zaman umduğunuz,istediğiniz ve beklediğiniz gibi gitmez..Alıştım buna,ama sanılanın aksine yıpranmamı daha da baki kılar oldu bu,dayanılmaz oldu,eriyorum işte o oldu,şuan okuduğunuz bu satırları yazarken eriyorum sadece...
O çocuğa bir anne lazım,artık tutamıyorum,birgün nefessizlikten ölecek de kalbimi karalar bağlayacak,kötü bir adam olacağım diye nasıl korkuyorum bilemezsin..''Seni seviyorum!''cümlesini bir kez de bana hitap edilirken,duymaktan da öte hissetmek istiyorum yalnız,suçsa suç..Çabuk da kandırılırım ben bu yüzden,olmadı da değil eskiden ama konumuz bu değil...
Gözüm kapalı güvenmek istiyorum;biri olduğuna,geleceğine,seveceğine,üstelik sonsuza kadar.Böyle bir söz vermek o kadar zor değil,ben ki defalarca verdim ama bu karşı tarafa bir anlam ifade etmediğinden sözüm de hiç edilmemiş oldu,tıpkı''Bu geceyi unutalım''demek gibi birşey..Böylece ben de sözünde duran bir adam olmaktan şaşmamış oldum,hala da bekleyen ve umut eden bir adam olmaktan...
Sadece sevgiyi paylaşmak istiyorum,hep bunu istedim,hatta bir izin verselerdi değil paylaşmak,içimdeki tüm insan sevgisini üzerlerine ipotek bile ederdim;daha da acı olanı bunun farkında olmaları,en buruklaştırıcısı bilinmeyen sebepler,en fenası da geçen değil harcanılan zaman,çaba,özellikle de umut gibi insanların beş para etmez bildiği ama uğruna hala senin benim gibi 3-5 kişinin de olsa direndiği değerler...
Fazla yazdık bu gece,neyse...