Ferah Yel
Bugüne kadar hep içimi üşüten rüzgar,bugün usul bir serinlikle karşıma çıktı nasılsa.Çevremden yükselen onca düşünceye karşı benim o kanıtlanılamayacak inancım,şükür ki herkese inat haklı çıktım yine.Asla yer vermedim içimde şüpheye,şüphe etmek açık bir intihar sayılırdı;aldırış etmedim şüphe edenlere,inanarak birşey kaybetmezdim.Haklı çıkmak son derece mükemmel birşey aslında,bir kere en başta özgüveninizi,umudunuzu ve yaşama bağlılığınızı oluşturuyor.Yaşamak,direnmek için küçük bir sebep daha işte;günkü ben haklı çıktım,herkesi karşıma aldım ama haklı çıktım.Demek ki gerçekten de doğru yoldayım,gerçekten olması gerekeni yapıyorum ha?
Payıma düşeni yaptım,beni ben yapanı;kendimi kanıtladım bir kere,başkalarına ve kendime.Artık gözüm kapalı bile yürürüm ben bu yollarda,çizgimi tutturdum ne de olsa.Kendinden şüphen olmayacak asla,bak o zaman nasıl rahatsın.Hala zaman zaman içimi kemiren şeyler var tabi,aşk gibi,yalnızlık gibi;ama bunu normal karşılıyorum,lakin bugünlük hepsine bir ara veriyorum.
Yalnızlık dediysem abartmayalım,sarılacak,hissedecek birisi lazım sadece;eş dost gibi değil dedaha başka birşeyler sanki.Şuan için o kadar batmıyor,çünkü bu da beni ben yapıyor;yaşadığım,yaşattığım,hissettiğim ve düşündüğüm herşey aslında tam da olmak istediğim adam yapıyor beni.Kabul,gündelikte gerçek kimliğimi kullanmıyorum fazlaca,yani en azından bugüne kadar kullanmıyordum.Herkes kimliğini,olması gerekeni ararmış sözde ben yaşlarda,şayet eğer ki doğruysa ben çoktan buldum...
Kendinle gurur duymak gibisinden düşünmeyelim bunu,sadece her ne olursa olsun doğru yolda olduğumu bildiğimden bütün dış etkenler etkisini yitiriyor bir süre sonra;sonrasındaysa geriye kalan,biraz aşk,biraz insanlık...
Payıma düşeni yaptım,beni ben yapanı;kendimi kanıtladım bir kere,başkalarına ve kendime.Artık gözüm kapalı bile yürürüm ben bu yollarda,çizgimi tutturdum ne de olsa.Kendinden şüphen olmayacak asla,bak o zaman nasıl rahatsın.Hala zaman zaman içimi kemiren şeyler var tabi,aşk gibi,yalnızlık gibi;ama bunu normal karşılıyorum,lakin bugünlük hepsine bir ara veriyorum.
Yalnızlık dediysem abartmayalım,sarılacak,hissedecek birisi lazım sadece;eş dost gibi değil dedaha başka birşeyler sanki.Şuan için o kadar batmıyor,çünkü bu da beni ben yapıyor;yaşadığım,yaşattığım,hissettiğim ve düşündüğüm herşey aslında tam da olmak istediğim adam yapıyor beni.Kabul,gündelikte gerçek kimliğimi kullanmıyorum fazlaca,yani en azından bugüne kadar kullanmıyordum.Herkes kimliğini,olması gerekeni ararmış sözde ben yaşlarda,şayet eğer ki doğruysa ben çoktan buldum...
Kendinle gurur duymak gibisinden düşünmeyelim bunu,sadece her ne olursa olsun doğru yolda olduğumu bildiğimden bütün dış etkenler etkisini yitiriyor bir süre sonra;sonrasındaysa geriye kalan,biraz aşk,biraz insanlık...
0 Yorum:
Yorum Gönder