Çoktu
Seni ne kadar sevdiğimi tam olarak bilemedin,keşke bilseydin.Senin için Alptuğ dediğin o çocuktan öteye gidemedim hiç.Peki sana nasıl gösterebilirdim sevgimin büyüklüğünü,gaşiba bunun için tek yol ölmekti.Başka çağresi olmaması çok ilginçti,ama kanım ısınmıştı ölüme;bu yüzden bir çağresizlikten öteydi bu,hatta başlı başına bir çağreydi bu.Böyle çağre olur muydu;gitmekti bu,kavuşmak değildi sonu.Sen olsan ne yaparsın;gitmeyi mi tercih ederdin,yoksa hiç gerçekleşmeyecek bir birlikteliği acı içinde beklemek mi?Cevap veremiyorsun değil mi,ben de.3 günde bütün bir hayatı,insanı ve aşkı tam olarak tanımlamış ve yaşamış biri olarak söylüyorum;gitmek gitmektir işte,hepsi bu.Gitmek şu anda olduğundan daha ötesini de getirmeyecek,şu an olduğundan daha kötüye de götürmeyecek.Madem ki öyle;gitmek bir çağre değildir,gitmek bir hiçtir.Ama hiç olan birşeyi yapamaz ki insanlar,öyleyse nasıl gidiyorlar?Bu sorunun cevabı çok karmaşık;giden gidiyor-tıpkı sen gibi-,kalan kalıyor-tıpkı ben gibi-Yani şunu diyebilir miyiz;hayat sadece iki insandan ibaret,olmayan sen ve bekleyen ben...