Hiç & Yok

Hiç ile yok,birbirinden berbat iki kelime.Üstelik aralarında sadece tek bir fark var,bütün diğer farkları katlayan tek ve koca bir fark.Yok,şuan olmayan anlamı taşırken;hiç,asla olmamış ve olmayacak anlamı taşır.Benim hayatımı yok eden de bunlardı işte,olmayanlar ve olamayacaklar.Olmadıkları yetmezmiş gibi birde asla olamayacakları var ya,işte size en basitinden bir intihar sebebi.Yok işte yok,al işte inkâr falan etmiyorum.Gerçeği hep biliyordum ben,hep kabulleniyordum da;ama zor,her defasında en zor şekilde.Giderek direncim kırılıyor,böyle zayıflaya zayıflaya en sonunda bitmekten korkuyorum.Herkes bitecek tabi,ama bu bitiş başka bitiş.Bu bitiş öyle bir bitiş ki;yok olmak varken bir anda hiç oluyorsunuz,sanki hiç olmamış gibi.Bu hissi anlamak güç belki,ya da hissetmek;ama böyle birşey var be,acı olan da bu zaten.Belki herşeyi kabullenirim,ama bunu kabullenemem ben.O kadar şey yaşayıp hala hiçbirşey olmamış gibi yaşamak,ya da tüm bir yaşamı sanki hiç yaşanmamış gibi çöpe atmak benlik değil.

Ben mazinin adamıyım,geçmişte kaybolmak,geçmişle boğuşmak için varım.O her ne kadar bana acı çektirirse çektirsin bir geçmişim var,bunu kaybedemem.İşte bu yüzden unutmak istemiyorum,anladınız mı?Hayır anladığınızı sanmıyorum,çünkü ne mutlu ki pek çoğunuz geçmişinizi kaybetmeye zorunlu olmadınız ve olmayacaksınız.
Ben ise unutmak zorundayım,kendim,başkaları ve diğerleri için.Mecbur muyum ben buna,hayallerimi oluşturan o tek kişi için bütün gerçekliğimi sarsmaya ve kendimi yalanlarla mutlu kılma çabası içine girmeye?

0 Yorum:

Yorum Gönder