Umarım 2014 senin yılın olur.Aslında ikimizin yılı olmasını dilerdi gönlüm;ama ikimizin olamıyorsa,en azından senin olur fena mı? Sana söylemiyorum,nasıl olsa farkındasındır;seni seviyorum.Kendin de söylersin''Beni ne kadar sevdiğini biliyorum!''Ama inan bana;ne kadar sevdiğimi tahmin dahi edemezsin.Son zamanlarda yine o lanet ettiğim saçma bana dönüştüm,çünkü şüphelenmemeliydi birileri.İnan bana denedim,çok denedim bu aşkı bitirmeyi,bir son vermeyi;ama asla istemedim.Hoş,isteyerek deneseydim bile olmayacaktı,hala

Siz bugün yılbaşı mı yılsonu mu diye tartışa durun,ben anlatıma geçeyim; Bugün yine aynı,diğerlerinden tek bir farkı var;bugün matem serbest.Bilirsiniz,sıradan bir günde ağlarsanız garip kaçar,ama özel bir günde kederlenirseniz herkes bunun mutlu bir hüzün olduğunu düşünür.Yani yine anlayacağınız,bugün bayağı kederleneceğim.Şarkıda da dediği gibi''Sevda bahçelerinin,çiçekleri hep soldu.Hiç ayrılamam derken,kavuşmak hayal oldu.''Herkesin yeni yılı kutlu olsun,nice senelere.Bana gelince;benim için yılın

Bu girdi otomatik zamana programlanmış bir girdidir,bunu okuduğunuza göre artık 2014 yılındasınız.Nasıl,eğleniyor musunuz bari?Umarım herkes mutludur şu anda,en başta da o.Mutsuz olanlara bir önerim olacak;ben bütün gece Twitter'da olacağım,dertleşmeye beklerim.Herbirinizin ne kadar da mutlu anıları vardır kimbilir bu güne dair;belki tombalada birinci oldunuz,ya da yeni yıla sevdiğiniz kişiyle girdiniz.Nasıl,mutlu birşey mi yeni yıla sevdiğinizle girmek?Eminim mülkemmeldir,size mutluluklar dilerim

Bu okuyacaklarınız çeşitli yanlış anlaşılma ve önyargılarn önüne geçmek amaçlıdır,yakın çevremdeki kişiler için yazılmıştır; Öncelikle üstüne basa basa belirtmek isterim ki;bitmiş birşey yok-en azından bende-Böyle bir tutuma varabilmiş olmanız son derece hayret verici ve aynı zamanda da sinir bozucu.Ben gerçekten de birşeyi veya bir kimseyi böylesine sanki hiçbirşey olmamışcasına silip atabilecek birisi miyim?Beni gerçekten yanlış tanımış olmalısınız.Ayrıca sizce

Ahh,canımın ne kadar yandığını tahmin bile edemezsiniz.Sebep aynı şeyler işte,pek çoğunuzun bildiği.Artık acı dahi hissedemiyorum,ve daha birçok şeyi.Artık her günü birbirine bağlamaktan bıktım,birşeylerin bitmesi gerek;bu bazen bir ömür olur,bazen ise bir hayat.İkisi eş anlamlı değil,hatta zıt da sayılır biryerde.Herşeyden vazgeçmek bir özgürlük müdür,aksine bir tutsaklık mı?Son ise son,gururumuzla çeker gideriz.Her gün ölü gibi yaşamak da var,anlamlı bir ölüm

Boşa yazdığım kanaatine varmaya başladım şu sıralar.Ben yazıyorum,siz okuyorsunuz ve sonra da çekip gidiyorsunuz.Her iki amacıma da ulaşamadım;ne mutluluğa kavuştum,ne de anlaşıldım.Hepiniz okuyup gidiyor ve sıradan hayatlarınıza devam ediyorsunuz,ben ise okuduğunuz yazılardan ibaret kalıyorum.Ama ben ne bir tiyatro oyunu ne de bir sinema filmiyim;inanması zor da olsa ben gerçeğim.Ne mi istiyorum;belki biraz saygı,biraz anlayış ya da küçük çaplı

Ben ister miydim ki karanlığa gömülüp yeni günün doğmamasını dilemeyi,ya da bunca süre sonra yine akıllarınızdaki o saçma ve yalan bana dönüşmeyi.Herşey değişmişken ve sıfırdan başlayabilmişken böylesine bir geri dönüş yapmak elbette benim isteğim değildi.Ama madem ki yine o eski bana dönüştüm,hakkını vererek yaşatacağım bu hayatı;elbette diğerleri de bundan nasibini alacak.Biliyorum rahatsız olacak ve adeta deliye dönüşecekler,ama bir

