Yanıyorum
Sanki canımı yakmak için yaratılmış içimdeki bu aşk.Onca insan gördüm aşık,ama yok;benimki onlardan farklı olmalı,çok farklı.Ya da en iyi ihtimalle kafayı yemiş olmalıyım ben,adeta delirmiş.Bitmek bilmeyen unutma çabalarının peşinde koşturmaktan yaşadığımdan bi'haber hale gelmiştim;ancak bugün yine en başa döndüm,yine en dibe düştüm...
Bir baktım önümde eskilerden bir resim,ona şarkı söyleyip resimdeki saçları okşuyorum,şarkının bir yerinde de''Uzanamam ben sana,bu acıtır canımı!''diyor.Düşünmeyi hiç bırakamadım ki ben,bir anlık düşünce de beni yere indirdi bu yüzden;eski günler canlanmıştı gözümde,çünkü ne yaparsam yapayım yenisi olmayacaktı.Çok istediğim birşeyin olmaması kadar basit de değil bu,istek ve arzudan,hatta ihtiyaçtan bile çok daha öte bu...
Ağladığın zaman sesinin titremesi ve duraksaması,lakin gözünden tek damla yaşın akmaması;en yakanı da bu,içindeki şeyi dışarı da atamıyorsun ağlayarak,sadece kendi kendini yakıyorsun.Sol yanında paha biçilmez bir his,ağrı desen değil,acı desen değil,yangın desen değil...Bir süre sonra adını koymak dahi umurunda değil,çok kötü ve hatta en kötü...
Kim ne derse desin,hiç birini sallayamıyorum bile artık.Kimileri hayatın devam ettiğinden,kimileri herşeyin unutulduğundan söz etse bile hayır;çünkü hiçbiri yapmamıştır böyle,hem yanıp hem de kendi kendini yakmamıştır...
''Yanıyorum''desem o bile yetersiz,çünkü sadece bir kelime bu;anlatmaya çalışsam da başaramam,zaten kimseyi de yakamam...
Bir baktım önümde eskilerden bir resim,ona şarkı söyleyip resimdeki saçları okşuyorum,şarkının bir yerinde de''Uzanamam ben sana,bu acıtır canımı!''diyor.Düşünmeyi hiç bırakamadım ki ben,bir anlık düşünce de beni yere indirdi bu yüzden;eski günler canlanmıştı gözümde,çünkü ne yaparsam yapayım yenisi olmayacaktı.Çok istediğim birşeyin olmaması kadar basit de değil bu,istek ve arzudan,hatta ihtiyaçtan bile çok daha öte bu...
Ağladığın zaman sesinin titremesi ve duraksaması,lakin gözünden tek damla yaşın akmaması;en yakanı da bu,içindeki şeyi dışarı da atamıyorsun ağlayarak,sadece kendi kendini yakıyorsun.Sol yanında paha biçilmez bir his,ağrı desen değil,acı desen değil,yangın desen değil...Bir süre sonra adını koymak dahi umurunda değil,çok kötü ve hatta en kötü...
Kim ne derse desin,hiç birini sallayamıyorum bile artık.Kimileri hayatın devam ettiğinden,kimileri herşeyin unutulduğundan söz etse bile hayır;çünkü hiçbiri yapmamıştır böyle,hem yanıp hem de kendi kendini yakmamıştır...
''Yanıyorum''desem o bile yetersiz,çünkü sadece bir kelime bu;anlatmaya çalışsam da başaramam,zaten kimseyi de yakamam...
0 Yorum:
Yorum Gönder