Trigonometrik Yaşam
Bu aralar matematikten gına gelmiş durumda.Sinüs,kosinüs falan filan derken benim karşılarla komşular karıştı iyice.Yanımdakilerle karşımdakiler iyice karıştı;arkamdan bıçaklayan da oldu,düşman bildiğim adamın iyiliği de dokundu.Bilmiyorum ya,ta bir araf burası.Emin olduğum tek bir kişi var,yalnız ondan eminim.Geri kalan milyonlarcası bile küçük noktalardan ibaret sadece.Eğer ki cidden trigonometrik bir hayat varsa benim üçgenim sadece ben,o ve Allah arasındadır;geri kalanına asla müsade edemem,etmem.Cidden hayat bir üçgen ise ve ben de bu üçgenin G noktasındaysam söyleyebileceğim tek bir şey vardır;bu üçgenin her bir kenarı,köşesi sadece ondan ibarettir benim için.Ondan başka pek çok şey var belki nesnel veya somut olarak,fakat düşününce bunların pek çoğunun gözümdeki değeri sıfırdan aşşağıdır.Para,mal,mülk,özel zevkler,kariyer vb gibi milyonlarca gereksizliğe onu tercih etmem saçma bir karar mı sizce;yanılıyorsunuz,hiç de saçma değil.Bir ailem var bir de o zaten;bir de henüz gerçek yüzünü tanıyamadığım şerefsizler var hayatımda,bir de şerefsiz olduğunu adım gibi bilip sırf terbiyemden ses çıkartmadıklarım.Öyle böyle cins cins pek çok adam karşımda,ama tüm bunlara inat yanımda kalanlarla göğüslüyorum şu hayatı.Çekip gidebilirdim bu hayattan,şu lanet düzene bir son vermek 2 dakikamı bile almazdı belki;ama bu bize yakışmazdı işte,bizi yüz üstü bırakmayanları yüz üstü bırakmak...