Şu son 6-7 aya bakıyorum da dostlar,herşeyimi kaybetmişim.Önceleri onu,sonra diğerlerini,sonra sağlığımı,sonra inancımı,sonra da düşlerimi kaybetmişim;işin en ilginç yanı da nedir biliyormusunuz,sonra onu bir daha ve sonra da bir defa daha kaybetmişim.Ben bir hiçim şimdilerde,sadece şarkılar ve yazılarım var.Bitmek bilmeyen bir yokluğum sanki,bir hiçin kayboluş hikayesi gibiyim.Değil ben,hayat bile anlamını yitirdi şu aralar.Artık herşey anlamsız,renksiz,tatsız ve herşey aynı.Ayırt edemiyorum

Bazen gereklidir vazgeçmek,ama mecburi değil.Bakarsınız ki herkese acı veriyor bu çaba,ya da önemli birşeyleri feda etmeyi gerektiriyor;tereddütsüz vazgeçersiniz o zaman.Sevmekten vazgçemezsiniz elbet,kimse bekleyemez bunu sizden;sadece beklemeyi,çaba göstermeyi bırakırsınız.Zamana bırakıp gidersiniz herşeyi,herkesi;artık siz bile umurunuzda değilsinizdir.Hiçbirşeyin olmadığını düşünün,tamamen bir boşluk;siz bile yoksunuzdur o boşlukta,çünkü zaten sizsinizdir o boşluk.İçinizdeki o bitmek tükenmek bilmediğini sandığınız karmaşa,yerini bitmesini beklediğiniz ama hiç bitmeyecek

Belkide bütün inançlarım sarsıldı,tümüyle inandığım birşeyin bile göreceli olduğunu gördüm;aynı anda defalarca.Göreceli birşeye inanmak,hayatı ona göre yaşmak kendini yaşamak değilmidir aslında.Madem ki kendini yaşıyorsun,hiçbirşey değilmidir öyleyse göreceli dediklerin;bunlar hiçbirşeyse ''görece'' aslında olan birşeyi bir hiç haline getirmez mi?Mesela bilim,herkes tarafından aynı kabul edilir-en azından pek çoğu tarafından-,ama öznel yargılar bilimsel değildir.Peki herşey göreceliyse insan da göreceli midir?Evet,insan da

Pek çok insan tanıdım,şansa bakın ki bunların pek çoğu insan demeye şahit ister nitelikte.En sinir bozucu olanı ise hayatlarımızı bu insanlara göre sürdürmemiz gerekmesi;kendi hayatımız olduğundan şüphem var doğrusu.Diğerlerinin koyduğu kurallara ve onların koyduğu düzene uymak zorunda tutuluyoruz,ve onların koyduğu bu düzene uymaz isek de adımız deli ya da piskopat oluyor.Bir de yeni birşey çıkartmışlar,saygı diye hitap ediyorlar

İşte sana yeni bir gün daha,sensiz bir gün.Yine yarını iple çekiyorum,öyle ya da böyle sen varsın içinde.Sen ki hem yarınım,hem bugünüm,hem de dünüm;sen ki her anım,sen ki her yanım.Yine bugün de tıpkı diğer her gün olduğu gibi sadece seni düşünüyorum.Zaten başka ne var ki düşünülmeye,yaşanılmaya değer.Seni yaşıyorum dediysem senin yaşadığın hayatı değil;bizzat seni yaşıyorum,hem de en derinimde.Ve yine

Yine,tıpkı diğer her gün,her saat ve her saniyede olduğu gibi seni arıyorum;sanki içimde biryerlerde kaybolmuş gibisin.Öylesine tuhaf ki,sürekli değişen bir durum;sorsan ne olduğu bile belli değil bunun.Olmayan birşeyi mi yaşıyorum diyorum bazen,ki olmayan birşeyi yaşamak ona umutlanmaktır aslında.Seni kaybetmiş gibiyim,dolaylı olarak kendimi de.Sürekli sana acı çektirip çektirmediğimi düşünüyorum,soramıyorum da sana.Hep senin yanında olmak,sana destek olmak istedim;şimdi böyle olunca

Artık hiç birşey kalmadı,ne konuşulacak ne de yazılacak.Artık tek gereken sen,tıpkı önceden de olduğu gibi.Seni ikna etmek için yapabileceğim çok şey var,bunları da zaman içinde göreceksin.Ama bu sefer de sen söyle,senin için ne yapabilirim?Dur,söylemeden önce küçük bir hatırlatma sana;herşeyi yaparım,söz veriyorum.Özellikle de son zamanlarda sana çok fazla söz verdiğimin farkındayım,ama ne yapayım;başka türlü kanıtlayamıyorum kendimi pek çok insana karşı,sen

İşte sen hariç kimsenin anlayamadığı ben; Senin için ‘ yasak ‘ dediler. Yasaklar çiğnenmek içindir, dedim. Senin için ‘ imkânsız ‘ dediler. Önemli olan imkânsızı başarmak, dedim. Senin için ‘ olmaz ‘ dediler. Dünya da olmayacak şey yok, dedim. Senin için ’ zor ‘ dediler. Kolay olsaydı değeri olmazdı, dedim. Onda bulduğun nedir ki ‘ dediler. Herkeste arayıp

