Anlamaya Çalışma

Ne kadar da saçmadır anlamaya çalışmak;oysa anlayabiliyorsan diretmezsin.Bunu herkes için söylüyorum,bu yazımı okuyan pek çoğunuz üzerine alınıp gelmesin yamacıma.Anlaşılmak da kötü bir diğer tarafta,anlayan için tabi;anlayabiliyorsa yaşamış,yaşadıysa da yanmış demektir.Bilemediler beni düşünen insanlar,beni bırakıp gitmeyi,kendi kendime yüzleşmem gerektiğini.Şu durum,adı her ne ise işte;yardım edilemez buna,hatta bazen yardımlar dahi yol açabilir felaketlere.Rüzgarla savaşım bu benim,ben onunla fırtına gibi eserken insanları dalgasına çekip dört bir yana uçuşturmasına seyirci kalamam,bunu yapamam.Hani kavgaların klasik bir sözü vardır ya''Adamsan tek gel!'',işte bu da aynı mevzu bir bakıma.Bu güne kadar hep iyi insanlara denk geldim çok şükür,ama şu an öyle bir durumdayım ki arkamda bir güvence yok,her yanım doludizgin bir boşluk.

Birilerine güvenerek hareket etmek benim işim değil,bariz bir risk gibi bu.Şahlanmak da,dibe inmek de kendi kendime.Keşke sevdiğimiz insanların hayatlarına müdahale edip onları koruyabilseydik demişiszdir hepimiz,ama eğer öyle olsaydı kimse kendisi olmazdı.Kavga dövüş bilmedik biz,haytalık,serserilik ve benzeri;bir dönem bu maskeyi de takınmaya çalıştım,lakin beni bilen hemen anlıyordu bunun sahte bir kimlik olduğunu.
Şimdi ise öyle böyle,her yönüyle ben olan bir ben yürüyor sokağın ortasında.Arkasına asla bakmadan,gram olsun şüphe barındırmadan;ama rahat da değil,dağlar kadar gergin ve bir o kadar yorgun...

0 Yorum:

Yorum Gönder