Görece

Belkide bütün inançlarım sarsıldı,tümüyle inandığım birşeyin bile göreceli olduğunu gördüm;aynı anda defalarca.Göreceli birşeye inanmak,hayatı ona göre yaşmak kendini yaşamak değilmidir aslında.Madem ki kendini yaşıyorsun,hiçbirşey değilmidir öyleyse göreceli dediklerin;bunlar hiçbirşeyse ''görece'' aslında olan birşeyi bir hiç haline getirmez mi?Mesela bilim,herkes tarafından aynı kabul edilir-en azından pek çoğu tarafından-,ama öznel yargılar bilimsel değildir.Peki herşey göreceliyse insan da göreceli midir?Evet,insan da göreceli,değişken ve her zaman da farklıdır.Herşey bu kadar farklı,değişken ve göreceli olabiliyorsa ve aralarında bir çeşit uyum varsa ''eş''diye tabir ettiklerimiz nedir?Hiçbirşey birşeyin eşi değildir öyleyse,ya da daha karmaşık bir açıdan bakmak gerekirse;hiçbir duygu ve his de yaşanılır değildir aslında,ama yaşıyoruz.İşin düğümü de burada bitiyor işte;duygular görecelidir belki,ama yaşanışları hep aynıdır ve eşittir.Bu tıpkı acı gibidir,herkesin acı duyduğu şeyler farklıdır fakat herkes de aynı şeyi hisseder aslında.İç hayatımızdakileri ve düşüncelerimizi dışa uyarlarken bu yüzden sıkıntı çekeriz,bir de bizi anlayamayanlar çıkarsa iyice soğuruz hayattan.Hayat da görecelidir,öyleyse diğer herşeyin göreceli olması son derece muhtemeldir;peki ya yaşanmayan fakat içten içe hissedilenler?6.his gerçek midir sizce,bence 6.his görecenin tahminle birleşimidir.Eğer 6.his geleceği hissetmek şeklinde tanımlanıyorsa da mutlaka değişkendir fakat bunun yaşanılan birşey değil de bir his olması aslında onun yaşanılan birşey olmadığını ve ''hayat'' kavramına kısmi bir şekilde bağlı olduğunu gösterir,hayat göreceliyse de 6.his kısmi görecelidir demektir.Daha görece var mıdır sorusunu çözememişken soruyorum,kısmi görece var mıdır?

Ohh,uzun süre aradan sonra böyle bir paradoks yaratmak iyi geldi doğrusu,TAKİPTE KALIN!!! ☺