Ben istemedim misafirim ol;gelen hep giderdi.Benim tek istediğim evimi sana açmaktı,kalbimi,ruhumu ve hayatımı sana teslim etmekti isteğim.Sen de onlardan olmamalıydın;gelip geri gidenlerden.Gitmemeliydin sen,kalmalıydın;bitmemeliydin sen,içimde yaşadığın.Böyle olmamalıydı;hayatıma öylece girip sonra da hiçbirşey olmamış gibi çekip gitmek yakışır mıydı sana?Sen ki bir kurşun;girerken hissetmiyordum,çıkarken acıtıyormuşsun.Olsun,bir şarkı sözü vardır;''Ölümden korksaydım,gelmezdim dünyaya;sevmezdim yine seni,kanmazdım hep aynı rüyaya;kurmazdım hayal,olmayacağını bile bile;yaşarken ölürüm ben

Hayatımda hiç bu kadar korkmamıştım biliyor musun;çünkü değerli denebilecek pek şey yoktu etrafımda.Korkuyorum senden,çünkü bana herşeyi yapabilirsin;tek bir kelimenle yok edip,tek bir gözyaşınla mahvedebilirsin beni.Sürekli kafamda bir karmaşa var;acaba kızdırdım mı,incittim mi diye.Artık senden gelecek en ufak bir tepki bile benim için büyük önem taşıyor.Ama en kötüsü de ne biliyor musun,o sana erişememek var ya;ne yaparsam yapayım hep

Ahh be güzel,gözlerine bakıp her yaş görüşümde bir tuhaf oluyor içim,soramıyorum da çekindiğimden.Lütfen söyle bana,nedir bu seni üzen,belki bir çağre buluruz belli mi olur.Söylemek istemeyebilirsin,problem yok;sadece seni böyle görmenin beni ne kadar yaraladığını bil.Orada senin canının acıması ve buna kayıtsız kalmak;berbat bir his.Yine söylüyorum;eğer benim yardım edebileceğim en ufak birşey olursa lütfen çekinme.Senin o bir damla gözyaşının hesabını

Söylemeden geçemeyeceğim;ben ne tuhaf bir adamım ya.Önce cesurca resimler çizip teklifler ediyorum sana,sonra da yüzüne dahi bakamıyorum.Ama bu normal,yani öyleymiş☺Nereden bilebilirdim,ben hiç aşık olmamıştım;sonra sen çıkageldin hayatıma,işte o günden beri seninim.Fark ettin mi şu son 7 günde neler oldu... Hani küçüksündür sürekli birşey istersin,o olunca da başka birşey;ama sonra büyürsün,anlarsın tek bir kişinin yeteceğini.Ya da birşeyi hor görürsün,değerini

İnsan kime sevgilim veya aşkım diye hitap eder?Herkesin sandığı şey bunun sadece karşılıklı bir ilişki yaşayanların kullandığı,ama öyle değil.Kime bağlıysa ona sevgilim der insan,kimin için yaşıyorsa;kimi kendinden öteye koyuyorsa,kimin için ölüyorsa ona der aşkım diye.Ne yani,şimdi siz sırf o kişi de size karşı aynı hisleri hissetmiyor diye onunla olan bağınızı koparıp onu kendinizden bile önemli tutmaktan vazgeçeceğinizi mi

Bilirsin,çizimim de yazım da iyi değildir;ama anladın beni,umarım.Seni zorlamıyorum,sadece zincirlerini koparmaya çalışıyorum.''Alış Sevilmeye'' adlı yazımda yazdıklarım da bunu açıklar nitelikte.Neden bu kadar uğraşıyorum dersen eğer;hem seni seviyorum,hem de kabul edeceğine inanıyorum.Şunu unutma ki;aşk konusunda hiçbir karar geri dönüşü olmayan kararlar değildir.Tamam,belki sen bana aşık değilsin;ama kim söylemiş aşkın sonradan oluşmayacağını?Bıkmadan tekrar söylüyorum;♥SENİ DELSİCESİNE SEVİYORUM♥Biliyorum,şu anda''Hiç mi vazgeçmeyeceksin?'' gibi

Seni sevdiğimi sana her fırsatta sana göstermekten veya sana olan sevgimi her an yaşamaktan asla vazgeçmedim ve zazgeçmeyeceğim;peki benim sana bu kadar belli ederek seni sevmem seni kızdırıyor mu?Hiç kızmayın hanımefendi,inadına aşığım;hayat döndüremedi beni bu yoldan;bir çift bakışın mı döndürecek.Evet,bana herşeyi yaptırabilirsin;çünkü ister sarhoşumsun de istersen de bana bağımlısın de,evet öyleyim.Bağımlı olmak güzel şey,sana bağımlı olmak.Varsın birgün kopar

