Yanar Yanar
Yürek bu be kaptan,yanar da yanar.Yeri gelir donarım,susarım;sonra o gelir,sanki bir kibrit tanesi.Elde mi erimemek,tüm zırhını bir yana bırakıp en saf ve çaresiz halini sergilemek.Cesaret işidir bu,çünkü insan vahşi bir hayvan gibidir;sırf korkusundan vahşileşir.Kimileri vardır ki kas katı kesilmiş vücudunun içinde narin bir kelebek.Kimilerine göre zorunluluktur bu,yaşamak ve acı çekmemek için bunun gerekli olduğunu sanarlar mesela.Kimileri de benim gibidir,bu sebepten veya başka bir sebepten kendimizi böyle kaba ve fütursuz tanıtırız.Amacımız kimi zaman dünyadan uzaklaşıp o mutlu olacağımızı sandığımız iç dünyamızda kaybolmak,kimi zaman ise kendimizdeki kederi ve acıyı diğerlerine bulaştırmamaktır.Uzak yaşamak,yaşamdan uzak,nefesten uzak ve diğer herşeyden uzak yaşamak.Uzak yaşamak çoğu zaman için kolaydır,uzak yaşayamayacağınız 3 şeyden ilki aşktır ama.Eğer bunu yapabilseydik kat ve kat kolay oludu yaşamak,ama bir amacı olur muydu derseniz,tartışılır elbet.