Bazen kendimi o kadar özgür hissediyorum ki,burası benim kulübem,çayırım,arazim,evim,yurdum,memleketim,her şeyim adeta.Burada hiç olmadığım kadar sınırsızım,istediğini yaz,çiz,yap,yarat;üstelik de tüm dünyaya,tüm dünyadan sınırsız okuyucu kitlene aynı anda.İnsanlara kendini zorla dinletmektense,kendine zorla anlattırıp insanlara dinlettirmek gibi birşey bu.Burası benim,gördüğünüz tüm bu site ve okuduğunuz tüm bu yazılar benim. Ama ne işe yarıyor derseniz,bir işe yarıyordur biryerlerde de muhtemelen ben göremedim☺Doğru,evet burası

Elbet ki profesyonel değilim hatta kimsenin eline su dökemem,ama ben bile onca zamandır edebiyat yapıyor,birşeyler karalıyorum lakin bu zamana kadar''Seni seviyorum!''cümlesinden daha fazla etkili veya daha yerinde bir başka cümle dahi bulamadım.Yok çünkü,yer yüzü ve aşk,sevgi uçsuz bucaksız bile olsa kelimeler,cümleler için aynı şey geçerli değildir. Bende de daha fazlası yok işte,bu zamana kadar birilerine,ona olan aşkıma ya

Masal gibi güzel olduğuna mı sevinmeli,masal gibi yalan olduğuna mı yanmalı güzelim,Yoksa direk her halinle sana mı,yoksa bana mı?Evet bana,şu eskilerden kalma yaşlı çocuğa.Masal karakteri gibi hissediyorum elimde değil,14 yaşında bile 60 yaşında gibi yorgun,bıkmış ve görmüş hissediyorum.İyi mi kötü mü bu,gel de anlat insanlara;uzaktan davulun sesi hoş gelir,oysa kötüydü bile.Kötüydü işte anlayın dostlar,fazla değil belki ama yine

Sen eksik,ben eksi,o eksik ama biri eksik;belki de biri değil,sadece sol yanım eksik kim bilir.''İyi dayandın.''diyor etrafımdakiler,neyine dayandım!Üstelik ağrı dediğin,acı dediğin en fazla neydi ki;çok olurdu,çok çok olurdu,çok çok çok olurdu belki ama sonra geçerdi.Ama bu;hiç,hiç,hiç...Olmayan birşey geçemez bile,asıl sorunumuz da bu ya zaten;yoktan var etmek yalnız Allah'a mahsus,hayırlısı da budur belki,lakin ben böyle yapamıyorum. Olmuyor işte olmuyor,yalan

Hani halk arasında birtakım ön yargılar vardır,sanatçıların sırf kendilerini düşündüğü ve tek amaçlarının para kazanmak olduğu gibi saçma sapan şeyler.Özellikle de Ankara'nın''oyun havası kültürü''içerisinde yer alan sanatçılarımıza karşı yapılan ön yargılar çok daha fazlalıkta.Varoşlarda ikamet ediyorlar,orada yetişmişler diye bu insanlarımızı terbiyesizlerle,it ile çakal ile bir tutanlar var.Her ne kadar pek çok sevenleri,hayranları bile olsa bu insanlarımız böylelikle biraz

Kapitalizm o kadar ciğerine işlemiş ki insanların,fakir kalmaktan korkar olmuşlar;peki sizlere soru,fakir neyden korkacak öyleyse?Bunların korktuğu fakirlik de öyle aç kalmak falan değil azizim,bunlarınki lüks otomobilini orta sınıf bir araçla değiştirme korkusu.Böyle de işgüzarlık olur mu canım,ayıpsınız vallahi☺Bu kadar saf salak takılmayın kanaatimce,hayır lüzumu yok bi'kere canım.Sen varlıklısın diye bu kadar fütursuz takılacaksın diye bir kaide yok,değil mi?