Şu hayatta en çok kendimle hesaplaştım be güzel;sonu kötü bitebileceğini bilerek göze aldığım pek çok şeyi bile düşünüyorum,acaba hata mıydı diye.Ama biliyorum,biliyorum ki zihnimin bir oyunu bu,ben en doğrusunu yaptım.Tek hamlede düşünmeden yaptığım bunca şey,en başta da SEN;en azından denedim,denemesen bile.Her konuda kendimle hesaplaştım belki,ama bir konuda asla;hiçbirzaman sorgulamadım seni sevmemem gerektiğini veya sana fazla değer verdiğimi.Çünkü hiç

Her insan diğer insanda birşeyler arar;kimileri anlaşılsın ister,kimileri her haliyle beğenilsin,ve daha neler neler.Ben ise bunların hepsi,ve daha da fazlası;tıpkı şairin dediği gibi; Bilmiyorum ne vardı saçlarında Rüzgar mı delice eserdi, Gözlerim mi öyle görürdü yoksa Saçlarının her hali hoşuma giderdi. Ama yine başka bir şairin dediği gibi; ''Biz,ince bel,ela göz,sütun bacak için sevmedik be güzelim;gümbür gümbür bir

Çok kısa bir sürede çok şey yaşadık ikimiz de,sanırım şimdi birşeyler için vakit geldi.İşte sana sen,tamamen benim yazılarımla; Sana olan aşkımın haddi hesabı yok,karşılaştırabileceğin başka bir aşk yok.Umurumda değil tarafından sevilmek,senden gelecek olumlu bir karşılık.Senle beraber olmaktan çok seni düşünüyorum;varsın olmayalım beraber,ama sen üzülme başkaları tarafından.Kendim mi sen mi deseler,onlara vereceğim cevap;ben bir hiçliğim,beni var edecek ise sadece

Hadi susma,söyle içinden gelenleri;de ki sevmiyorum onu,hatta neredeyse nefret ediyorum,kızgınım da.De ki kızgınım,bana yalan söylüyor;ben ona inanmadım oysa,kimse kimseyi böylesine sevemezdi.Hadi durma benim ne biçim bir adam olduğumu söyle;benim için çirkin,aşşağlık,ayyaş,aklını kaçırmış ve hatta piskopat de,en olmadı lanet bir sakat de.Ne olursa olsun söyle,yeter ki ufacık bile olsa birşey söyle;ve bunu söylerken kendini kandırma,ben ne isem onu söyle.Senin

İşte bit gün daha sonlandı,yine herşey eskisi gibi.İçimden gelen onca şeye son vermek mi dersin,yoksa devam etmek mi.Bilirsin,ben bitmeleri sevmem de dayanamam da;sen olsan devam eder miydin?Buna son vermek benim elimde değil,adeta imkansız bu;ayrıca kim ister ki son vermeyi. Sadece bir şansa ihtiyacım vardı benim,vermediğin o küçük şansa.Şimdi ne haddime senden şans istemek,ama umarım verirsin.Tıpkı şairin dediği gibi,tek

Sözüm meclisten dışarı değil,aksine; Sizler,aslında size diyecek hiçbir söz bulamıyorum bile.Siz,hiç büyümediniz-pek çoğunuz-;asla bir hissi en derininden hissedemediniz.Zaten bu yüzden değil mi beni/bizi anlamadığınız,bu sonsuz saçmalıklarınız.Bu saatten sonra size karşı diyebileceğim veya yapabileceğim en ufak birşey yok,olan oldu.Neden böylesiniz be gençler,bırakın bu işleri.Biliyorum,hepiniz değilseniz bile pek çoğunuz benim/onun iyiliğini düşünüyorsunuz;öyleyse neden böyle?Bırakın,beni bana;onu ona.Size kızmıyorum bile,kötü bir niyetiniz

Madem öyle istiyorsun-bence-,seni kırmak gibi bir lüksüm yok;yine bağrıma taş basarım-tıpkı önceden olduğu gibi-,yine avunmaya çalışırım.Sen de ben de normal hayatımıza devam ederiz,elbette ki kendi normallerimizde.Anlaştık öyleyse,tabi fikrin değişmezse.Bu senden vazgeçmek,pes etmek veya kaçmak değil;ben bunları asla yapamam ve asla yapmam.Zaten ben istemiyorum da böyle olmasını,kim ister ki?Sen böyle istiyorsan reddedemem seni.Benim aşkım,sevgim ya da ne dersen işte;hep sonsuz

