Denemek İçin
Bu gün de yine akşam çöktü,belki pek çoğunuz için geçerli değil fakat benim için gün burada bitiyor.Yarın yine okul,koca bir dönem daha zor haliyle yeni baştan karşımızda.O değil tabi benim meselem,iyi kötü idare ediyoruz dersleri,öyle ya da böyle bir şekilde bir yerlere geleceğiz.Tek sıkıntı içimde,tam ortada.Asla düşünmeyi bırakamadım ben,en azından bir deneseydik neler olurdu diye düşünmekten kendimi alamadım hiç.En azından denemek için bile neleri feda edip göze alabileceğimi tahmin bile edemezsiniz.Şu his harbiden acayip ya,olmayacak şeyleri hayal etmeyi bırakamamak berbat.Her aklımdan geçtiğinde içimi ardı arkası gelmeyecek bir hüzün ve berbat bir kâbus kaplıyor.Bitiyorum,her nefes alışımda,gözümü her kırpışımda son buluyorum.Bu tıpkı şöyle birşey;birşey olsaydı başka birşeyin olacak olduğunu biliyorsunuz,o şeyin olma olasılığı o kadar yüksek ki.İhtimallerden kısıtlanmak gibi bu,emin olduğunuz bir ihtimali deneyememek.
Şimdi yine kapatacağım gözlerimi,sonra uyanacağım ve bir süre sonra o;sonra o gidiyor,yine herşey bitiyor.Böyle olsun istemiyorum,bu nefret verici.Ama nafile,bir şans istesem ne değişecek ki?Değişmeyeceğini söyledi,sözünü referans alırım;ama ya kendi emin değilse,o zaman hâlâ bir imkânsız mıdır bu?
Şimdi yine kapatacağım gözlerimi,sonra uyanacağım ve bir süre sonra o;sonra o gidiyor,yine herşey bitiyor.Böyle olsun istemiyorum,bu nefret verici.Ama nafile,bir şans istesem ne değişecek ki?Değişmeyeceğini söyledi,sözünü referans alırım;ama ya kendi emin değilse,o zaman hâlâ bir imkânsız mıdır bu?