Ben sevdiğim zaman acırdım genelde,acıtırdı;ama gel gör ki her gün daha da sever,daha da bağlanırdım.Ben sevdiğim zaman satırlar kendini kaybederdi,şiirler okunurken yaşlar damlardı gözlerden,şarkılar dinlenirken derin oflar çekilirdi... Yağmur yağardı genelde ben sevdiğim zaman,gökyüzü hafif altın rengi ile gri karışımına bürünürdü aniden.Bitki çayı kokardı etraf,bitki çayı ve kolonya kokusu...Akşam vakti televizyonu açınca her kanalda duygusal,romantik bir film oynamak

Şimdi beni bilmeyen okuyucu dostlarımın kafasındaki beni daha netleştirmek amacıyla yazıyorum; Biz öyle çok süslü püslü janti adamlar olmadık,kamera karşısına geçince saçma salak pozlar verenler ya da aptalca sırıtanlardan hiç olmadık.Veya''cool''olma çabasıyla bi'şekillere girenlerden,sırf insanları etkileme pahasına saçma sapan muhabbetlere kendini atanlardan,fiziği veya ağzından çıkan seviyesiz laflarla karşısındakini ezip kendini aşşağlık bir kesime kanıtlamaya çalışanlardan.Ama en kötüsü de,kendini

Pençesinde sürgün olmuş giden bir hayattayım aşkın;şu gün bir dağ kadar heybetli şu göğsümün içinde atan kalbim ise bir o kadar soğuk,ıssız ve karanlık.Düşlemek,sadece siyahın üzerinden şeffafla tekrar geçmek gibi bir şey;renk aynı kalıyor,sadece cüsse kalınlaşıyor... Hata bende,ben ki hiç standart nedir bilmedim,kalıplaşmış olgular bana çok mu çok yabancıydı hayatım boyunca.Sonra bir de aşk,herkesin diline doladığı kadar kalıplaşmıştı

Şuna da bakın;bir deli bir haftadır bir yatakta aralıksız yatıyor,artık ben,beynim,kalbim ve de iki alçılı bacağım dost gibi olduk.İnanır mısınız bilmiyorum ama onları bu kadar yakından tanımıyordum,meğer hepsi babacan uzuvlarmış☺ Gecem gündüzüm karışmış,normalde sabahın körü diyerek uyumak için heryeri talan ettiğim o saatlerde çoktan kahvaltı yapar oldum bile.Gün içinde oturuyorum;bakıyorum ki televizyonda Seda Sayan veya Müge Anlı,sonra bir

Şu gün seni unutsaydım,imkansız belki ama senden başka birine aşık olsaydım...Düşünüyorum,o zaman yine aynı sözleri yazıp söyleyebilir miydim ona veya sana,ya da sana''bakamadığım''gibisinden ona bakabilir miydim?Ama en çok merak ettiğim de;onun gözlerimin derinliklerinde uyanan düşü,senin,sana düşlerimin yerini tutar mıydı? Sana dönüp de''Haklı çıktın!''diyebilmeyi en çok da ben isterdim belki;bu bendekinin söylediğin gibi''geçici''bir aşk olduğunu ve seni unuttuğumu söyleyebilmeyi.Olmayınca

İstemeden görürüm bazen gerçeği,olanı ve olmayanı görürüm.Bu bana verilmiş pahabiçilmez bir şans dahi olsa aldanmış olduğunun farkına varmak büyük bir acı,çok nadir bile olsa''Keşke bilmeseydim!''diye geçiriyor aklından insan.Yalan olduğunu bile bile yalana inanma sebebimiz çok da geçerli üstelik;kimimiz kişiliğimizden taviz vermemek,kimimiz zaten bir gram kalmış umudumuzu da yok etmemek,kimimiz ise hayat yolunda güvenebilmek için yapıyor bunu... Bu bir

Bir daha bu sözü söylemek istemiyorum aslında,söylemek,yazmak vesaire hepsinden kaçınmak;ama olmuyor işte,ne yaparsam yapayım yine de olmayan,olmayacak birisine''seni seviyorum!''cümlesini zikretmeden yaşamak da olmuyor bir türlü... Ben böyle bir adamım işte,duygusal da,hassas da,yumuşak da diyen çıkacaktır benim için;ama böyle olmaktan mutluyum,başıma bela da açsa,beni mutsuz da kılsa içimdeki bu sonsuz yüreğin varlığından ve o bitmek bilmeyen aşkım ile sevgimden

Zannettiler ki unuttum,sandılar ki bıraktım,bıktım,sevmiyorum,nefret ediyorum sandılar.Ne bilecekti ki onlar;sözde''biz de yaşadık''derler ya,''Seninkiyle benimki bir mi?!''diyemeyip susarsın sen de.Laf anlatamazsın,çünkü yaptıkların mantıklı olsa bile onların mantığı farklıdır. Açık ve net uyuz oluyorum,bunu saklamaya hiç mi hiç niyetim de yok.Sen diyorsun ki vazgeç,uğraşma vb.Ama hata da bende,bende ki sana da dönüp''Vazgeçebileceksem,uğruna birşey yapmayacaksam bunun adı aşk değil olsa olsa

