Hamdolsun
Hamdolsun be dostlar,okuyucular ve sevenler..Şu gün de buradayım ve sizlere yazıyorum ya bu bile bana yeter işte.Hamdolsun ki bir kimseye yanlışım olmadı,haram lokma yemedim ve yalan konuşmadım bu yaşıma gelip de;bana yanlış yapanlar elbet ki oldu ama kimsenin kimseye birşey demek haddi değil tabi,ben onları affettim,canları sağ olsun ve Allah affetsin derim sadece onlara...
Kimseyle ne bir derdim ne de bir husumetim,verecek hesabım desem hiç yok.Kendime kızıyorum ama yine de başım dik;iyi ki de sevdim be aga,kimselerin sevemeyeceği kadar sevmişimdir belki de.Ne mutlu ki sevdim,ne mutlu ki sevebildim;doğru veya yanlış kişiyi sevdim ama bunun bir önemi yok,duygusal olarak olgunlaştım.Yani uzun lafın kısası;yalnızım belki ama gündelik aşklar yaşayıp aynı anda pek çok kişiye sözde''aşık''olanlardan kesin ve kesin daha iyi bilip yaşıyorum aşkı.
Aşkı anca sen yaşayabilirsin ama,karşındaki insana bunu yaşatabilmek ise kimilerine göre bir zanaat gibi görünse de aslında bu sadece karşındakinin aşk anlayışına bağlıdır.Yani diyeceğim o ki;sen aşkı bilmeyene istediğin kadar aşık ol,hatta o da sana,ama yine de yaşayamazsın bunu-en azından gerçek tanımıyla-
Şimdi o yok,olmayacak belki de asla.Ama biliyorum ki ben o dahil hiç birşey kaybetmedim;o beni kaybetmiştir o ayrı dava tabi ona diyecek sözüm yok,ama ben pek çoğunun bilemediği''sevmeyi''kazandım.Çok şey kazandım aslında,hele ki bu devir için gerçekten çok şey.
Sevilmeyi de kazanabilirsem ne âlâ,kazanamazsam da sevenim sevmeyenim hepsinin canı sağ olsun.
Kimseye bir düşmanlığım,kinim,nefretim olmadı ve olmaz da;aslında çabuk parlarım ama değmediğini biliyorum.Kime kızsam,kime üzülüp dert yansam değmez;bu hayat böyle işte,of çek puf çek bitmiyor.
Onu sevmek,aşk,hastalık,sağlık,doğumlar,ölümler,maddi manevi her türlü sıkıntı;kendimi en az 50 yaşındaki koca bir ihtiyar gibi hissediyorum,yorulmuş,hayatın ucuz anlamını en dibinden kavramış ve herşeye,herkese güvenini yitirmiş yalnız bir ihtiyar...
Var mı birileri,daha geçmeden geçmiş kadar olan senelerimi bana geri verip,bakışlarıyla beni benden almak yerine bizi bana verecek birileri?Yok mu,bu da mı gol değil?☺Nasip kısmet derdim önceden,ama pek de kısmetlik değil sanırım...
Kimseyle ne bir derdim ne de bir husumetim,verecek hesabım desem hiç yok.Kendime kızıyorum ama yine de başım dik;iyi ki de sevdim be aga,kimselerin sevemeyeceği kadar sevmişimdir belki de.Ne mutlu ki sevdim,ne mutlu ki sevebildim;doğru veya yanlış kişiyi sevdim ama bunun bir önemi yok,duygusal olarak olgunlaştım.Yani uzun lafın kısası;yalnızım belki ama gündelik aşklar yaşayıp aynı anda pek çok kişiye sözde''aşık''olanlardan kesin ve kesin daha iyi bilip yaşıyorum aşkı.
Aşkı anca sen yaşayabilirsin ama,karşındaki insana bunu yaşatabilmek ise kimilerine göre bir zanaat gibi görünse de aslında bu sadece karşındakinin aşk anlayışına bağlıdır.Yani diyeceğim o ki;sen aşkı bilmeyene istediğin kadar aşık ol,hatta o da sana,ama yine de yaşayamazsın bunu-en azından gerçek tanımıyla-
Şimdi o yok,olmayacak belki de asla.Ama biliyorum ki ben o dahil hiç birşey kaybetmedim;o beni kaybetmiştir o ayrı dava tabi ona diyecek sözüm yok,ama ben pek çoğunun bilemediği''sevmeyi''kazandım.Çok şey kazandım aslında,hele ki bu devir için gerçekten çok şey.
Sevilmeyi de kazanabilirsem ne âlâ,kazanamazsam da sevenim sevmeyenim hepsinin canı sağ olsun.
Kimseye bir düşmanlığım,kinim,nefretim olmadı ve olmaz da;aslında çabuk parlarım ama değmediğini biliyorum.Kime kızsam,kime üzülüp dert yansam değmez;bu hayat böyle işte,of çek puf çek bitmiyor.
Onu sevmek,aşk,hastalık,sağlık,doğumlar,ölümler,maddi manevi her türlü sıkıntı;kendimi en az 50 yaşındaki koca bir ihtiyar gibi hissediyorum,yorulmuş,hayatın ucuz anlamını en dibinden kavramış ve herşeye,herkese güvenini yitirmiş yalnız bir ihtiyar...
Var mı birileri,daha geçmeden geçmiş kadar olan senelerimi bana geri verip,bakışlarıyla beni benden almak yerine bizi bana verecek birileri?Yok mu,bu da mı gol değil?☺Nasip kısmet derdim önceden,ama pek de kısmetlik değil sanırım...
0 Yorum:
Yorum Gönder