Korkmadım

Ben hiçbir zaman korkmadım zordan,kötüden,kaybetmekten,acıdan aman önemlisi senden ve senin yapabileceklerinden.Bugün etrafına dönüp baktığında pek çok insan iyi için yarışır bu dünyada,ama benim durumum biraz daha farklı tabi.Kötü hissetmek mesela,pek çok kişi istemez kötü hissetmeyi;ben de istemezdim ve hâlâ da istemem,fakat artık alışkanlık mı denir bilmiyorum fakat sanırım alıştım buna.En kötüyü tadınca büyük oluyor insan,en dibe vurunca anlıyor hayatı.Artık ne yaşarsam yaşayım en fazla ne kadar acı çekip üzülebileceğimi biliyorum,zaten bu yüzden böylesine şansımı zorluyorum.

Fakat her insanın bir zayıf noktası vardır,benimkisi sen.Bana olan ve olacakların bir önemi yok,ben zaten böyle yaşıyorum;ama o aklıma bile getiremediğim ihtimal beni kahrediyor,ya sana birşey olursa,hem de im yüzümden.Güzel olduğun kadar da narinsindir aslında,belli etmemeye çalışsan da başaramadığın incecik bir kalbinin olduğunun farkındayım.Tek korkum bu işte,sana birşey olması;daha da kötü olanı ise,bu olacak olanın benim yüzümden olması.

İşte bu yüzden ne olursa olsun yanındayım,en ufak bir sıkıntında da elimden gelenden fazlasını yapmaya hazırım;sen de bunu bil,ve lütfen olası bir sorunda bana gelmekten korkma isterim.
Şimdilik bu kadar;zaman geldi,hoşcakal...