Artık aşk da sevgi de desen başka bahara;yine her gün ilk günkü kadar seviyorum,özlüyorum ama bilmiyorum işte.İnsanlar dedi ki unutacaksın,bu da bitecek;lakin ben ne unutmayı isteyip becerdim,ne de bitirmeyi.Ne değişti derseniz eğer,yine her zamanki gibi hiç birşey değişmedi;değişmeyecek de.Kelebek bir gün ölecek,karga ise yüz yıl boyunca her saniye;kelebek kendine,karga kelebeğe ölüp gidecekler... Onlar gibi ve sen de,ben ve

Dün gece beynimde aniden bir istek uyandı ve kafamdan tıpkı bir rüya gibi detaylıca geçti,betimlediğimde pek çoğunuzun anımsayacağı cinsten. Eski,bahçeli,iki katlı,koyu kahverengi renk ve beyaz panjurları olan bir konak düşünün.Bahçesinin yan tarafında koca bir çınar ağacı ve ağaç ile ev arasında da bir bank mesela. Evin o eskimiş paslı kilidine soktuğunuz arkası plastik ve kare olan o küçük

Hastanede geçirdiği günler insan için düşünmeye bire bir,hele ki ağrıları varsa.Hani bazen öyle düşünceli bir anınız olur da en lüzumsuz şey dikkatinizi çeker ya,bende de tam bu oldu işte.Serumdan ağır ağır akan her bir damla,aynı hızda seyreden kalp atışlarım,odadaki bozuk lambadan çıkan o cızırtı ve çok dahası... Ancak pek çoğunuzun tahmin ettiği gibi delirmedim,hatta aksine bunlar bana hayatı

Gözlerim kamaşmış bir biçimde geceye uyanmak,o serin ve tenha sokakta kendini arayan başkaları da vardı.O an o saatte kendini veya bir başkasını,birşeyi düşünen elbet ki olmalıydı benden başka.Sokak lambalarından kısık gözlere amansızca hücum eder gibi yayılan kızıl ışıklar.O denli bir karanlıkta sanki dünyanın en cesur insanıymışcasına ve bir hiç pahasına tereddütsüzce ilerleyen o adam;o bile korkardı gök kuşağından,tüm

Bazen düşünüyorum o günü,o gün sözde''seni düşünüyorum''maskesi altında fark etmeden dahi olsa bir bencillik mi sergiledim diye.Çok düşündüm ben bunu,ama anladım ki bunun cevabını verebilecek olan kişi ne ben ne de senden bir başkası. Sen onu seviyordun,o da muhtemelen ki seviyordu seni;öyleyse daha ne hacet,son bir güzellik yapıp bana yakışan şekilde fiziksel ve zihinsel açıdan senden uzaklaşmak en

Uyandığımda gün yeni doğmaktaydı,öyle ki havadaki o masum berraklık içimdeki o umuttan daha aydındı.Yine bu günü etmiştik,yine yeni bir güne daha gözlerimizi aralamamızı kutlamamız gerekirdi bile. Zaman geçtikçe iyileşen fiziksel ve manevi her türlü yaralarım bana''Sanırım gerçekten o kadar da iyi olacak!''düşüncesini düşündürtmeyi başarmıştı. Anlayabilmeniz çok zor ama şöyle böyle anlatmaya çalışacağım; Tam olarak dik ve dümdüz durmak,koşmak

Yeni bir kitap için çalışmalara başlama düşüncesindeyim,ne de olsa meşguliyetlerimde bir bir arınmış vaziyette ve manevi olarak üst düzey bir dönemdeyim.Net bir bilgi veremem ancak bu kitap muhtemelen bir şiir kitabı,ya da yaşamımdan sağlığıma dair örnekleri,düşüncelerimi vb bir araya getirdiğim tıbbi içerikli bir kitap olacak. Eskiden yazmak için,sonralarında rahatlamak için,daha sonralarında rahatlamak ve anlaşılmak için,en sonunda da yaşayıp

