Boşa Yazıyorum
Boşa yazdığım kanaatine varmaya başladım şu sıralar.Ben yazıyorum,siz okuyorsunuz ve sonra da çekip gidiyorsunuz.Her iki amacıma da ulaşamadım;ne mutluluğa kavuştum,ne de anlaşıldım.Hepiniz okuyup gidiyor ve sıradan hayatlarınıza devam ediyorsunuz,ben ise okuduğunuz yazılardan ibaret kalıyorum.Ama ben ne bir tiyatro oyunu ne de bir sinema filmiyim;inanması zor da olsa ben gerçeğim.Ne mi istiyorum;belki biraz saygı,biraz anlayış ya da küçük çaplı destekler.Sonra da düşünüyorum nasıl destek olabilirsiniz diye,cevap yok.Ama birisi de çıksa dese ki haklısın,ya da sana inanıyorum.Benim gibi birileri olmalı şu koca tepside,ya da yuvarlak mı demeliyim?Birileri vardır aranızdan,yoksa boşa tüm bu satırlar.Yönetim sayfasını açıp o günlük 80-90 okuyucu sayısına bakınca anlaşıldığımı ve birilerinin bu savaşta veya hikayede benim arkamda olduğunu sanıyorum,yanılıyor muyum?Eğer benim gibi düşünen veya yaşayan varsa bana ulaşsın,hoşuma gider muhabbet etmek.