En Azından
Olmuyorsa olmuyor,zorlasan bile nafile.Madem ki bir çıkış yolu yok,en azından yok olmak yerine eskiye dönebiliriz.Benim için ne değişecek,ben yine aynı ben.Ben yine de sevmeye devam edeceğim,sen de biliyorsun.Ama hayatımda bulunmamandansa sınıf arkadaşı olarak bulunmanı tercih ederim.Herşeyi feda edebilirim belki,ama seni asla.Kim bilir günü gelir anlatırsın;bir adam vardı,gerçekten severdi.Bu bile yeter bana,hem de fazlasıyla.Ne mutlu ki senin hayatında bir yer edinebildiysem,aksi takdirde Fettah Can misali;yalanlar cumhurriyeti(http://www.youtube.com/watch?v=WRiIV9VwJAY)Aşk budur belkide,ne koşulda ve ne şekilde olursa olsun sonsuz ve kusursuz bir biçimde sevmektir.Önceki çoğu yazımı okursan da dikkatini çekeceği gibi hep temeli sen odaklısın.Ben aslında kendimde bahsedecektim burada,sonra sen ben oldun birden.İnsanlar inandı,sana ve bana;bize inandı.Hatta ben bile inandım bazen,bazen beynimi uyuşturdum kendime yalan söyledim,bazen ise gerçekler çarptı yüzüme,o herkesin övgüyle bahsettiği düşüncelerim ve yazılarım beni yaşatmaktan çok beni öldürmeye başladı.Ama vazgeçmem,vezgeçmek için aşık olmadım;peki neden mi?SEN