Olmam Gerekiyormuş

Bazı sadık dostlarıma,sevenlerime ve okuyucularıma göre benim mutlu olmam falan gerekiyormuş.Yalnız bunu söylerken cidden benden ve mutluluktan bahsediyor olduklarını nedense pek anımsayamamaktayım.O güzel kafalı arkadaşlara tek ve süper bir soru soracağım;''Sebep?''

Hayır abi ne diye mutlu oluyorum,hem de durup duruken;dönemden döneme,ruh halinden ruh haline depar atan birisi olarak söylüyorum ki bu benim için fazla monoton.Liseye geçeceğim,fiziksel açıdan bir iyileşmenin,ruhsal açıdan ise ne idüğü belirsiz birşeyin tam ortasındayım...
Olacakları bilmememe karşın hiç şaşırmayacağımın bilincindeyim ya o bana yetiyor mesela.Dikkat ettiyseniz şu anda da normal üslubumdan hayli rahat bir şekilde yazıyorum çünkü her nedense ne söylediğim umurumda bile değil...

Şunu demeye çalışıyorum aslında;
Şimdi gün doğup batıyor vesaire falan derken biz hasta oluyoruz,aşık oluyoruz bilmem ne.Tüm bunların sonunda ne oluyor peki,yaşadığımız şey her ne olursa olsun onu yaşadıkça biz daha çok biz oluyoruz...

Böyle düşününce daha çok sinirim bozuldu diyebilirim;çünkü eğer öyleyse ben gerçekten de pesimist ve melankolik bir adammışım,dışarıdan o derece belirtmesem bile bu benim için de son derece lanet bir durum...Şimdi bir kez daha söyleyin,neden mutlu olmam gerekiyor benim?..

0 Yorum:

Yorum Gönder