Herşeye Rağmen

Hala devam ediyor benim hayat hikayem,olanlar ve olmayanlarla her an türlü aforizma.Olmayanın olmayışı bile hayatımda devam edişinin göstergesi,kimsenin ama özellikle de onun hiç yok olamayacağı gerçeğinin oldukça acı bir belirtisi.''Herşeye rağmen''lafını kullanamamak beni kötü hissettiriyor.Elimde şuan çok fazla artı olabilir;başkalarının bende öngördüğü yazma ve düşünme yeteneği,beni seven belki de yüzlerce okuyucum,yeni yeni yerine gelmeye başlayan sağlığım da cabası tabi...
Ama yine de o sol yanım boş,sağlığıma şükürler olsun tabi ama onun dışında bunların hiçbiri olmasaydı da ırgalamazdım;ama bu sol yanımdaki boşluk,bu yalnızlık öyle derin bir yere sahip ki bende.Sanki benden bile yalnız ruhum,düşlerim ve düşüncelerim de,duygularım da...Herşeyim ben gibi yalnız;şöyle hayatı bire bir paylaştığımız,aynı hisleri yaşayıp aynı duyguları barındırdığımız birisi yok...

Olması gerçekten de bundan daha iyiydi,ama ne kadardı orasını bilemiyorum.Çünkü seninle aynı hisseden birine dayanamazsın değil mi?Sen yandığında bir de onun yanmasına gerçekten de razı olabilir misin sence?Hayır olamazsın,olamazsın tabi ama sen yanarken onun gülmesi de pek tabi olmaz.Bunun bir arası yok mudur arkadaş,kendimizle aynıya da bizden farklıya da dayanamıyoruz,sonra sevilmeyi hak edecek insan arıyoruz...
Bu da nankör olduğumuzdan değil,sadece hem sevip hem sevdirmek,en çok da sevindirmek istediğimizden aslında,onun da aynen böyle istiyor olmasından...

0 Yorum:

Yorum Gönder