Onlar Sana
Sen onlara değil güzelim,onlar sana sunsun mutluluğu.Sen onları değil de yıldızlar seni seyretsin,güneş seni değil de sen güneşi aydınlat.Bencil olmak değil bu;sen kendini düşün değil,onlar seni düşünsün.Derya denizler dile gelse karşında,onca cihan adeta bir kül tanesi gibi serpilse önüne;o zaman fark eder miydin ha,hepsinden daha güzel olduğunu fark eder miydin?
Ya da dağlar dile gelip boyun bükse,şimşekler uğrunda çakıp gürlese,bulutlar sakınsa seni güneşten,yağmurlar dinse senin için;o zaman ister miydin;''Belki de bu kadar güzel olmamalıydım!''der miydin?
Deme be güzel,deme;senin öyle dediğin gün,güzelliğin bitip tükendiği gün.Ben derim belki senin için,lakin sen sakın söyleme;o da rüzgarına kapılıp kaybolmayı bir yandan isteyip bir yandan korktuğumdan,yoksa ben de dile getirmem.
Ama sen ki güzellikten çok çok fazlası,diğerlerinde olmayan onca ve oncası senin;
Ben mesela,kimse sen gibi mutlu edemiyor beni ve kimse mutlu olduğunda sevinmiyorum sen olduğundaki gibi.Ya da kimse kendini bu denli düşündürttüremiyor bana,kimse ve hiçbirşey yapamıyor bunu.Kimse beni iyi kılamıyor senden başka,hiçbir fani mahluk ya da insan yapamıyor bunu.Bunu bir sen,bir de melekler yapıyor;aynı sayılırsınız neticede,sadece sen bir meleğin yakın olamayacağı kadar yakınsın.
Nicesi bilmiyor senin değerini,yazık ama sana değil onlara;sen de bilmiyorsun yeterince,ben bile bilmiyorum aslında.Biliyor olsak bile ifade edemiyoruz,çünkü hiçbir sayı ve ifade yetmiyor sana.Eskiden öznel bulurdum bazı kavramları,''en iyi'',''en güzel'' ve çok dahası itici gelirdi bana;lakin senden sonra farkına vardım,anladım ki cidden de nesnelmiş.Tek bir fark var;senin güzelliğin nesnel,ama niceleri kabullenemiyor bunu.
Bırak kabullenemesin onlar,bırak da birbirlerini yesinler;biz yine bize,yine bizi bilenlere kalalım.Biz bize yeteriz,sen,ben ve diğerleri;öbürlerini boşver,onlar kimin umurunda ki?..
0 Yorum:
Yorum Gönder