Gözlerin

Aslında anlatmayacaktım bunu,ama yine ki her zaman olduğu gibi tutamadım kendimi;düşündükçe bile tuhaf oluyorum,belki de bu kadar mükemmel ve büyülü bir an olmamalıydı bu.Şimdi söylem gücüm yettiğince iki kelam edip betimlemeye çalışacağım sizlere mükemmeli...

Dün,dün tam gözlerinin içine baktığımda olan şey bahsettiğim.Parlayan flaş ışığı ve o tam göz göze geldiğimiz 5 ila 8 saniye.
Hep şiirlerime,yazdıklarıma konu olmuştun sen,gözlerin ve gülüşün de öyle;ama bu kadarını ben bile beklemiyordum,son derece rüya gibi hissediyorum kendimi.

O kısacık zamanda gözlerinin tam içine bakarken gözbebeklerinin en derinindeki gözenekleri bire bir hissetmenin imkansız olduğunu sanırdım aslında.O an tam olarak seni hissettim,sanki ben değil de sen bana bakıyormuşsun ve ben de senmişim gibi.Anlamak zor biliyorum,ben de tam anlayamadım zaten hala.
O kısacık zamanda belki de hayatımda ilk defa bu kadar kusursuz hissettim,kusursuz ve mükemmel;bunu gerçekleştiren tek şey hiçbirşeye değişmeyeceğim gözlerindi.

O an o kadar uzun geldi ki anlatamam,sanki gözlerinden çok daha derine inmiş gibiydim;gözler kalbin aynasıdır dedikleri gibi işte,o an ben de muhtemelen dünyada az sayıda kişinin yaşamış olabileceğini yaşadım,gözlerinden senin kalp atışını içimde hissetmiş gibiydim.
Bir an için bile olsa öylece kalıverdim,en azından pek çoğu fark etmedi bunu.

Hayat gerçektir değil mi;oysa gözlerine bakınca,önceden gördüğüm hiçbirşeyin bu denli gerçek ve güzel olmadığının bilincine varmıştım fazlasıyla.
Seni güzel insan;onun bunun için değil,ne varsa herşey için çok teşekkür ederim...