Yok be arkadaş,ben bana yeterim,Allah bana yeter,ailem bana yeter;varsın sevecek birisi de çıkmasın bizi,nasılsa ben ve alçılı dizlerim hareketsiz buradayız.Kaç senedir aşkı yazıp aşkı anlattım ben,sebepsiz ve de fütursuz bir hevesle yaptım bunu.Sonra ümit ettim ki aşkı aşk gibi anlasın ve yaşasın insanlar,istedim ki aşkın ne olduğunu bilmeyen ve varlığını inkar eden kalmasın. Yalnızlık buydu be kaptan;kimsenin aşkı

Yorgun bir gün,yorgun bir gece ve sonrasında yine yorgun bir gün ile gece daha.Durun daha yeni başladık,daha böyle ne günler ne geceler... Birgün bunların hepsinin tek tek geride kalacağının da fazlasıyla bilincindeyim lakin bu benim bugüne yanmamı engeleyemiyor.Sabretmek ve beklemek,çok nadiren olsa da aslında pek çok kez yaptığım şeylerdir bunlar,yine elimden geleni yapar ve şarkıda da dediği gibi''Yine

En kötü günümüz böyle olsun be bilafer,ne oldu bitti ama giden gitti kalan ise burada.Bu düzen böyle,böyle de olmak zorunda;o yüden zorlamıyorum artık,ne birileri ne de birşeyler için.Zorlarsam birşey kaybetmeyeceğimden eminsem her fırsatta zorluyorum ama,çünkü tüm bu zorladıklarımın bana manevi bir seviye atlama şansı verdiğini de adım gibi biliyorum. Bana birşey olmaz demek biraz ukalaca sayılıyor olsa bile

Çarpışmalar kadar ilgimi çeken 2. birşey daha olmamıştır şu dünyada,o yüzden hep dik gider ve yüzleşmeyi beklerim.Kendimle,seninle,onunla veya bununla olmasının bir önemi yok;önemli olan o çarpışmanın serinliği,kuvveti ve elbette sana bahşettiği merkez kaç kuvveti... Dibe battıkça göğe yükselmek gibi,ya da kısmen dahi olsa hatalarından ders almak da diyebiliriz. Hayat sana çarpmalı ki gün gelip birileri sana çarptığında yıkılmayasın

Gönül dediğin bir harabe,her yanı yıkık dökük bir berduş yuvasından başka birşey değil.Onu bu hale sen getirdin,içine soktuklarınla getirdin.Küçükken yabancılardan birşey almayarak yetişmedin mi sen,öyleyse ne diye aldın hayatının ortasına.Diyecek laf bulamıyorum sana be kardeşim,bu sırf senin saçmalamandan kaynaklı;yazık ulan sana,vallahi yazık. Kendine dahi acıyacak durumdasın be şuan;peki kimin için,sadece sen zannettiğin bir o,sadece sen zannettiğin bir hiç

Aslında birkaç gün önceden de yazabilirdim sizlere,ama malûm ağrı sızı falan derken odaklanamamıştım.O günün sabahından sürdürüyorum yazmayı, Hastaneye vardığımda son derece durgundum,sanki dokunsanız ağlayacakmış gibi;ki öyle de oldu zaten,birkaç dakika kendimi tutmanın sonucunda doktoru görür görmez boşa çıktım aniden. Odaya çıktığımda da bu artarak devam etti tabi,bir süre sonrasında kendimi oradan gitmek için şartlandırmışcasına ve gayet çaresiz bir

Hamdolsun be dostlar,okuyucular ve sevenler..Şu gün de buradayım ve sizlere yazıyorum ya bu bile bana yeter işte.Hamdolsun ki bir kimseye yanlışım olmadı,haram lokma yemedim ve yalan konuşmadım bu yaşıma gelip de;bana yanlış yapanlar elbet ki oldu ama kimsenin kimseye birşey demek haddi değil tabi,ben onları affettim,canları sağ olsun ve Allah affetsin derim sadece onlara... Kimseyle ne bir derdim

Uyandığımda saat sabaha karşı 03:00,yarı uykulu bir zihin yapısındayım.Karanlık ve sessiz o gece de yine hep olduğu gibi içimden kendi kendime konuşur olmuştum.Hafiften devam ediyordu rüyalarım,çeşitli insanların suretlerini duyuyor ve seslerini işitiyor gibiydim.Birkaç saat yatağın içinde öylece kalakaldım,artık o uykunun da etkisiyle sanki delirmişcesine halisünasyonlar gözlemliyordum. Yazarken en çok beslendiğim şeyler bu anlarda meydana gelir,neredeyse her gece.Öylece düşünürüm,hayatı,olanları,olacakları,insanları,duyguları

