Haklıymışım
Yaa,bak haklıymışım işte korkmakta.Cuma günü göklerde gibiydim,şimdi ise yerin dibindeyim.Cumadan pazara arada sadece bir gün,cumartesi;o gün ise tam bir muamma.İşte sana 3 günlük dünya,işte sana doğum ve ölüm,işte sana ben,işte sana aşk.Hepsi sadece bu 72 saat içerisinde gerçekleşti,normalde bunun için yıllar gerekiyordu;ama sen,bana belkide 1 saniyeden kısa sürede yaşattın tüm bunları.Sana teşekkür mü etmeli,ardından ağıt mı yakmalı?Yoktan var eden Allah ise,sen de var olanı yok ediyorsun.Sana kızgın değilim,ya da kimseye veya hiçbirşeye;sadece kendimi nereye atacağımı şaşırdım.Kendimi ölmemek için zor tutuyorum,hem de sebepsiz yere.Diyeceksindir;''Madem sebebi yok,neden tutuyorsun?''İnan bana ben de öyle düşünüyorum,sadece bazı şeylerin değişip değişmeyeceğini görmek için zamanı kolluyorum.Hayalleri yaşayamamaktansa gerçeğe ölmek mi daha iyidir,yoksa tek çare beklemek midir?Bekleyeceksek nereye kadar peki;herşey ne zaman normale dönecek,ya da ne zaman son buacak tüm bu hayat?Bu kadar bilinmezin içinde inatla yaşamak nedir bilemezsin;bilme de zaten,acı çekersin.