Paravan

Hayatım sanki kendi içinde bir paravan,benden bile gizlediği şeyleri haberim daih olmaksızın bana yaşatan derin bir kuyu gibi içine çekiyor beni.Böylesine habersiz düşüşlerde bulunmak can acıtıyor bile olsa sürpriz olması bir anlamda heyecanlı kılıyor hayatı.Hayatımla benim aramda dahi birileri var gibi,onu benden alıkoyup esirgeyecek.Böyle yapamıyorum ben,kendimle dahi ayrı gayrı yaşamayı nasıl anlatabilrim ki sizlere.Kendi bilmediğim şeyi yapmam,ben farketmeden birşeylerin olması falan;sahtelik midir tüm bunlar,yoksa bariz birer gerçeklik mi?

Belki de yaptığımız şeyin sebebini karşımızdakine duraksamadan söyleyebilseydik kazanırdık ha?Gerçi ben bunu söylediğimde bile hem 1-0 önde hem de yine 1-0 gerideydim.Kendimi kandırmaktan söz etmiyorum yanlış anlaşılmasın,lafına değindiğim şey  yumurta ile tavuk ilişkisinden pek de farklı kalmamakla birlikte ondan çok daha can sıkıcı☺Kendi romanımı okumaya yeni yeni başladığımdan olsa gerek,hayatını şimdi yorumlamaya başlayınca kafanda oluşan o''Geçmişte böyle olsaydı acaba farklı mı olurdu?''düşüncesi var ya;o ne pişmanlıktır ne de hayal,çok başka birşeydir...

Kim bilir şimdi nerede ne yapacağım,ya da ne isteyeceğim;ama en önemli soru da,tüm bunlar ne zaman neyimle çakışıp yine bana engel olacak?..

0 Yorum:

Yorum Gönder