Dediğin gibi biraz üstüne gelmiş olabileceğimin farkındayım,evet böyle olmamalıydı.Sadece,bu belirsizlik beni delirtti;seni incitmiş olmaktan korkmuştum.Haklısın,bundan abarttığımı çıkarman normal;ama koktum işte.Sen olsan,sen ne yapardın yani?Neyse,en azından içim rahat;çünkü beni affettin,yani öyle sanıyorum ☺ Bugün de dediğim gibi;daha söylenilecek onlarca şey var,ama bırakalım gitsin;öyle ya da böyle devam edelim yine.Bu konu hakkında diyebileceğim başka birşey yok,bu kadar...☺

Herkesin ağzındaki cikletten farksız olan bu söz,seni rahatsız ediyor mu?Herşeyin farkındasın,hatta daha da fazlasının bile belkide;ama buna rağmen sana seni seviyorum demem rahatsız ediyor mu seni?Evet değil mi,çünkü bu tuhaf bir histir herhalde.Hiç yaşamadım ve senden başka hiç kimseyle hiçbir zaman yaşamak istemem,ama bunu söylerken bile tuhaf.Aşkın büyüsü dedikleri bu olsa gerek,bu anlam veremediğimiz hisler.Sana hep dediğim gibi;Eğer gelirsen,ben

Bugün olanları kimseye açıklamak gibi bir niyetim yok,zaten konuşulan 3-5 kelime.Dediğim gibi,daha söylenilecek çok şey vardı;ama bunlar için erken,bence yani.Dili tutuluyor insanın,tam olarak söylemek istediğini söyleyemiyor.Soruna hafiften bir cevap vereceğim,kimsenin anlamayacağı gibi; Sana daha önce de yazdığım gibi;hep seni bekleyeceğim,gelsen de gelmesen de.Bu bahsettiklerin imkansızdır benim için,bunları isteme benden.Olmasan bile devam edecek bazı şeyler,tıpkı ilk günkü gibi. Umarım anlamışsındır

Biliyorum ne kadar tuhaf hissettiğini;sana bu sevgi sözcüklerini sıralayanın ben olduğumu düşünemiyorsun,mantığına aykırı düşüyor tüm bunlar.Seni ne kadar sevdiğimi bilmene rağmen yine de biraz garip geliyor seni sevdiğim gerçeği,öyle değil mi?İşte bu yüzden ikimizde de bulunan karamsarlık ve kararsızlıklar.Tüm bunlar,zor;aşmak mümkünmüdür desen,bilemem.Bu yüzdendi değil mi hemen kabul ettikten sonra olmuyor deyişin;hem korkunç,hem de garip geldi ilk başta.Seni anlıyorum,eğer

Aslında söylenilecek çok şey var,anlatılacak ve dinlenilecek.İçimizden gelen bunca şey var,içimize hapsettiğimiz.Çünkü korktuk onlardan;onları söylemenin seni veya beni üzebileceği kanaatine vardık,bazen ise cesaret edemedik.Tam cesaretlendiğimiz anda da başka engeller girdi araya,yine ayrı düştük.Benim bir fikrim yok,sen ne yapacaksın.Bence bırak;düşünmeyelim.Sadece yaşayıp yaşatalım birbirimize,artık o neyse.Sen belirleyeceksin onu,sence ne?Anlamak gerekebilir elbet,fakat ikimiz de herşeyin farkındayız;sadece bilemiyoruz birbirimizin ne hissettiğini,en azından

Çeşitli yanlış anlaşılmalara engel olmak amacıyla söylüyorum;onları ben şikayet etmedim.Elif hoca olanları görmüş,geçen günlerde kızların ettiği kavgalar gibi bundan da birşey çıkmasından korkmuş.Önce beni çağırdı,ben de birşey demedim;öyle olunca onları çağırdı o da.Sanmıyorum,ama eğer onları şikayet ettiğim fikrine kapıldıysan çok üzülürüm.Ben bu güne kadar çok az kişiyi ispiyonladım,onların yaptıkları da gerçekten uygunsuz sayılabilecek davranışlardı,gözünde böyle bir adam olduğum

Bugün olanlar tamamen benim suçumdu,bunun için onlar adına da senden özür dilerim.Biliyorum,bu bu kadar ani olmamalıydı;ama o an seninle konuşmaya çok ihtiyacım vardı.Merak etme,çocuklarla konuştum ben;artık daha fazla aşşağlamayacaklar.Seni utandırdığımın farkındayım,ben de çok utandım.O an aslında kötü bir niyetim yoktu;bir yanımda sen öylesine dururken diğer yanımda onlar bağrışınca tutamadım kendimi.Sana söz veriyorum,birdaha asla böyle bir durum yaşanmayacak.Hani tam

Seveceğin birinden beklentilerin nedir;sevgi mi,sadakat mi yoksa bambaşka birşey mi?Sevgi ise istediğinden çok daha fazla,sadakat desen benden önce geliyorsun yüreğimde,mutluluk diyorsan fazlasıyla;ama sen inanmıyorsun.Benden isteyebileceğin herşey ve daha fazlasını karşılayabilirim-hem manevi hem maddi-Ama benden sakın seni unutmamı,vazgeçmemi,sana kötü davranmamı ve seni üzmemi isteme;asla yapamam.Sandığın gibi taş kalpli değilim,aksine yumuşacık;sadece sen bilmiyorsun.Bunu anca yüreği olmayan insanlar yapabilir,tabi onlara insan

