Masal Gibi

Masal gibi güzel olduğuna mı sevinmeli,masal gibi yalan olduğuna mı yanmalı güzelim,Yoksa direk her halinle sana mı,yoksa bana mı?Evet bana,şu eskilerden kalma yaşlı çocuğa.Masal karakteri gibi hissediyorum elimde değil,14 yaşında bile 60 yaşında gibi yorgun,bıkmış ve görmüş hissediyorum.İyi mi kötü mü bu,gel de anlat insanlara;uzaktan davulun sesi hoş gelir,oysa kötüydü bile.Kötüydü işte anlayın dostlar,fazla değil belki ama yine de''erken''anladık,yaşadık ama geç''anlattık''aşkı insanlara,insanlığa...

Yanlış mıyım,harbiden de öyle;sevmeye çok erken başladık,gitmeye çok geç kaldık.Sonra oturup anca yazdık işte,onu,bunu,seni,beni ve dahasını hiç bıkmadan kaleme aldık.Yazmak böyle başladı benim için,tamamen beynimin ve yüreğimin ellerime yaptığı baskıyla;çünkü içimde çığlıklar kopuyordu,artık beni o kadar tırmalıyordu ki dışarı çıkma vakti çoktan gelmişti,böyle böyle döküyorum işte ben de içimi.

Aslında bakarsan içimde doğru düzgün bir''ben''olmadığını görürsün,içim hep başkaları ve başka başka,bambaşka şeylerle dolmuş taşmış vaziyette.Bendeki bütün ben dışımdayım,ama hepsi de farklı ben;hepsi aynı anda olmuyor,hepsi bir araya gelince çatışıyor.Bir o ben,bir bu ben,her gün farklı bir beni yaşıyor ve yaşatıyorum;ama öyle ki yazdıklarım hep tek bir ben,bütün bu benleri bir arada tutan şey de onlar zaten...

0 Yorum:

Yorum Gönder