Neden

Sana ısrar etmek veya sorgulamak değil amacım.Ama neden söylemedin bana?Ben sana güvenmiştim,ne olursa olsun bana doğruyu mutlaka söylersin diyeç.Neden bunu direk bana kendin söylemek yerine başkalarından duymamı tercih ettin?İnan bana daha da zorlaştırıyorsun,en azından senden duymak daha iyi olurdu.Zaten tahmin etmiştim,denemeye bile çekindiğinden belliydi.Ama tahmin etmiş ve kendimi hazırlamış olmama rağmen yine de hazırlıksız yakalandım.Senden duymayı bile mi hak etmiyorum,bu kadar mı yani.Bana verebilecek bir cevabın yok değil mi,yok.
Eğer merak ediyorsan söyleyeyim,şu anda tamamen depresifim.İnan bana intiharı bile düşündüm,hatta planladım bile.Şimdilik böyle bir ihtimal neredeyse yok,ama kim bilir;bugün,yarın birşeyler olur.Yanlış anlama,eğer ki böyle birşey olursa bunun suçlusu asla sen değilsin;bu da tıpkı diğer herşey gibi benim suçum,ve diğer herşey gibi olmayan bir suç bu.Senden birşey istiyorum,küçücük birşey;yarın bana neyi neden yaptığını ve ne hissettiğini anlatmanı.Sana birşey demeyeceğim,hem ne diyebilirim.Belkide diyebilecek birşeyim vardır,sana diyebileceğim tek şey;mutluluklar.Umarım benim bile mutlu edemeyeceğim kadar mutlu olursun tüm hayatın boyunca,ve yine umarım benim bile sevemeyeceğim kadar çok sevilirsin hayatta...

İşte bu da son şarkım
Yaşamak hüner değil,seninle ölmek istiyorum!