Bu belirsizliğe bir son vermenin vakti geldi de geçiyor bile,gittikçe daha da acıtıyor karamsar hislerim.Karamsar olmamak elde mi,hele ki bu cevapsızlıklarının ardından.Sana defalarca anlatmaya çalıştım,hatta sana da gönderdim bu yazıları;ama kesin okumamışsındır.Hem neden okuyasın ki tanımadığın adamdan gelen bir mektubu;belkide gerçek budur,biz hiç tanışmamışızdır.Ben her ne kadar diretsem de,sen asla tanımamışsındır.Senden önce ben seni tanımak istedim,buna da fırsat

İlyas'ın bahsettiğine göre-ne kadar doğrudur bilemem ama-çeşitli tavırlarım seni huzursuz ediyormuş,nedir onlar;eğer söylersen birdaha o tavırlarımdan eser kalmamasını sağlayabiliri.Evet,belki bir başkası yapamaz fakat ben yaparım,buna gücüm yeter.Tam bilemiyorum nasıl hissettiğini,mesele de bu ya;hiç olmazsa senin ne isteyip istemediğine göre kendimi şekillendirebilirim.İnan bana,fazlasıyla değişebilirim.Bunu sana kanıtlamam için tek gereken şey;sadece küçücük bir fırsat.Öncelikle bana inanmalısın;seni ben inandıramam,bunu sen yapmalısın.İşte

Sanırım sadece biraz beklemeye ihtiyacımız var;hem bu süre içinde sen de tam bir karar vermiş ve bir düşünce geliştirmiş olursun.Başka yapacak neyimiz var,sadece zamanı kollamak..Son zamanlarda yaptılarımın bir kısmının son derece saçma olduğunun farkındayım,ama insan bazen düşünemiyor bile.Benim tek niyetim seni daha iyi anlamak;ben o ilk bahsettiğin gibi arkadaşın mıyım,yoksa hiç bahsetmediğin bir hiçkimse mi?Sen bana bakma,sen sadece

Bak,sadece konuşmak istemiştim.Amacım seni kırmak,sana baskı yapmak veya seni acımasızca sorgulamak değildi.Lütfen anla beni,biraz konuşmaya ihtiyacım vardı sadece.Ağzından çıkan hiçbir kelimede farketmmezsizin yine de mutluluktur sesini duymak.Böyle yaparak beni daha da yakıyorsun,lütfen böyle davranma.O gün beni ''arkadaş olarak''çok sevdiğini söylemiştin,ama şimdi de bu soğuk tavırlar.Nedir bunun sebebi?Eğer ki farketmeden seni en ufak üzüp incittiysem defalarca özür diliyorum,umarım beni

Kimileri bu yaptığımın diğerlerinin yapamayacağı kadar güzel olduğunukimileri ise bunun bir saplantı olduğunu düşünüyor.Ama öyle değilben sadece biraz fazla bağlıyımHerkes onu kendimden üstün tutmamam gerektiğini söylüyorama yine de devam edeceğim bu tutuma.Benin istediğim ondan bana tıpkı benim oja gösterdiğim ilgiyi göstermesi değilsadece ufak birer sevgi taneciği.Bazıları ise benim aşk sarhoşu olduğumu ve onun benim gördüğüm kadar mükemmel biri

Seni ne kadar sevdiğimi tam olarak bilemedin,keşke bilseydin.Senin için Alptuğ dediğin o çocuktan öteye gidemedim hiç.Peki sana nasıl gösterebilirdim sevgimin büyüklüğünü,gaşiba bunun için tek yol ölmekti.Başka çağresi olmaması çok ilginçti,ama kanım ısınmıştı ölüme;bu yüzden bir çağresizlikten öteydi bu,hatta başlı başına bir çağreydi bu.Böyle çağre olur muydu;gitmekti bu,kavuşmak değildi sonu.Sen olsan ne yaparsın;gitmeyi mi tercih ederdin,yoksa hiç gerçekleşmeyecek bir

Ağlamayı bile özledim,konuşmak,düşünmek,gülümsemek,beklemek veya umut etmek;hiçbiri gelmiyor içimden.Yok gibiyim sanki,hiçbirşey yapmıyorum,düşünmek de dahil.Sanki herşey çok farklı,daha önce hiç yaşanmamış.Sanki yeni bir hayata doğmuşum,fakat hala aynı durumdayım.Bütün sorumluluk ve zorunluluklarım çıkmış aklımdan,yapmam gereken bir dizi sözde''önemli'' şey var,ama umurumda bile değil.İnsanlar bu yüzden beni umursamaz sanıyor,ama ben umursadığım için bu haldeyim.Uslu bir çocuk olmayı beceremedim hiç,onlar gibi basit ve

