Amacın Nedir

Yanlış anlamanı istemem tabi,fakat şu son zamanlarda kafamı karıştırmaya başladın.Bu cümlemden senin de beni sevdiğin gibi bir hisse kapıldığımı sanmayasın,çok oldu ki o meseleyi atlattım.Ne bileyim işte,biraz tuhaf.Ne ben tam anlatabileceğim ne de sen tam anlayabileceksin bu durumu,ama öyle.Tuhaf işte,karmaşık,akıl çelici.Düşünmüyor da değilim aslında biliyor musun,yani sanki hiç birşey olmuyormuş ve tüm bunları bana hissettiren içimdeki o amansız karmaşaymış gibi mesela.Gerçeği duymak istersin sanırım,izin ver anlatayım;

Canım acıyor,çok fazla acıyor.Sebebi sen değilsin,sebebi sen bile olsan suçlusu asla değilsin.
Korkuyorum,neden ve neyden korktuğumu da bilmiyorum açıkcası.
Hiç birşey bilmiyorum,bu bilgisizlik beni ürkütmetke şu sıralar.
Mutlu değilim,berbat hissediyorum.
Artık ağlayamıyorum bile;gözlerimden taşarcasına yaşlarım var,ama gözlerimden öteye gidemiyor.
Yaşadığımı bile hissetmiyorum,ne halde olduğumu hatta nasıl hissettiğimi bile hissetmiyorum.

İster inan ister inanma,ama bunların hepsi gerçek.Sana kızgın,kırgın veya üzgün değilim,bunu göze alamam.Neden yazdığımı da bilmiyorum bunları;sanırım yine direncim kırıldı,yine o mutlu maskeyi tutamadım yüzümde.Dayanmaya çalıştıkca daha da kayboluyor direncim,bir gün bir köşede yığılıp kalacağım ya Allah bilir işte...