Bencil Bensem
Günler sonra yine ağzımı bozmanın vakti geldi de geçiyor bile.Yine aynı dangalak sürüsü,baş etmekte güçlük çekiyorum doğrusu.En nefret ettiğim laflardan biri de''Ben seni anlıyorum!''olmuştur şu zamana kadar,zaten beni yanlış tanıyanların pek çoğu da bu beni sözde anlayanların arasından çıktı bir bakıma.
Dostum siz beni tanımıyorsunuz,anlamanız ne mümkün;oysa ben biraz olsun tanıdığınızı sanırdım,bugün ki onu da anlamış olduk meğersem.Eğer beraber geçen şu kadar senemizden sonra dahi benim öyle bir düşünce yapısında olabileceğim aklınızın ucundan bile geçiyorsa hepinize yazıklar olsun!
Ben bugüne kadar hep başkalarına öncelik verdim,yeri geldi onlar için yaşadım;asla pişman olmadım ama,bir gün olsun ki arkama dönüp bakmadım bile.Hatta bazıları kendime değer vermediğimi bile düşündü;oysa ki ben kendime vereceğim değeri başkalarında bulanlardandım sadece.Bugüne kadarki tek amacım iyilik,mutluluk ve sevgi oldu çok şükür,o yüzden bir Allah'ın kulu da gelip kötü olduğumu söyleyemedi.Arkamdan konuşanlar vardı tabi,ama onlar zaten geride kalmışlardı.
Bugün bazılarının bana yapmış olduğu muamele ise bariz ve aşırı derecede bir ciddiyetsizlikten ibaretti sadece.Düşünmek için gerekli altyapıya veya o altyapıyı kullanması gerektiği bilincine sahip olmayan bazı isim veremediğim ucubelerin attığı basit laflardı olanlar.
Normalde takmazdım,tıpkı herzaman olduğu gibi;ama bu adamlar gelip geçen herifler değildi,ciğerini bildiğim ve ciğerimi bilmesi gereken adamlardı.Beni bu denli yanlış tanıyabilme becerileri de değil mesele,asıl mesele o ki bu adamlara''dostum!''demiş olmam.
Ben birisinin mutsuzluğu ile mutsuz olacak bir insan değilim,hiç kimse ile;beni kendileriyle karıştırmasınlar,insan nedir,insanlık nedir bilirim ben.Öyle bir hayal gücü var ki bu aşşağılık heriflerin,hayran kalmamak elde değil;
Benim uğruna yandığım insanların içi yanınca benim de kendileri gibi çakallık yapıp bundan istifade edeceğim düşüncesindeler.Ben ki sizin kadar''akıllı uslu''olamadım tabi,saçmalıklar,aptallıklar yaptım bazen,bile bile yaptım.Pişman olmadım tabi bunlardan,ama sizin için aynı şeyi söyleyemem;pişman olacaksınız,olmalısınız...
Dostum siz beni tanımıyorsunuz,anlamanız ne mümkün;oysa ben biraz olsun tanıdığınızı sanırdım,bugün ki onu da anlamış olduk meğersem.Eğer beraber geçen şu kadar senemizden sonra dahi benim öyle bir düşünce yapısında olabileceğim aklınızın ucundan bile geçiyorsa hepinize yazıklar olsun!
Ben bugüne kadar hep başkalarına öncelik verdim,yeri geldi onlar için yaşadım;asla pişman olmadım ama,bir gün olsun ki arkama dönüp bakmadım bile.Hatta bazıları kendime değer vermediğimi bile düşündü;oysa ki ben kendime vereceğim değeri başkalarında bulanlardandım sadece.Bugüne kadarki tek amacım iyilik,mutluluk ve sevgi oldu çok şükür,o yüzden bir Allah'ın kulu da gelip kötü olduğumu söyleyemedi.Arkamdan konuşanlar vardı tabi,ama onlar zaten geride kalmışlardı.
Bugün bazılarının bana yapmış olduğu muamele ise bariz ve aşırı derecede bir ciddiyetsizlikten ibaretti sadece.Düşünmek için gerekli altyapıya veya o altyapıyı kullanması gerektiği bilincine sahip olmayan bazı isim veremediğim ucubelerin attığı basit laflardı olanlar.
Normalde takmazdım,tıpkı herzaman olduğu gibi;ama bu adamlar gelip geçen herifler değildi,ciğerini bildiğim ve ciğerimi bilmesi gereken adamlardı.Beni bu denli yanlış tanıyabilme becerileri de değil mesele,asıl mesele o ki bu adamlara''dostum!''demiş olmam.
Ben birisinin mutsuzluğu ile mutsuz olacak bir insan değilim,hiç kimse ile;beni kendileriyle karıştırmasınlar,insan nedir,insanlık nedir bilirim ben.Öyle bir hayal gücü var ki bu aşşağılık heriflerin,hayran kalmamak elde değil;
Benim uğruna yandığım insanların içi yanınca benim de kendileri gibi çakallık yapıp bundan istifade edeceğim düşüncesindeler.Ben ki sizin kadar''akıllı uslu''olamadım tabi,saçmalıklar,aptallıklar yaptım bazen,bile bile yaptım.Pişman olmadım tabi bunlardan,ama sizin için aynı şeyi söyleyemem;pişman olacaksınız,olmalısınız...
0 Yorum:
Yorum Gönder