Şahsına Münasır

Bugünkü şu veli toplantısı,ve Türkçe öğretmeninin sözleri;herşey çok manidar aslında,hayatın önceden planlanılmış bir senaryo olduğunun en derin kanıtı gibi bunlar.Haksız değil bana göre,şahsına münasır bir kişilik olduğum çevremdeki çoğunlukça doğrulanılmış bir gerçektir;lakin o bu lafı bir takdir vesilesi olarak söylemiş bulunsa da bu zannedildiği gibi olumlu birşey olmanın çok daha dışında.

Denk,eşdeğer vb kavramlar,bunlar bana çok uzak ve dolayısıyla insanlar da.Düşünce tarzım,düşünce yapım ve bakış açıma uyum sağlayabilecek statüde bir kişilik olmadıkça hep bir parça anlaşılmaz kaçıyorum.Özellikle de her insanın iletişimdeki çatışma noktalarının en büyükleri arasında yer alabilecek olan duygular hususunda,bunlardan en önemlisi de hiç şüphesiz ki aşk elbet.

İçimdeki aşk anlayışının insanlarla bütünleşmesi ve aşkımın içindeki o yoğunluk,ciddiyet ve olgunluk kavramlarının insanların yürekleriyle pekişmesini sağlamak dolayısıyla yazdığım kitap bile bu yönde beklediğim anlamda pek de bir sonuç sağlayamamış gibi gözüküyor.Ben de böyleyim işte;atsan atılmaz,satsan satılmaz.Ne yaparsın,öylesine bir misilleme gibi yaşayıp gidiyoruz.Gariptir lakin türünün tek örneği diyen bile oldu,buna sevinmek değil de üzülmemek elde değil...

0 Yorum:

Yorum Gönder