Fazla Birşey Yapmadım

Şimdiden sıkıcı gelmeye başladı sanki,ya da ben alışamadım demeliyim sanırım.Tuhaf bir his,çok tuhaf.İnsanların arasında böylesine bir değer kazanmak güzel,ama bu bana diğer tarafını hatırlatıyor meselenin.Herkes övgüyle bahsediyor,pek çoğu da merak ediyor bu cümlelerin sırrını.Ama öte yandan herşey kötü.İçimden geleni tam ifade edemeyeceğim aslında,anlayın işte.Ne yaparsam yapayım yine aynıyım işte,yadırgamıyorum tabi ama öyle.Yalnız ama ünlü bir adam,kulağa berbat geliyor değil mi?İyi yönde bir geleceğim var kimilerine göre,meslek altyapısı vesaire düşünüyor onlar.
Sevdam için yaptım ben bunları,diğer herşeyi de öyle.Umurumda değil başarı,ün,şan,şöhret;bunların hiçbiri onu getirmeyecek.Şimdi ünlü de oluruz birkaç seneye;sonrasında peşimizde kimler kimler dolanır,ama o hariç.En acıtanı da bu biliyor musunuz;herşeyi onun için yaptım,şimdi ise o bir hiç.
Beni buraya getirenin bunlar olmasını istemezdim;aynı kişiden 3. kez reddedişim,en komik filmde aklımı başka yere götürüp ağlayışım,beklerken bile gelmeyeceğini bilip sızlayışım,kendimi bir kenara bırakışım.Bunların hiçbiri olmasaydı bu yazarlık olmazdı,ama daha farklı olurdu.Yazar olmaktan vazgeçmeyeceğim tabi,ama insan düşünmüyor değil;bunlar olmasaydı,onunla olsaydım,daha farklı açıdan mutlu olsaydım yazar mıydım diye.Hayat böyle işte,olacakları ve hatta olmasını isteyeceklerinizi bile kesitiremiyorsunuz ama bir şekilde olan oluyor ve yine şaşırıyorsunuz.