Davulun Sesi

Uzaktan hep güzel gelir davulun sesi.Şu dünyada kim anlayabilmiş ki seveni,kim bilebilmiş ki birinin halini?Belki de tek sorunum budur ha?İnsanlara yakın gibi,onların arasındanmış gibi hissetmek için takmış olduğum onlarca maske;evde,okulda ve her yerde.İnsanlara uyum sağlamak uğruna kişiliğimden olağanca bir taviz veriyorum;kabadayı oluyorum ki çekinsinler,çapkın davranıyorum ki unuttu desinler,şapşal ve esprili davranıyorum ki hala mutlu ve hala o eski ben olduğuma inansınlar.Biraz da uzak tutmak istiyorum insanları,sevenlerimi ve hasımlarımı.Zayıf noktamı bilmesinler,zayıf olduğumu hissetmesinler,yardım etmeye çalışmasın ve beni düşünmesinler dostlarım;saldırıya geçmesin,heybetli duruşumun gölgesini düşürmesin,insanların bana olan inancını kaybettirmesin düşmanlarım.

Düşmanlarım diyorum insanlar da beni düşman dolu sanıyor;aslında herkes dostum arkadaşım,ama ben kimin ne olduğunu gayet iyi biliyorum.Çok eski bir laf vardır,der ki''Düşmanını dostundan yakın tut!'';ben bunu bilir bunu uygularım arkadaş,bu yüzden arkamdan çevirilen her türlü dolaptan haberim oldu.Haberim vardı ama engellemedim pek çoğunu,sırf kendime bir istihbarat oluşturup olası olumsuzluklara tedbir almak için...

Ama şu dünyada kimse beni anlayamadı;yaşıtlarım ya da her neyse,hiçbiri beni anlayamadı ve benim gibi yaşayamadı şu hayatı.Herkes olgun olduğumu söylüyor,yaşlarca büyük pek çok insandan işitiyorum bunu;boşversene sen,ne işime yarıyor ki bu?Maskeli veya maskesiz,alayına yalnızım sanırım.Bu kadar zor olmamalı ya anlaşılmak,bulunmaz hint kumaşı değilim ya ben☺Sanırım tek sorun derin olmam,yüzeysel yaşayıp yüzeysel bakamıyorum;ne aşka,ne hayata ne de insanlara...

0 Yorum:

Yorum Gönder