Öyle Git
Şimdi ne dersem desem,sadece git.Aklımdan,kalbimden olabildiğince uzağa.Biliyorum ki bunu yapacak olan sen değilsin,ben de öyle.Kanlı düşüncelerim gitmen gerektiğini doğruluyor,benim için;doğru olanı bile bile yapamadığım için suçlanmak,işte bu ancak aşkta olur.Git diyorum,gayet net söylüyorum.Düşüncelerim,hayallerim ve başka ne varsa hepsinden git.Zorundasın,gitmelisin.Vedalar yıkar geçer beni,sadece bir sabah uyanayım ki yoksun.Sen hiç olmamıştın,bari düşüncen de olmasın;ikiniz takılın başbaşa,beni bana bırakın.Benim neyim eksik desem sen,ama beni tamamlayan sen değilsin.Zaman,zaman zaman...Herkesin diline dolanmış bir zaman;yok neymiş unutacakmışım,ilerde gülecekmişim falan.Eğer zamanın böyle bir etkisi olsa çoktan olmaz mıydı?Düşündüm seni görmesem mesela,birdaha karşılaşamayacak kadar uzaklara gitsem;ama yine diyorum ki olmaz,çünkü sana seni gören gözlerim değil seni hisseden yüreğim kapıldı.
Zaman birşeye çare olmuyor,etkisini hafifletmiyor çoğu zaman.Herkesin söylediği bu işte;ama geçen onca zamandan sonra ve onca şey yaşamışken,hiç inanasım gelmiyor.Umarım doğrudur diyorum sadece,başka çarem yok.Ne kadar zaman bu,şimdiye kadar geçen zaman neyine yetmiyor hayat?
Keşke ben ben olmasaydım,ben gibi hissetmeseydim;duygusuz,duyarsız ve cimri bir herif olsaydım diyorum bazenleri.O zaman mutlu olamazdım tabi,hoş şimdi de ne mutluysam?
Olmamalıydı,mutluluk,sevgi,aşk;insanın hayatında bu kadar yer kaplamamalıydı bunlar,insanın temelinde bulunmamalıydı.Acaba dünya kurulup insanlar doğraken,bütün bu düzen başlar ve işlerken ters mi gitti birşeyler?Belki de şeytan insana aşık oldu,insana yaptıkları bir bir kendisine döndü;o da intikamını aldı,herkesi doyumsuzca aşık etti.
Ama aşk şeytan icadı değildir,o kadar da kötü değil.Çoğunuz bilmez etmez tabi,ama dünyada aşktan en nefret etmesi gereken adamlardan biri de bendim.Aşka küsmedim ben,belki de suratına tükürene şükretmek gibi bir cehaletti bu aşk,ama sanmıyorum.
Aşk iyi birşey ya,hani o çektiğin ızdırap,hafiften hata yapmışlık ve biraz da pişmanlık var ya;o herşeye bedel,sana bana bedel...
Zaman birşeye çare olmuyor,etkisini hafifletmiyor çoğu zaman.Herkesin söylediği bu işte;ama geçen onca zamandan sonra ve onca şey yaşamışken,hiç inanasım gelmiyor.Umarım doğrudur diyorum sadece,başka çarem yok.Ne kadar zaman bu,şimdiye kadar geçen zaman neyine yetmiyor hayat?
Keşke ben ben olmasaydım,ben gibi hissetmeseydim;duygusuz,duyarsız ve cimri bir herif olsaydım diyorum bazenleri.O zaman mutlu olamazdım tabi,hoş şimdi de ne mutluysam?
Olmamalıydı,mutluluk,sevgi,aşk;insanın hayatında bu kadar yer kaplamamalıydı bunlar,insanın temelinde bulunmamalıydı.Acaba dünya kurulup insanlar doğraken,bütün bu düzen başlar ve işlerken ters mi gitti birşeyler?Belki de şeytan insana aşık oldu,insana yaptıkları bir bir kendisine döndü;o da intikamını aldı,herkesi doyumsuzca aşık etti.
Ama aşk şeytan icadı değildir,o kadar da kötü değil.Çoğunuz bilmez etmez tabi,ama dünyada aşktan en nefret etmesi gereken adamlardan biri de bendim.Aşka küsmedim ben,belki de suratına tükürene şükretmek gibi bir cehaletti bu aşk,ama sanmıyorum.
Aşk iyi birşey ya,hani o çektiğin ızdırap,hafiften hata yapmışlık ve biraz da pişmanlık var ya;o herşeye bedel,sana bana bedel...
0 Yorum:
Yorum Gönder