Bazen aklımdan geçmiyor değil be sayın okuyucu,3 kuruşluk bir serseri olabilseydim keşke diyorum.O zaman ne olurdu tam kestiremiyorum ama her şeyin son derece farklı olacağı kesin.Çünkü sen ister jilet gibi delikanlı ol,ister yeri göğü inletecek kadar adam ol yine de karşındaki deliyse sen de o''akıllılara''göre''deli''den öteye geçemiyorsun. Bira kutusundaki bira gibiyim,akışıp giden yalnızlığın derinlerinde kendimi kaybetmek üzere bir

Bu sabah yine uyandım,farklı desen değil farksız desen hiç değil bir sabaha açtım gözlerimi.Yine her gün olduğu gibi son bir kez yaşadım bugün de,son bir kez doğdum ve son bir kez öldüm.Bugün seni sevdim,son kez;son olmasını sen istedin,işte bu da sana son vazifem.Ben borcumu ödedim,olmayan borcu fazlasıyla ödedim. Şimdi bir bıçak gibiyim,parlak ama körüm,sivriyim ama keskin değilim.Açılmayan çakı

Şarkının adı da bu''A Song For You'',yani''Senin İçin Bir Şarkı'' Amy Winehouse - A Song For You | izlesene.com Herşey senin için,bu güne kadar yazılmış tüm aşk şarkıları,tüm duygu yüklü şiirler,tüm sevgi barındıran satırlar ve tüm güzel şeyler de dahası. Ama galiba sana tüm bu güzellikleri tek bir parçada vermeye adamış olduğum o sınırsız çaba bu güzelliklerin bu

Yok yok ben sensiz yapamayacağım;başından beri biliyordum ve inkar etmedim de,zaten bu yüzden ya herşey.Kabul sen benden hep bir adım uzaktın,yani uzak olmasan bile istediğim gibi yakın değildin;ama yine de sensiz geçecek onca güne uyanacak olmak zor.Yüzünü son bir kez görebileceğime seviniyorum,ama son bir kez olması dağlıyor içimi. İşte benim,seni seven adam;ve yine onca şeyden sonra bir gün

Aklıma bugünkü gerizekalı çocuk geldi,ama sözüm ona değil.O''seviyor musun?''diye sorduğunda''Sevsem ne olacak!''demiştim.Ama sonra oturup düşündüm,cidden ne olacaktı sevsem ya da sevmesem;sen yoktun ve olmayacaktın,olmayan birinin olmak da doğrudan yok sayılmam demekti.Ben kendimi yok sayıyordum zaten o konuda bir sıkıntı yok,insanların da beni yok sayması umurumda değildi gerçi ama ben istesem bile bunu yapamayacak olanlar vardı ve bunu onlara

Bugün ameliyat günü,17 Mayıs 2014/Bugün ameliyattan 3 gün öncesi.Bu yazımı tam 1 ay öncesinden yazdım aslında,otomatik olarak bugün tam da ben ameliyettayken sizlere ulaştı tahminimce. Aslında üstü karalı olan satırlardaki gibi yayınlamaktı planım bu yayını;lakin beni bilirsiniz işte,6 aylık çocuk yine sabredemedi anlayacağınız☺Ama sizlere orjinal metni hiç bozulmaya uğramamış bir şekilde bırakıyorum,hani farz edin ki o gün okudunuz☺

İyi ki benim ben,ben olmak süper güzel bir his.Hayat üstüne düşeni yapmadı belki bana,ama ben yaptım;pişman değilim,her ne olursa olsun iyi de yaptım.Sevdim,belki de pek çoğunun sevemeyeceği kadar çok sevdim;yanlış sevdim ya da yanlışı sevdim,ama yüreğimin bu kadar geniş olabildiğini fark etmek pişman olmamamı sağladı. Şimdi içimde koca bir yürek,doğruluğumdan,iyiliğimden,insanlığımdan,duyarlılığımdan ve duygularımdan en ufak şüphem yok.Hayat bana güzel

