Geceler
Tek dileğim şu lanet gecelerde sessizce kaybolmak,sanki hiç olmamış gibi.Gücüm yetmiyor hiçbirşeye;ne yaşamaya,ne ağlamaya,ne de sana.Ama umut var,hem de fazlasıyla.Kötü olan da bu ya,gerçekleşmeyecek birşeye karşı beslediğim heveslerim beni daha da büyük bir mahvoluşun kıyısına sürüklüyor.Karanlık çökünce bile bir başka canlanıyorsun zihnimde.Seni kaybetmek mi?Asla,ama eğer kaybedersem-arkadaş veya sevgili olarak-kendimi hiçbir şartla affetmem.Ölür giderim siyah koridorlarda,kimse kalmaz umurumda.Biterim;senin yokluğun beni,ben ise kendimi bitiririm.Bitmekten korkum yok,acıdan da asla.Bu yürek neler kaldırdı bir bilsen,bilemezsin;bilme,dayanamazsın.Benim 2. korkum sensin;sana birşey olması ve senin bana yapabileceklerin;işte tek kaldıramayacağım şey de bu...