Garip Geliyor
Garip geliyor insanlara bunlar,ben garip geliyorum.Çünkü hangi birinin aklından geçerdi ki,daha 14 yaşında olan,sürekli çocukca şeyler yapması gereken birisinin hayatı sorgulayacağı.Bizde böyle ama,ne yapalım.Zaman geçtikçe çok çok değiştim ben;bir zamanlar birileri için ölüyordum gönülden ırak,şimdi herşeyimiz ırak ve ben hergün ölüyorum.Değişen şey bu değil aslında;eskiden kendimi karanlıklara sürerdim,şimdi ise yazdıklarımı daha çok insanla paylaşarak avunmaya çalışıyorum...
Ama biliyorum ki yine olmuyor,çünkü beni mutlu etmesi gereken şey bu yazdıklarım değil;mesela bir zamanlar bilerek yerlerde ezip hala da pişman olmadığım gururumun sırf o zaman hatrına bana birazcık mutlulukla geri dönmesi gerekirdi...
Birşeylere erkenden başladım doğru,daha zamane çocuklarının tabiri caiz ise''gönül eğlendirdiği'',çıkıp çıkıp tekrar ayrılarak aşkı da açıkca yalama ettikleri bu devirde benim sadece tek bir kişiye aşık olup koşulsuz şartsız mutlak bir suretle bağlı kalmam beni bu çocuk imajının dışında tutuyordu...
Sanmıyorlar mı ben çocuk sayılmak istemedim,saçma sapan arzuların beni mutlu etmesini,aşkı bir oyun gibi yaşayabilmeyi.Ama yapamayacağımın da farkındaydım;acısından yerlere düştüğüm şu yüreğim,aşkı aşk edecek kadar yürekti çünkü...
Bilemedim ben sıradan yaşamayı,bayağılaşmış dünyada sisteme ayak uydurmayı.Bu yüzden felsefeyi,bu yüzden edebiyatı şeçtim;benim gibi hisseden insanların hislerine tercüman olmak,geri kalanlara birşeyler anlatabilmek için...
Ama biliyorum ki yine olmuyor,çünkü beni mutlu etmesi gereken şey bu yazdıklarım değil;mesela bir zamanlar bilerek yerlerde ezip hala da pişman olmadığım gururumun sırf o zaman hatrına bana birazcık mutlulukla geri dönmesi gerekirdi...
Birşeylere erkenden başladım doğru,daha zamane çocuklarının tabiri caiz ise''gönül eğlendirdiği'',çıkıp çıkıp tekrar ayrılarak aşkı da açıkca yalama ettikleri bu devirde benim sadece tek bir kişiye aşık olup koşulsuz şartsız mutlak bir suretle bağlı kalmam beni bu çocuk imajının dışında tutuyordu...
Sanmıyorlar mı ben çocuk sayılmak istemedim,saçma sapan arzuların beni mutlu etmesini,aşkı bir oyun gibi yaşayabilmeyi.Ama yapamayacağımın da farkındaydım;acısından yerlere düştüğüm şu yüreğim,aşkı aşk edecek kadar yürekti çünkü...
Bilemedim ben sıradan yaşamayı,bayağılaşmış dünyada sisteme ayak uydurmayı.Bu yüzden felsefeyi,bu yüzden edebiyatı şeçtim;benim gibi hisseden insanların hislerine tercüman olmak,geri kalanlara birşeyler anlatabilmek için...
0 Yorum:
Yorum Gönder