Yaa,bak haklıymışım işte korkmakta.Cuma günü göklerde gibiydim,şimdi ise yerin dibindeyim.Cumadan pazara arada sadece bir gün,cumartesi;o gün ise tam bir muamma.İşte sana 3 günlük dünya,işte sana doğum ve ölüm,işte sana ben,işte sana aşk.Hepsi sadece bu 72 saat içerisinde gerçekleşti,normalde bunun için yıllar gerekiyordu;ama sen,bana belkide 1 saniyeden kısa sürede yaşattın tüm bunları.Sana teşekkür mü etmeli,ardından ağıt mı yakmalı?Yoktan var

Sana ısrar etmek veya sorgulamak değil amacım.Ama neden söylemedin bana?Ben sana güvenmiştim,ne olursa olsun bana doğruyu mutlaka söylersin diyeç.Neden bunu direk bana kendin söylemek yerine başkalarından duymamı tercih ettin?İnan bana daha da zorlaştırıyorsun,en azından senden duymak daha iyi olurdu.Zaten tahmin etmiştim,denemeye bile çekindiğinden belliydi.Ama tahmin etmiş ve kendimi hazırlamış olmama rağmen yine de hazırlıksız yakalandım.Senden duymayı bile mi

Çok korkuyorum senden,yapacağın tek bir hamlenin beni bitirmesinden.Gitmen oldu,seni kaybetmek oldu kabuslarımın adı.Seni düşlemek dahi ürkütücü,sonunda dönmüyorsun çünkü.Ama ben bunu nasıl yapabilirim,nasıl olur da senin gibi bir meleğe kötü sıfatını takabilirim.Bu benim ayıbımdır,hatta günahtır.Olmaz öyle şey,ne kadar da saçma.Sen,sensin o!şakası bile berbat bunun,bahsi dahi edilemez.Aklım hayalim almıyor bunu,düşünmeye bile yetmiyor gücüm.Sen;hala melek,hala en güzelisin.Lütfen bu korkularımı gerçek etme,mevsimi

Tek dileğim şu lanet gecelerde sessizce kaybolmak,sanki hiç olmamış gibi.Gücüm yetmiyor hiçbirşeye;ne yaşamaya,ne ağlamaya,ne de sana.Ama umut var,hem de fazlasıyla.Kötü olan da bu ya,gerçekleşmeyecek birşeye karşı beslediğim heveslerim beni daha da büyük bir mahvoluşun kıyısına sürüklüyor.Karanlık çökünce bile bir başka canlanıyorsun zihnimde.Seni kaybetmek mi?Asla,ama eğer kaybedersem-arkadaş veya sevgili olarak-kendimi hiçbir şartla affetmem.Ölür giderim siyah koridorlarda,kimse kalmaz umurumda.Biterim;senin yokluğun

Sana açıkca soracağım;başkası mı var?Söyle,var de.Lütfen bana yalan söyleme,beni üzmemek için bile.Sana kızmıyorum,hatta hiçbirşey demiyorum bile.Ama bana doğruyu söyle,var mı?İlginç biliyor musun,çok ilginç bu yaptıkların;onca yazının ardından hala sana olan aşkımı bilememen.İstesen yüzüne de söylerim bir bir,hiç çekinmeden.Bari söyle be güzel,bileyim en azından.Kafamda soru işaretleri,ucu açılmış umut taneleri.Ne yaparım hiçbir fikrim yok,ölesim var.Geri kalan birkaç seneyi geçirmek,hem de

Lütfen benden kaçma,korkma ve çekinme.İşte yine içimde o his,sanki benden nefret ediyorsun.Değil bunu bilmek,düşüncesi bile yerle bir ediyor beni.N'olur böyle yapma,beni kendinden savuşturma.Kötü bir niyetim olmadığının sen de farkındasın,öyleyse neden böyle yapıyorsun?Lütfen bana anlat,seni anlamak istiyorum;çünkü seni anlarsam en azından biraz olsun yardım edebilirim.Gerçekten senin için neyim,senin için kimim ben?Bunun cevabını çok net ve doğru şekilde vermeni istiyorum;ve

Kendi kendimi üzüyorum,kendime zarar veriyorum.Hoşuma mı gidiyor deseniz,hayır.Neden olduğunu bilmiyorum ama sürekli böyle,sanırsam korkuyorum.Bilirsiniz,bazen sanki yeterince acı çekmiyormuşum gibi geliyor herhalde,ya da kendimce bir bedel ödüyorum herhalde.İnsanın ne kadar acı çektiğini ağlamasından anlarsınız,eğer ağlamıyorsa düşündüğünüzden bile kötüdür.Artık ağlayamıyordum bile,kelimenin tam anlamıyla ''hissetmiyordum''Hiçbirşeyi hissetmiyordum,sevgi hariç.Diğer hiçbirşeyi düşünemiyordum,zaten umurumda bile değildi.Hayatın tam oerasında en alçaktaydım,hala da öyleyim.Bir işaret gönder ya

