Sınıf Meclisi
Sözüm meclisten dışarı değil,aksine;
Sizler,aslında size diyecek hiçbir söz bulamıyorum bile.Siz,hiç büyümediniz-pek çoğunuz-;asla bir hissi en derininden hissedemediniz.Zaten bu yüzden değil mi beni/bizi anlamadığınız,bu sonsuz saçmalıklarınız.Bu saatten sonra size karşı diyebileceğim veya yapabileceğim en ufak birşey yok,olan oldu.Neden böylesiniz be gençler,bırakın bu işleri.Biliyorum,hepiniz değilseniz bile pek çoğunuz benim/onun iyiliğini düşünüyorsunuz;öyleyse neden böyle?Bırakın,beni bana;onu ona.Size kızmıyorum bile,kötü bir niyetiniz yoktu.Ama uyarmadan edemeyeceğim;birdaha bu tarz küçük düşürücü tavırlara asla başvurmayın;aksi takdirde sizi kesip biçecek halim yok,ama ben de bilirim kalp kırmayı.Belki benim kalbimi kırmadınız,ama o;onun üstüne gitmeyin,zaten ben yeterince gittim galiba.Bana destek olmayın,yardım etmeye de çalışmayın;ama o,hepiniz destek olun ona.Sakın,hiçbir şekilde onu bu meseleler hakkında ikna etmek gibi çabalara kalkışmayın,ya da merakınızı onu sorgulayarak gidermeye çalışmayın.Eğer illa birşey öğrenmek istiyorsanız;aramızda hallettik biz.