Birşeyim Yok

Yazacak,yaşayacak,yaşatacak hiç birşeyim yok.Uzun zamandır yazmayı kestim/azalttım.Yazabileceğim tek şey bendim,ben,ben,ben...Artık sıkıldım kendimden,delicesine bıkkınlık duyuyorum herşeye.Kendimi değil de onu yazsam mesela,ama o da saçma;sen burada ömrünü yazıyorsun,ne değişen birşey ne de kazandığın birşey.Boşa debeleniyorum bana kalırsa,ne anlaşılıyorum,ne amacıma ulaşıyorum,ne de biraz olsun takdir görüyorum.

Şimdi bana yaşlı gibi konuştuğumu söyleyebilir bazılarınız;ama bir noktadan sonra sevgi istiyor insan,yanında hissedeceği,aşkını elde edeceği,onu mutlu ve güçü kılacak birilerini.Ya da sadece anlaşılmak;ama öyle normal bir anlayış değil,hissediş mesela.Hissedilmek istiyorum,tek bir dokunuşta bile bütün ruhumu çözümleyebilecek birisi.En çok da beni benden uzak tutacak,benim kendi kendimi kapatıp karanlıkta boğulmamı engelleyecek ve hislerimi dizginleyecek.

İmkansızı mı istiyorum,yoksa ben mi imkansızım?Keşke herkesin herşeye imkanı olsa;mutluluğa,özgürlüğe,sağlığa ve çok dahasına mesela.Sanırım bizde bir terslik,öyle kihep en uzaktayız;kimilerine göre ulaşılmazken,aslında ulaşamayan bizleriz.Zirve dedikleri dibimiz oldu,sanırım dünya tersine döndü.Neymiş efendim üst seviyedeymişim,iltifat ediyorsun eyvallah ama bilmiyorsun...

0 Yorum:

Yorum Gönder