Okuyorsun
Bunu okuduğunu biliyorum,bu yüzden açık açık konuşmak istiyorum seninle;
Kafamı karıştırıyosun,ne yapmaya çalıştığını ve neden yaptığını çözemiyorum.Ama bil diye söylüyorum,yanlış anlamayasın.İçim yanıyor işte be güzelim,kor gibi yanıyorum.Hani o gördüğün gülen,dans eden mutlu herif var ya,işte o kökünden yalan.İyi rol yapabiliyorum diyebiliriz buna,ya da iyi saklanıyorum.Herkes-ve sen de dahil-böyle düşünüyorsunuz,demek ki başardım.Belki inanması zor gelir,hatta benim için bile neredeyse.
Bu söyleyeceklerime inan,hepsi belki de en içten sözlerim;
Her gün eve gidiyorum,açıyorum buradan yazıyorum.Yazarken yazarken yine içim gidiyor birden,bazen yalnız oluyorum hüngür hüngür ağlıyorum.Ben ne yaptımsa senin için,kime diklenip neyi göze aldıysam.Herşeyi göze alırım,inan.Senden istediğim şey bir şans değil,biliyorum ki vermeyeceksin;ben bunu aştım,ama senden geçemedim be güzel.Senden tek istediğin şey bir netice,çünkü bazen bir tuhaf davranıyorsun.Yanlış anlama,bu cümlemle beni sevip sevmediğini sorguluyor değilim tabi.Sanırım neden bahsettiğimi anlatamayacağım sana,zamanla anlarsın.Garibime giden bir diğer şey;tüm bu yazdıklarımı okuyorsun muhtemelen,fakat en ufak bir tepki vermiyorsun.Şaşırdım işte be kızım,ne yapmam gerektiğini ve ne yaptığımı şaşırdım...