Olur ya,tüm bunlar geçer gider-imkansız ama-İkimiz de iki farklı insan,ikimiz de aynı yerde.Birden göz göze geliriz,sonra zaman durur.Önce küçük bir yakınlaşma,sonra anlamsız birkaç kelime.İkimiz de birbirimizin bizi hatırlamadığını düşünüyoruz,oysa çok net hatırlıyoruz.Konuşamadan kilitleniyoruz,sadece uzunca bakışıyoruz.Sanki sadece biz varız dünyada,sadece ikimiz.Sonunda zaman doluyor ve yine ayrılmak zorunda kalıyoruz.Giderken birbirimizin suratına bakamıyoruz,çünkü gitmek utanç verici.Her ikimizin aklından da aynı şey

Na yapmam gerek,ne yapabilirim hiç bilmiyorum.Allah'tan bir işaret bekledim,bir yol göstermesini.Şimdi de senden bekliyorum,sen birşey söyle.Ne için ne yapmam gerek,inan hiçbir fikrim yok.Beynim durmuş,tamamen boşluktayım şu an.Sence ne yapmalıyım,bana bir yol göster.Galiba en acısı elinden birşey gelmemesiymiş.Ne elimden geliyor,ne de içimden;sadece düşünüyorum.Ama düşünmek bana hiçbirşey kazandırmadı,kazandırmacayak.Düşünüyorum,öyleyse varım;düşüncem yok,öyleyse bir hiçim.Zaman,onun hakkında hep bir ilaç olduğunu söylerler,ama zaman geçtikçe

Bu şarkılar benim için en özel olan şarkılar,çünkü hepsinde bir parça sen ve bir parça biz buluyorum; Ve de o gün sorduğun o şarkı Ama sen hiçbir şarkıyla anlatılamazsın;sen bambaşkasın,herşeyin ötesindesin.

Şu an bu durumda olmamızın tek sebebi benim dış dünyaya olan uzaklığım.Kendimi farklı tanıttım okulda,farklı saçma ve hatta biraz da salak bir Alptuğ yarattım o sıraların üzerinde,herkes öyle tanıdı beni.Şimdi ise gerçek beni bir bir anlatıyorum burada,arada çok fark var.İşte tüm bunların sebebi de bu,iki ben çakışıyor.Senin işin daha zor;yıllardır bildiğin-bildiğini sandığım-ben miyim doğru olan,yoksa gözlerinin önüne serdiğim

Olmuyorsa olmuyor,zorlasan bile nafile.Madem ki bir çıkış yolu yok,en azından yok olmak yerine eskiye dönebiliriz.Benim için ne değişecek,ben yine aynı ben.Ben yine de sevmeye devam edeceğim,sen de biliyorsun.Ama hayatımda bulunmamandansa sınıf arkadaşı olarak bulunmanı tercih ederim.Herşeyi feda edebilirim belki,ama seni asla.Kim bilir günü gelir anlatırsın;bir adam vardı,gerçekten severdi.Bu bile yeter bana,hem de fazlasıyla.Ne mutlu ki senin hayatında bir

Hep seni anlamaya,hissetmeye ve senin gözünden bakmaya çalıştım;başardım da.Neler hissettiğini tam olarak bildiğime bahse varım.Seni asla kıramayacağımı sen de biliyorsundur,o yüzden karşı çıkmayacağım.Tamam,dediğin gibi olsun;yine normalden devam edelim,senin normalinden yani.Olur da bir gün içindeki kuşkuları yenersin,o zaman ben buradayım.Sana söz veriyorum;eğer olur da gelirsen,ben hep buradayım,seninim.Seni sorgulamayacağım,ne yaparsan doğru olacağına sonuna dek inanıyorum.Hem artık daha kolay,sen de biliyorsun.Yıllardır bilmeni ve

İyice dibe vuruyorum şu sıralar.İçimden gelen tek şey biraz yalnız kalmak ve biraz da müzik.İnsanların kafasında kendime zarar verebileceğim yönünde bir kanaat oluşmuş;evet verebilirim,herkes verebilir.Ne değişecek ki?Ölünce bitecek mi sanıyorsunuz bu sevda,hayır.Gitmeyi çok düşündüm,karanlığın ardında kaybolmayı ve hiç yaşamamış gibi olmayı.Ama birilerinin bana ihtiyacı var,vardır yani.Yalnızlığa ihtiyacım var,gidin hepiniz.Beni anlamaya çalışmayın,yaptıklarımı sorgulamayın;sadece uzaktan izleyin.Beni kendime bırakın ve kendinizi