Diyorlarmış

Herkes herkesin ardından bir şey söylüyordur elbet,dünyanın çivisi çıkık ne de olsa.Ben hepsini biliyorum aslında;aşkımı karalayanları mı sayayım,sana laf edenleri mi,yoksa aşkıma inanmayanları mı sayayım sana,ya da beni sana küstürmeye çalışanları mesela.Herkesin ağzına bir laf vermişler,onlar da ciklet gibi çiğner olmuş nedense.Her nedense herkesin hep diyeceği bir şeyi olmuştur şu hayatta,ister iyi ister kötü oldun yine de içimizde birtakım hisler.Alıkoyamayız bazen kendimizi,lafımızı sakınamayız belki;ama hayat böyle değil,yine her şey köprüyü geçene kadar bu müessesede.Misâl bak bana;ben ezelden bilirdim kimin ne halt olduğunu,zaten bu yüzden takılmadım dostum dediklerim bir bir arkamdan bıçakladığında.Kâin değilim ben,sadece 1-0 öndeyim diyelim.Varsın biz yolumuza bakalım be güzel,onlar da cin ali hesabı atıp atıp tutsunlar.
Sen beni bilirsin ben seni be güzelim,bundan öte sadakât mi var?Gözüm arkada değil,çünkü biliyorum ki sen de biliyorsun sana olan aşkımı ve derecesini,senin için neleri göze alabileceğimi ve aldığımı.Yani demem o ki güzel;bir gün olup göçüp gidince''Hiçbirşey yapmadı.''diyemeyecekler ardımdan,her ne kadar hissettirmesem de çok şey yaptım ben.Yaptığım bilinsin,ama ne yaptığım değil;o da bana kalsın,er geç çıkar nasıl olsa.Şimdi yine düşleme vakti seni,bir nevi meditasyon yani.Ne yapıyorsun bilmiyorum ama umarım mutlusundur,hadi bana eyvallah güzel...