Beynimdeki senle müstesna bir finale gidiyorum,finalin adı kabullenmek.Bu hiç olmayacaktı,biliyordum ama bir ümit...Bir ümit bekledim işte;kaybedecek birşeyim yok diye,yok pahasına direndim.Ama olmuyor,yoruldum sonunda.Sen hiç sevmemiştin beni-o anlamda-,ben ise...Cümlelerin sonunu getiremiyorum işte ne yapayım,öylece kalıyor onlar da ben gibi. Senin bi'suçun yok,ikimiz de''bal gibi''biliyorduk ki kabahatin hallicesi benden kaynaklıydı.Kim dedi ki bana sev,kim dedi iste,kim dedi uğruna şiirler,kitaplar,boylu boyunca

Hayal dediğin çoktan gelip de geçmişti,o ki zaten fazlasıyla bitti;yoktun ve olmayacaktın,ama yasını tutmak hataydı.Üzülmek,acımak,yanmak,ölmek,bitmek eyvallah da yorgunum.Aşk anlaşılmaz kara kutu,ben desen 30'lu yaşlarında bir kuruntu. Olmamalıydı be peder;bu kadar büyümek olmadı,bu kadar büyük yaşamak.Sorsan 9/10'u der ki''Salak bu çocuk'',ki haksız da değil pek çoğu.Çocukla çocuk olmak,aslında sadece çocukların kendini büyük ve seni çocuk sanmasına yarıyor. Hayat bu

İLK SÖZÜM KATİLLERE; Hey gidi cânım ciğerim ülkem,''Değer miydi?''demeden duramaz olmuş.Yazık be abim,çok çok yazık;harbiden de değmezdi,ama can için değerdi.Ağzımı açmayayım sonra suçlu ben oluyorum,ama şu üstlerdeki''abilerimiz'' yüzünden.Senin kazandığın para pul,sorumsuz olmanı gerektirmezdi be bay şerefsiz. Trilyonlar diz önüme,ama kömür karasından suratı gözükmeyen işçimin,emekçimin o cansız bedeni yanında 3 kuruşluk bile değerin yoktur benim gözümde.Aksini düşünen varsa yaşamasın ölsün

Aşkı geçmek,zor ve hatta imkansız;öyle ki buna cüret edecek olan bile çok azı şu dünyanın.Aşkı geçmek harbiden bayağı bir mesele,kafaya taktığımız pek çok şeyin aksine harbi''fifi''bir mevzu. Aşkı bitirmeyi isteyemezsin,anca zorunlu olarak istersin yani;gönlün hep iyilik güzellik ister,ama lanet hayat yine birşeyler sunarcasına çok şey almasını bilir senden.Aşkı bitir,bitirebiliyorsan çok güçlü ama çok da yalnızsın,bitiremiyorsan ise çok güçsüz

Bugün kitabımdan biraz okuyasım var be dostlarım;diyorum ki,hani acaba yazıp da yapmadığım birşey mi oldu.Çünkü eğer aksi olsaydı biz de buluduk aşkı;bize aşık olan var tamam da,aşık olduğumuzu yanımızda bulurduk diyorum.Aşkı kitabına uyduramıyoruz,iyisi mi Allah bizi kahretsin☺Şaka bir yana da bakmayın böyle pişkin pişkin sırıtır gibi yazışıma;içim bir tuhaf,kötü ama umurumda değil. Yazdıklarımdan hangi birisini yapmamıştım,oysa biliyordum ki

Birşey söylemeni de beklemiyordum aslında,hem ne diyebilirsin ki;anla işte,yani ne bileyim...Bu biraz tuhaf,çok çok tuhaf;ben de bilmiyorum aslında,ondan ya böyle kıvranıp duruyorum.Yine söyleyebileceğim sadece iki kelimem,başka yok işte;o da nedir dersen,her zamanki''Seni seviyorum''işte.Eminim ki sıkıldın,ki ne yalan söyleyeyim ben de sıkıldım,ama elimde mi bi'sor;keşke be gülüm,keşke elimde olsa.Aşka boyun eğmek değil de,onun karşısında bu denli çaresiz kalmak asıl

''Ben bile bana kalmıyorum;sen sana kalır mısın?''diyerekten başlangıç yapar şarkı;ne diyeyim dostum,doğruya doğru işte.İnsan dediğin kendi kendine;kimseyle bir derdi olmayanın bile,en büyük kavgası kendi kendine.İnsan birşey bekliyor aslında be,kendinden veya başkalarından birşeyler bekliyor;ama kendi de bilmiyor ne beklediğini,zaten o da o noktada çöküyor. Ne istediğini bilmemek falan değil bu,alakası bile yok;birşey istemek bile değil aslında,öylesine beklemek sadece.Bu kadar